Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου
Τα όσα συγκλονιστικά συμβαίνουν στον Έβρο και σε Ελληνικά νησιά, με την απροκάλυπτη προσπάθεια της Τουρκίας, να εργαλειοποιήσει δεκάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένων ανθρώπων, προκειμένου να εκβιάσει την Ε.Ε. και να επιτύχει στα επιδρομικά της σχέδια στη Συρία, τείνουν να δημιουργήσουν ένα άρρωστο κλίμα απόρριψης, απέχθειας και αποστροφής προς τους πρόσφυγες – μετανάστες.
Η υστερία, που άρχισε να σκεπάζει τη λογική και την ανθρωπιά, εξελίσσεται καλπάζουσα προς φαινόμενα ρατσισμού. Οι γνωστές ομάδες των ακροδεξιών που είναι θιασώτες και νοσταλγοί της ιδεολογίας του φασισμού και του ναζισμού, έχουν αναθαρρήσει και έχουν βγει από το καβούκι τους. Επιχειρούν να δαιμονοποιήσουν τα μεταναστευτικά ρεύματα και σπέρνουν το δηλητήριο του μίσους και της «εθνικής καθαρότητας».
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι ο Ερτογάν επιδιώκει την αποσταθεροποίηση, ακόμα και τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμών. Και είναι αδιαμφισβήτητο και αναπαλλοτρίωτο κυριαρχικό δικαίωμα των δύο κρατών, να αμυνθούν και να αποτρέψουν τους δόλιους τουρκικούς σχεδιασμούς.
Θα πρέπει όμως, να γίνει κατανοητό ότι ο αντίπαλος είναι ο Ερτογάν και τα ομολογημένα του σχέδια. Όχι οι πρόσφυγες, όχι οι οικονομικοί μετανάστες. Οι πρώτοι προέρχονται από εμπόλεμες χώρες και αναζητούν σωτηρία. Οι δεύτεροι ψάχνουν στον «ήλιο μοίρα». Φεύγουν από τις πατρίδες τους, που μαστίζονται από την οικονομική ανέχεια, την ανεργία και την ένδεια, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Και να μην ξεχνούμε ότι, βαρύτατες ευθύνες για την οικονομική καχεξία των χωρών τους φέρουν πολλές ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης με αποικιοκρατικό παρελθόν, αφού καταλήστευσαν για αιώνες τον πλούτο και τους φυσικούς τους πόρους.
Χρειάζεται ανεκτικότητα, αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Η Ε.Ε. καλείται να υπηρετήσει εμπράκτως τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της. Να οργανώσει τον επιμερισμό των βαρών, των προσφυγικών και μεταναστευτικών ρευμάτων. Προφανώς δεν μπορούν, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, να παραμένουν άβουλοι, ασυγκίνητοι και άπραγοι. Οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Είναι ανεπίτρεπτο να αφήνουν την Ελλάδα και την Κύπρο μόνες τους, στην επιθετικότητα και τους επιδρομικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας. Ούτε χρήματα, ούτε ρητορείες αλληλεγγύης είναι αρκετές. Πολύ περισσότερο, δεν είναι νοητές οι θωπείες προς την Τουρκία.
Τελικά, μέσα σε αυτή την παθογόνο ατμόσφαιρα που σκεπάζει τις κοινωνίες και που μας γυρίζει στις αλήστου μνήμης εποχές του ολοκαυτώματος, χρειάζεται ορθολογισμός, σώφρων ανάλυση του φαινομένου των μεταναστευτικών και προσφυγικών ρευμάτων και πάνω απ’ όλα ανθρωπιά.
Το αυγό του φιδιού παραμονεύει.
Τέως Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων
