Ο Φρανσουά Φιγιόν θέλει να γίνει πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αλλά η Γαλλική Δημοκρατία έχει νόμους, τους οποίους κατά την εισαγγελική αρχή παρέβη- στην ουσία όχι στους τύπους. Π.χ. μπορεί τυπικά να δικαιολογούσε την πρόσληψη της συζύγου του στο γραφείο του, αλλά ουσιαστικά έκανε κατάχρηση δημοσίου χρήματος από τη στιγμή που η συμβία του δεν προσέφερε τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρωνόταν, αλλά καθόταν στο σπίτι και μεγάλωνε τα παιδιά τους. Τα υπόλοιπά στο ακροατήριο. Μπορεί να είναι μεγαλοπολιτικός ο μεσαίε Φιγιόν, αλλά δεν εξαιρείται από το νόμο. Έτσι λειτουργούν οι Δημοκρατίες.
Πάμε τώρα στα καθ’ ημάς. Μέτρησε ποτέ κανείς πόσους Φιγιόν έχει η Ελλάδα; Πόσοι πολιτικοί έχουν προσλάβει στα γραφεία τους άμεσα συγγενικά τους πρόσωπα σε θέσεις που προβλέπονται από το νόμο, αλλά μην τους είδατε και μην του απαντήσατε;
Είναι ενώ ωραίο κόλπο να μπαίνει στο σπίτι ένας ακόμη μισθός. Στην πραγματικότητα όμως είναι κατάχρηση δημοσίου χρήματος. Σε κάποιες περιπτώσεις η ζημιά είναι διπλή. Διότι το συγγενικό πρόσωπο του πολιτικού είναι αποσπασμένο από κάποια υπηρεσία του δημοσίου- άρα λείπει και από εκεί.
Τα τελευταία χρονιά προστέθηκε και ένα ακόμη τέχνασμα. Η …ανταλλαγή συγγενών. Ο ένας προσλάμβανε τον συγγενή του άλλου για να μην καρφώνονται. Και φυσικά πρόσφεραν υπηρεσίες από το σπίτι.
Δεν μιλάμε για συγγενείς που προσλαμβάνονται ή αποσπώνται σε γραφεία πολιτικών, αλλά είναι εκεί και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους -με το παραπάνω ενίοτε. Εκεί μπορεί να κάνει κάνεις κάποιο σχόλιο περί αξιοκρατίας, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο.
Μιλάμε για καραμπινάτες αργομισθίες στις οποίες εμπλέκονται υπουργοί, βουλευτές, ακόμη και … πρωθυπουργοί ! Όπως εμπλέκονται και … κόμματα που έχουν αποσπάσει συγγενείς κομματικών παραγόντων και ούτε που τους είδε κάνεις. Αλλά η πληρωμή, πληρωμή. Κανονικά. Το φαινόμενο επεκτείνεται και σε άλλους χώρους, όπως π.χ. στην απασχόληση δημοσιογράφων και άλλων ειδικοτήτων, αλλά εκεί είναι άλλη υπόθεση- δεν είναι απαραίτητο να εμπλέκονται πολιτικοί.
Οι Έλληνες Φιγιόν συνιστούν ένα διαρκές σκάνδαλο. Αλλά κανείς δεν το διερεύνησε ποτέ. Θεωρείται περίπου φυσιολογικό να κάνει ο πολιτικός μια εικονική πρόσληψη μέλους της οικογενείας του. Κανείς αρμόδιος για την προστασία του δημοσίου χρήματος δεν έχει ανησυχήσει ως τώρα. Αν το κάνει όμως θα φρίξει. Και δεν μιλάμε απαραίτητα για τη σημερινή κατάσταση, αλλά για το παρελθόν.
Άλλωστε και ο Φιγιόν στη Γαλλία αμαρτίες του παρελθόντος πληρώνει.
