Προσπάθεια συσπείρωσης με πενιχρά αποτελέσματα

Toυ Μελέτη Ρεντούμη

Ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός της χώρας, βλέπει το τελευταίο διάστημα, ότι παρά τις προσπάθειες επικοινωνίας περί της αναπτυσσόμενης ελληνικής οικονομίας και της κανονικότητας όσον αφορά την έξοδο στις αγορές, οι δημοσκοπήσεις δεν μεταβάλλονται και παραμένουν σε σημαντική διαφορά υπέρ της ΝΔ.

Η κυβέρνηση, με πρωτοβουλίες του ίδιου του πρωθυπουργού, προσπαθεί μάταια να συσπειρώσει τόσο την κοινοβουλευτική της ομάδα, όσο και να προσελκύσει νέα στελέχη κυρίως από την Κεντροαριστερά, με στόχευση στο ΠΑΣΟΚ με αναφορές στο 1980, έχοντας ως κεντρικό στόχο την ενσωμάτωση του παλαιού σκληρού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας, κάνει ένα μεγάλο στρατηγικό λάθος. Έχει την αίσθηση, ότι πρόσωπα ξεχασμένα από την κοινωνία και την οικονομία, που κάποτε εκπροσωπούσαν μία άλλη εποχή, όπως πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, ότι έχουν τη δυνατότητα, να δημιουργήσουν εκλογική δυναμική με νέους ψηφοφόρους, ή να κινητοποιήσουν απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ από το 2015.

Κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από καμία έρευνα ή δημοσκόπηση, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να κινδυνεύει να βρεθεί στο εσωτερικό του με στελέχη από μία παλαιά Κεντροαριστερά, για την οποία οι πολίτες αδιαφορούν πλήρως, τόσο για το ιδεολογικό της περιεχόμενο, όσο και για τα ίδια τα στελέχη, καθώς νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούν την μεσαία τάξη, παρά μόνο τον εαυτό τους και την προοπτική εκλογής τους σε βουλευτικό θώκο.

Η άγνοια των πραγματικών προβλημάτων της κοινωνίας ή η συστηματική υποτίμησή τους από τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του Μαξίμου, πρόκειται να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, τόσο στις αυτοδιοικητικές όσο και στις ευρωεκλογές, καθώς αναμένεται να επικρατήσει η λεγόμενη τιμωρητική ψήφος προς την κυβέρνηση, κυρίως λόγο των θεμάτων ασφάλειας των πολιτών, αλλά και της αλόγιστης υπερφορολόγησης που έχει καθηλώσει τα διαθέσιμα εισοδήματα των πολιτών.

Η κυβέρνηση ματαιοπονεί αν πιστεύει ότι μπορεί να συντηρήσει αξιοπιστία προς το εκλογικό σώμα, ανασύροντας διαρκώς σκάνδαλα χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, όπως αυτό της Novartis, που εξελίσσεται σε τραγέλαφο για την κυβέρνηση, ιδίως όταν την σκεπάζουν άλλα σοβαρότερα σκάνδαλα όπως οι σκοτεινές διαδρομές και τα ταξίδια στην Βενεζουέλα στενών συνεργατών υπουργών αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Στο καθαρά οικονομικό πεδίο, η κυβέρνηση ενώ καθυστέρησε χαρακτηριστικά τα προαπαιτούμενα που είχε συμφωνήσει με τους δανειστές, προκειμένου να λάβει την δόση του 970 εκατ. δεσμεύθηκε για την μείωση του αφορολογήτου άμεσα, ενώ τελικά συμφώνησε για νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχικές υποσχέσεις για ένταξη του 70% των νοικοκυριών στην ρύθμιση.

Συμπερασματικά θα λέγαμε, ότι η κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη ανάμεσα σε ένα αμφιλεγόμενο αριστερό αφήγημα περί προστασίας των αδυνάμων και σε μία προσπάθεια να πείσει περί μίας συστημικής κανονικότητας, με αξιοποίηση παλαιών κομματικών κεντρώων στελεχών, αλλά και με προτάσεις υποψηφιοτήτων γνωστών επιχειρηματικών οικογενειών, που για πολλούς έχουν ταυτιστεί με τον όρο διαπλοκή στην χώρα.

Το βέβαιο είναι, ότι ο κάθε πολίτης, θα κρίνει τελικά με βάση τα θέματα που ιεραρχεί πιο σοβαρά τόσο για την προσωπική του εξέλιξη, όσο και για την πορεία της χώρας και όχι με βάση άσχετες ιδεολογικές προσεγγίσεις συσπείρωσης, που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός