Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις ένα “σοσιαλδημοκρατικό” κόμμα

Του Νίκου Λακόπουλου

 ΝΙΚΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Τον Ιούνιο του 1863 η Αθήνα Η Αθήνα βρίσκεται μέσα σε ρυάκια από αίμα. Από η Πλατεία Λουδοβίκου, μπροστά στην Εθνική Τράπεζα, οι περαστικοί με τις πατημασιές μεταφέρουν το αίμα σ΄όλη την μικρή πόλη. Τη χρονιά αυτή στη Γερμανία γεννήθηκε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.Οι συγκρούσεις αρχίζουν από την Πλάκα και απλώνονται στην πόλη με δολοφονίες αθώων. Mετά οι δυο ένοπλες παρατάξεις ενώθηκαν αδελφωμένες στην πλατεία – που έκτοτε λέγεται Ομονοίας. Η εφημερία «Παλιγγενησία» γράφει:

«Πτώματα πολιτών και ίππων ευρίσκοντο εγκατεσπαρμένα εις πολλά των Aθηνών σημεία εντός λιμνών αίματος, απαισίαν αναδίδοντα δυσωδίαν, κυρίως ένεκα του αφορήτου καύσωνος».

images (3)Με τη νέα δυναστεία η «ελληνική» βασιλική στολή έχει πλέον τελειοποιηθεί. Το έθνος έχει σημαία, εθνικό ύμνο, βασιλιά, αλλά έχει ένα τεράστιο πρόβλημα για το ποια είναι η γλώσσα του. Έτσι κατασκευάστηκε μια γλώσσα που να μοιάζει με την αρχαία ελληνική και επιβλήθηκε μαζί με το μάθημα  των Λατινικών με άγριο ξύλο στα σχολεία. Η Ελλάς μεταφράζει την λέξη δημοκρατία από τα γαλλικά- ενώ είναι ελληνική. Θα μπορούσε να αναζητήσει τον «κοινωνισμό»- όπως μετέφρασε τη λέξη κομμουνισμός στην ιστορία της που τότε αγνοούσε. Υπήρχαν όμως συνεταιρισμοί, δημοκρατία, το «βυζαντινό χωριό»- δημοκρατικοί θεσμοί- ακόμα και μέσα στην Τουρκοκρατία.

Ο Πλάτωνας, φανταζόταν μια ιδανική πολιτεία με κοινοχτημοσύνη, ο Αριστοτέλης την θέλει με τάξεις, ο Σόλωνας πολύ πριν είχε βρει ένα τρόπο να συνδυάσει νόμους και οικονομία- ως ο πραγματικά πρώτος σοσιαλδημοκράτης. Το σύστημά του –η Τιμοκρατία- δεν είναι μόνο πολιτικό σύστημα- δικαιοσύνης- αλλά και ταξικής συνεργασίας με στόχο τον πλούτο και την ευημερία- το  κράτος δικαίου και πρόνοιας.  Ο Σαρλ Φουριέ θα βρει την
κοινωνική αρμονία στην ιδέα της «φάλαγγας», μιας κοινότητας 1620 ατόμων.  Το όραμα του Όουεν προβλέπει συνεταιριστικά χωριά 800-1000 ατόμων σε αγροκτήματα-εργοστάσια,  σπίτια χτισμένα παραλληλόγραμμα, κοινόχρηστα σαλόνια, αναγνωστήρια και κουζίνες, δέντρα με καρπούς και χιλιάδες άνθη!

Φυσικά είναι νωρίς ακόμα για να γνωρίζουμε πόσο εφιαλτικό είναι ένα σύστημα ισοπεδωτικής «λαοκρατίας» ή πόσο κοντά βρίσκεται ένα σχέδιο μοντέρνου καπιταλισμού με «ελευθερίες» με ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης εργατών τύπου γκουλάγκ με «δικαιώματα». Πιθανόν ο πρώτος σοσιαλδημοκράτης να ήταν ο  Κλωντ-Ανρί ντε Ρουβουά ντε Σαιν-Σιμόν, παριζιάνος ανθυπολοχαγός  που συμμετέχει στην Αμερικάνικη Επανάσταση το 1779 κι έχει βάλει τον υπηρέτη του να τον ξυπνάει και να του θυμίζει κάθε μέρα πως έχει πολλά σπουδαία πράγματα να κάνει.  Ο αριστοκράτης ιππότης και υπέροχος τυχοδιώκτης φαντάζεται μια ενωμένη Ευρώπη, χωρίς ιδιοκτησία μέσα σε μια αφθονία που θα φέρει η εκβιομηχάνιση. Το κράτος πρόνοιας είναι μια δική του ιδέα,  όπως και το κοινωνικό ταμείο.800px-SPD-Plakat_1919

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας  από το 1890 που πήρε το όνομα SPD και 20% στις εκλογές δεν είναι πια επαναστατικό κόμμα-  ευθύνεται για την δολοφονία της Ρόζας Λούξεμπουρκ, τον «ρεβιζιονισμό» και τον πόλεμο. Πολλοί βουλευτές του βρέθηκαν στα στρατόπεδα των ναζί, ίσως επειδή προτιμούσε να συνεργασθεί με τους χριστιανοδημοκράτες από τους  κομμουνιστές της εποχής. Ίσως αυτός να είναι ένας άλλος ορισμός της σοσιαλδημοκρατίας που στη Γερμανία συνδέθηκε με ένα ισχυρό κράτος, τον ιμπεριαλισμό και τα «λευκά κελιά». Σοσιαλδημοκράτης είναι αυτός που αντιμάχεται τον σταλινισμό και την χριστιανοδημοκρατία, αλλά προτιμά να συνεργαστεί με την δεύτερη.

cea7ceb1cf81ceafcebbceb1cebfcf82cea4cf81ceb9cebacebfcf8dcf80ceb7cf822Στην Ελλάδα η Επανάσταση του 1862 έφερε το αίτημα της δημοκρατίας που μεγάλωνε μαζί με το οδικό δίκτυο της χώρας. Οι φοιτητές είναι χωρισμένοι σε «Γαριβαλδικούς» και «Αυστριακούς».  Ο γιος του Τρικούπη, Χαρίλαος, με το «Πέμπτο Κόμμα», πιθανόν να έχει κάνει ένα αστικό κόμμα, σε μια χώρα που όμως δεν έχει ακόμα αστούς.  Μεγάλωσε κι άλλο το οδικό δίκτυο της χώρας, έβαλε τις βάσεις για ένα σιδηροδρομικό δίκτυο, άνοιξε τον Ισθμό της Κορίνθου, έκανε λιμάνια. Η Ελλάς αποχτά στοιχειώδη βιομηχανία, και αναπτύσσει τη ναυτιλία της. Το 28% των κατοίκων πλέον μένουν σε πόλεις.platon_drakoulis

Τη μέρα των Φώτων, το 1900, ηλεκτροφωτίστηκε ο Πειραιάς. Η Αθήνα δεν είχε πάνω από διακόσιες χιλιάδες κατοίκους. Ήταν πιθανότερο να συναντήσει κανείς πιο πολλούς αναρχικούς στον Βόλο, το Λαύριο και τον Πύργο. Οι έλληνες σοσιαλιστές, είναι αστοί και λείπουν συχνά στο Παρίσι. Η Ford Motor Company παρουσιάζει το καινούργιο της μοντέλο το 1903. Ο Βλάσσης Γαβριηλίδης ζητά από την εφημερίδα «Ακρόπολις» να φύγει η διεφθαρμένη ολιγαρχία.

«Αλλαγή!»

Εκατόν ογδόντα αξιωματικοί συγκεντρώνονται σε ένα σπίτι στην Αθήνα. Η αγροτική εξέγερση θα πνιγεί στο αίμα στο Κιλελέρ με νεκρό τον Μαρίνο Αντύπα. Ο Βενιζέλος θα σαρώσει παίρνοντας 300 από τις 364 έδρες στη Βουλή. Τα δυο παλιά κόμματα απέχουν. Το πολιτικό σύστημα τρίζει.

«Έρχομαι”, είπε ο Βενιζέλος, “ως σημαιοφόρος νέων ιδεών”.

Κάποιος στο Σικάγο, στην μακρυνή Αμερική κατάφερε να βρει ένα τρόπο να παίζει πολλούς 40ίντσους δίσκους μαζί. Το ονόμασε τζουκ- μποξ. Μια οργάνωση στη Θεσσαλονίκη, η «Φεντερασιόν» με μια απεργία χιλιάδων- ξαφνικά!- εργατών κάνει εμφανή την παρουσία του προλεταριάτου. Με τον Βενιζέλο στο τιμόνι η Ελλάδα τρέχει να προλάβει τον χαμένο χρόνο. Το άρθρο 17 του νέου συντάγματος επιβάλλει την αναγκαστική απαλλοτρίωση των τσιφλικιών. Ιδρύονται συνεταιρισμοί, αναγνωρίζονται τα συνδικάτα και γίνεται υποχρεωτική αργία η Κυριακή. Ουσιαστικά το νεογέννητο κράτος περνάει από τον Μεσαίωνα στον Εικοστό Αιώνα. Ο Βενιζέλος εκφράζει ένα αστικό καθεστώς, το οποίο ο ίδιος δημιουργεί.

«Της Αμύνης τα παιδιά  διώξανε τον βασιλιά/Της Αμύνης το καπέλο έφερε το Βενιζέλο/Της Αμύνης το σκουφάκι έφερε τον Λευτεράκη».

VenizelosElΤα παιδιά στα σχολεία διδάσκονται από το Αναγνωστικό ‘Τα Ψηλά Βουνά». Κανένας δεν φαντάζεται ότι σε λίγο οι εθνικόφρονες θα καίνε τα αναγνωστικά του Ζαχαρία Παπαντωνίου στις πλατείες. Ούτε ότι τη δημοτική θα την καθιέρωνε πολλές δεκαετίες μετά η δεξιά κυβέρνηση Καραμανλή με υπουργό Παιδείας έναν βασιλόφρονα, τον γιο του δοσίλογου Ράλλη.  Ο Ίων Δραγούμης – όπως θα γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης-, άνθρωπος των σαλονιών και των κομιτάτων» δολοφονείται από βενιζελικούς παρακρατικούς.

Μαζί με τον Δραγούμη χάνεται η φιγούρα του μαχόμενου έλληνα, που είναι ρομαντικός ανορθολογιστής, αναρχικός κι εθνικιστής,  οπαδός του Νίτσε, αλλά και του Κροπότκιν και σκοτώνεται για μια «πατρίδα-εγώ», όταν το έθνος ταυτίζεται με το χωριό κι η πατρίδα με τη γειτονιά.  Οι σφαίρες αυτές εξοστρακίζονται δημιουργώντας ένα ρήγμα ανάμεσα στον σοσιαλισμό και τον πατριωτισμό, που θα επιχειρήσει αργότερα να κλείσει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το είχε κάνει και ο Άρης Βελουχιώτης, αλλά ο πατριωτισμός και η Αριστερά είναι δύο δυσαρμονικές έννοιες.  Αφού το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, ούτε οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα.

k1gpic1Την Άνοιξη του 1924, θα έρθει, η » Άβασίλευτη Δημοκρατία» με πρωθυπουργό τον Παπαναστασίου. Η βουλή αφαιρεί την περιουσία και την ελληνική ιθαγένεια από τη βασιλική οικογένεια. Ο Παπαναστασίου επιδιώκει συνεργασία με το Κομμουνιστικό Κόμμα και εξασφαλίζει την υποστήριξη του «Ριζοσπάστη» από τον Γιάνη Κορδάτο. Η «αριστερή» πτέρυγα στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος είχε άλλη άποψη:

– Τι βασιλεία, τι δημοκρατία. Εμείς θέλουμε τη Σοβιετική Δημοκρατία.

Η «σοσιαλιστική άνοιξη» βάφτηκε με το αίμα ενός νεκρού όταν την Πρωτομαγιά του 1924, η αστυνομία χτύπησε απαγορευμένη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Πλατεία Θεάτρου. Η πρώτη διάσταση ανάμεσα στην κομμουνιστική και τη σοσιαλιστική Αριστερά θα γίνει μια κόκκινη γραμμή ανάμεσα τους, χαραγμένη με το αίμα αυτού του νεκρού. Ο πρώτος σοσιαλιστής πρωθυπουργός στην Ελλάδα παίρνει το καράβι της εξορίας, δεμένος από τους συνεργάτες του, την στιγμή που στην Αμερική εμφανίζονται τα πρώτα ντεκολτέ, το Βέλγιο δέχεται στο πανεπιστήμιο πλέον και κορίτσια και στην Αγγλία εκλέγεται η πρώτη γυναίκα βουλευτής, η συντηρητική Λαίδη Άστορ. Ο ρώσος πρίγκηπας Κροπότκιν, που ήθελε μια κοινωνία ελεύθερη όπου όλοι οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά, χωρίς εξουσία, απογοητεύτηκε γρήγορα από τους μπολσεβίκους, αποσύρθηκε από τον δημόσιο βίο και πέθανε.

– Η προσπάθεια να θεμελιώσετε μια καινούργια κοινωνία με μέσο τη δικτατορία είναι μοιραία καταδικασμένη σε αποτυχία. Αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, ακόμα και η λέξη ‘σοσιαλισμός’ θα καταντήσει κατάρα…».

103386Σε ένα καφενείο στην Πλατεία Κλαυθμώνος συχνάζουν «αναρχικοί» που γράφουν συνθήματα στους τοίχους. Στον «Μαύρο Γάτο» στην Ακαδημίας και Ασκληπιού μια  μέρα εισβάλλει η Χωροφυλακή. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος –το ΚΚΕ- ιδρύθηκε στα γραφεία του συνδικάτου μηχανικών ατμοπλοίων στον Πειραιά το 1918 εν μέσω πανηγυρισμών. Οι τριάντα σύνεδροι χαμογελούν και φοράνε φλωτάν γραβάτες.«Η αίθουσα εις την οποίαν συνεδριάζομεν δεν ανήκει εις το Σοσιαλιστικόν Κόμμα και ως εκ τούτου δεν πρέπει να κάμει εντύπωσιν εις το κοινόν η διακόσμησις, η κάθε άλλο παρά σοσιαλιστική» λέει ο προεδρεύων ηλεκτροτεχνίτης Σταμάτης Κόκκινος.
Ο ισπανοεβραίος δάσκαλος και τυπογράφος Μπεναρόγια, όπως και ο πρώτος γραμματέας Νίκος Δημητράτος θα διαγραφούν πολύ νωρίς ως ρεφορμιστές. Ο Νίκος Γιαννιός αποχώρησε αμέσως καθώς υποστήριζε το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας του Βενιζέλου και ένα «σοσιαλισμό του κράτους με ανθρώπινο πρόσωπο». Στο ιδρυτικό ψήφισμα του κόμματος αναφέρεται ως  την «δημοσιοποίησην των μέσων παραγωγής και ανταλλαγής δηλαδή την μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβικήν ή κομμουνιστικήν». Τη θέση του γραμματέα θα καταλάβει το 1922 ο φραγκοσυριανός Νίκος Σαργολόγος, που θα εξαφανισθεί στην Αμερική με  7.500 δολάρια που έλαβε από την Διεθνή για την ενίσχυση του κόμματος. Η θέση του κόμματος για ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία» θα οδηγήσει στην διαγραφή τον  γραμματέα του κόμματος τον Γιάνη -με ένα ν- Κορδάτο που συμβαίνει να είναι και ιστορικός. Ο γραμματέας του κόμματος που θα διαδεχθεί τον Πουλιόπουλο, ο Λευτέρης Σταυρίδης – βουλευτής του κόμματος-που το 1928 διαγράφεται για «αστική παρέκκλιση». Θα γίνει σφοδρός αντικομμουνιστής, θα συνεργασθεί με την φασιστική οργάνωση «Τρία Έψιλον».

Ο διάδοχος του Παστιάς Γιατσόπουλος διαγράφεται ως «λιγκβινταριστής» το 1927 και ιδρύει με τονΠαντελή Πουλιόπουλο την τροτσκιστική ομάδα «Σπάρτακος». Ο επόμενος, ο Ανδρόνικος Χαϊτάς θα πάει αργότερα στη Πατρίδα των Λαών αλλά δεν θα ξαναγυρίσει. Θα εκτελεσθεί ως «εχθρός του λαού» στις εκκαθαρίσεις του 1936. Ο Νίκος Ζαχαριάδης που σπουδάζει εδώ στην Κομματική Σχολή, την «Κουτβ», – στην κηδεία του Λένιν τοποθετήθηκε τιμητικά δίπλα στο φέρετρο μαζί με τον Ναζίμ Χικμέτ. Ο Χαϊτάς  τον είχε στείλει στο δρόμο για την Σιβηρία με την υποψία ότι είναι πράκτορας της Ασφάλειας. Ο Ζαχαριάδης γύρισε πίσω για να γίνει ο «Ήρωας Αρχηγός» του ΚΚΕ.  Αυτή την εποχή, στα στέκια των λίγων χιλιάδων κομμουνιστών ακούγεται ένα τραγούδι που μιλάει για τους «αστούς που  τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε, να κλείσουν τα παιδιά των εργατών».

«Μ’ αυτοί με μια γροθιά σπάζουνε τα δεσμά/τα κάστρα καταργούνε των αστών/εβίβα βρε παιδιά!/Ζήτω το κόμμα μας το εργατικό!».

Από το 1916 που δημιουργείται η σύγχρονη Δεξιά από έναν ηγέτη με …μαρξιστικές απόψεις, το 1924 που η ελληνική σοσιαλδημοκρατία αποτυγχάνει και το 1936- όπου το ΚΚΕ αρνείται να  ηγηθεί μιας Επανάστασης φτάνουμε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο που συγκροτείται από το κομμουνιστικό, ένα σοσιαλιστικό κι ένα αγροτικό κόμμα. Υπάρχει ακόμα εδώ η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας του μετέπειτα «αποστάτη» και «κατεψυγμένου πρωθυπουργού» Ηλία Τσιριμώκου. Η πολιτική σύγχυση επιτείνεται από το γεγονός ότι ένας βενιζελικός. ο Ναπολέων Ζέρβας ιδρύει τον φιλοβασιλικό ΕΔΕΣ με υπαρχηγό έναν σοσιαλιστή, τον Κομνηνό Πυρομάγλου- που θα εκλεγεί αργότερα βουλευτής της ΕΔΑ.

19440213tsirimokossiantui6Η προσπάθεια να κατανοήσουμε την πολιτική ζωή στην Ελλάδα με ιδεολογικούς – ή …ταξικούς όρους- είναι μάταιη. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα
συνέβαινε αν ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε δεχθεί να ηγηθεί του ΕΑΜ ή αν ο Άρης Βελουχιώτης είχε επιβληθεί στο  Κόμμα. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι εξελίξεις πλέον στην Ελλάδα εξαρτώνται από την Συμφωνία της Γιάλτας- και της Βάρκιζας σε τοπικό επίπεδο. Η Ελλάδα έχασε το παιχνίδι της ανεξαρτησίας, αφού μόνο μια συμμαχία- έστω συνεργασία- Άγγλων- ΕΑΜ ΕΛΑΣ θα μπορούσε να αποτρέψει τον Εμφύλιο που εμφανίζεται ως ιστορικά ακατανόητος: πρώτα παρέδωσαν τα όπλα και μετά άρχισαν τον πόλεμο; Η Δικτατορία Μεταξά, ο Πόλεμος και ο Εμφύλιος με το μεταεμφυλιακό κράτος που στήνεται με «κεντρώες» κυβερνήσεις είναι ένας μεσαίωνας που θα κρατήσει είκοσι, τριάντα-και με μια μικρή και χαμένη Άνοιξη και νέα χούντα- σαράντα χρόνια.

Η Ελλάδα- ως χώρα αποικιακή, όπου οι υπουργοί υποβάλλουν τις αποφάσεις για έγκριση σε αμερικάνους επιτετραμμένους- θα εμφανίσει ένα ενδιαφέρον φαινόμενο. Το λεγόμενο Κέντρο- είναι υπέρ της –βασιλευομένης δημοκρατίας, αντικομμουνιστικό και πιο συντηρητικό από τον δεξιό ριζοσπάστη Καραμανλή. Η Σοβιετική Ένωση είναι η πρώτη χώρα που αναγνωρίζει την χούντα –η οποία συγκρούεται με τον βασιλιά. Ίσως αυτό να εξηγεί την στάση του Κόμματος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου οι φοιτητές θεωρούνται προβοκάτορες. Η πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη της εποχής αυτής είναι η γέννηση του ΚΚΕ εσωτερικού που ποτέ δεν θα αποχτήσει μαζική βάση. Ο ευρωκομμουνισμός θα εμφανιστεί ως αντισοβιετική διάθεση –με ενοχές- για έναν ιστορικό συμβιβασμό. Δεν είναι ένα ρεύμα από το μέλλον-όπως το αναμενόμενο οικολογικό- αλλά μια συγγνώμη -μια  αυτοκριτική- προς το παρελθόν και τα λάθη της τριτοδιεθνιστικής Αριστεράς. Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός –ή -το πιο πιθανό- δεν θα υπάρξει.

αρχείο λήψης (4)Η  μόνη προσπάθεια να υπάρξει είναι ο λεγόμενος Τρίτος Δρόμος. Αυτοδιαχείριση. Ούτε Καπιταλισμός, Ούτε Υπαρκτός Σοσιαλισμός. Ο φωτισμένος ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου- που δεν αποκλείει και τον ένοπλο αγώνα!- επηρεασμένος από θεωρίες για την μητρόπολη και περιφέρεια και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα- δεν είναι ευχαριστημένος από  το 13% που πήρε.  Η εξέγερση του Πολυτεχνείου έφερε στοπροσκήνιο μια νέα γενιά. Ο Ανδρέας, -με γνωστά συνθήματα ‘Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ούτε ΝΑΤΟ, ούτε Βαρσοβία», «Η Ελλάδα στους Έλληνες»’- επαγγέλεται κοινωνικοποιήσεις, διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος,»σοσιαλισμό», αλλά διευκρινίζει πως ούτε θα πάει σε νέα ήττα, ούτε σκοπεύει να γίνει ο Αλλιέντε της Ελλάδας. Δεν σκοπεύει να πεθάνει σαν ήρωας.

afisa-92Mέσα σε επτά χρόνια το ΠΑΣΟΚ με μια-δυο ανεπαίσθητες «δεξιές στροφές», ο Ανδρέας πέταξε το τζάκετ και φόρεσε ζιβάγκο. Κι ύστερα πέταξε και το ζιβάγκο για να φορέσει μια μεγάλη και πλατιά δημοκρατική γραβάτα και να οδηγήσει «το ΠΑΣΟΚ στη Κυβέρνηση» και τον Λαό στην εξουσία.  Ήταν η νίκη της γενιάς του ΄30, η εκδίκηση για τη χαμένη άνοιξη του ’60, η δικαίωση του μαζικού λαϊκού κινήματος που άρχισε στο Πολυτεχνείο το 1973. Οι “δημοκρατικές δυνάμεις” συγκεντρώνουν ένα ποσοστό 65%. Το σοσιαλιστικό όνειρο, ωστόσο, παρά είναι όμορφο για να είναι αληθινό. Κι  η επάρατη Δεξιά χρησιμεύει ως μανδύα που θα σκεπάσει την κρίση της Αριστεράς.

pasok-afisa-5Η πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ορίζεται από τις ψυχολογικές μεταπτώσεις της πάντα έτοιμης να προδώσει τους συμμάχους της μικροαστικής τάξης. Ο «Αθηναίος» με χωριάτικη καταγωγή μεταμφιέστηκε εις Παρισίους σε «ευρωπαίο» που κρύβει ένα ένοχο παρελθόν και περιφρονεί τον εαυτό του. Σε μια χώρα όπου όλα είναι «ιμιτασιόν», ό,τι είναι γνήσιο αποβάλλεται ως ψεύτικο. Η σύγχυση θα γίνει τέλεια όταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βρίσκεται ξαφνικά πάνω σε ένα άλογο, να φορά πάνω από την αγνώστου προελεύσεως φουστανέλα ένα λοφίο!  Το νέο έθνος χαρακτηρίζεται από ταξική ρευστότητα, συνειδησιακή πλαστικότητα, ιδεολογική κινητικότητα. Ποιός είναι Αριστερός και τι σημαίνει να είσαι Αριστερός στην σύγχρονη Ελλάδα;

«Eσείς δεν είστε Αριστεροί και γω δεν είμαι σοσιαλδημοκράτης» θα πει  ο νεαρός ηγέτης της νεοκομμουνιστικής Αριστεράς που στηρίζεται σε ψήφους «κεντρώων» και συνεργάζεται με ένα ακροδεξιό κόμμα που αποτελείται από ομοφοβικούς, πατριδόπληκτους και παλαιοδεξιούς. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ως μοντέλα του τον Μπελογιάννη, αλλά και τον Ρούσβλετ, ανάλογα με τη μέρα και την ώρα. Είναι ‘Αριστερός αλλά συνεργάζεται άψογα με την Εκκλησία, την «πατριωτική Δεξιά» και τους Αμερικάνους.

Το πολιτικό κιτς θα εμφανιστεί επί Όθωνα, όταν η εποχή του συγκρίνεται με αυτήν του Περικλέους. Μόνο που ίσως τότε δεν υπήρχε τόση λαμπρότητα, ευημερία και δημοκρατία! Την εποχή του Καραμανλή το καλντερίμι έγινε τσιμέντο.  Ο μέσος έλληνας πετάει τις αντίκες ως σύμβολα τις φτώχειας και στολίζει τις αυλές με πλαστικά φωτισμένα μανιτάρια. Η νέα περίοδος της ελληνικής κακογουστιάς, θα έρθει αναπόφευκτα με τον “αριστερό” νεοπλουτισμό του ΠΑΣΟΚ, αλλά η αποτυχία του πιο ελπιδοφόρου κινήματος της νεώτερης Ελλάδας, μετά από αυτό του Βενιζέλου, θα αφήσει δρόμο για ένα-επιτέλους!- “πραγματικά αριστερό” πολιτικό κιτς.

imagesΤι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Eίναι κομμουνιστές ή σοσιαλδημοκράτες; Ή κάτι άλλο- δεν γνωρίζω, δεν απαντώ; Οι νέες συζητήσεις για την σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα είναι ανιστόρητες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε με την σοσιαλδημοκρατία έχουμε κάτι κοινό. Τα πέντε πρώτα γράμματα.΄Ιστορικά η σοσιαλδημοκρατία συνδέθηκε με το κράτος πρόνοιας και προϋπόθετε αναπτυγμένες κοινωνίες με αυξημένη παραγωγή και κέρδη που μπορούσαν να  χρηματοδοτήσουν το «κράτος δικαίου». Αυτό εξηγεί θαυμάσια γιατί δεν είχαμε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Ελλάδα. red_roseΟύτε είχαμε κι «εργατικό» – σε μια χώρα που αποχτήσαμε προλεταριακή Αριστερά, ενώ δεν είχαμε προλεταριάτο – κι «αστικά κόμματα» χωρίς αστούς.
Πιθανόν το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα όλα γίνονται με «μάνουαλ» και μεταφράσεις. Αλλά δε γίνεται σεξ με τον οδηγό στο κομοδίνο. Κι έτσι φτάσαμε στις εγκεφαλικές τραγωδίες. Μία από αυτές είναι η ‘Αριστερά -πρώτη φορά» στην κυβέρνηση. Μια άλλη η δημιουργία- το 2016- σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Η Ελλάδα αγοράζει ιδέες όπως αγοράζει φορέματα ή έπιπλα από την Ευρώπη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι «σε αριστερό». Και το κόμμα που ονειρεύεται η Φώφη, είναι  κάτι σε σοσιαλδημοκρατικό με πράσινες ανταύγειες και κόκκινες ή μάλλον ροζ βούλες, «κεντροαριστερό. ‘Εχει βρει όνομα -Δημοκρατική Συμπαράταξη- και ετικέτα- σοσιαλδημοκρατικό- σε μια εποχή που η Σοσιαλδημοκρατία δεν έχει ζήτηση. Υποθέτω ότι στην Χαριλάου Τρικούπη διαβάζουν Μπερνστάιν, Κάουτσκι και Πλεχάνοφ. Θα δυσκολευτούν να βρουν χρώμα. Μπλε, κόκκινο, πράσινο, ροζ, κίτρινο- γαρύφαλλα, τριαντάφυλλα- τα έχουν πάρει όλα.

 

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ333

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Νίκου Λακόπουλου Ο ΑΛΕΞΗΣ  ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ- Ο Τσίπρας, η Ελλάδα, η Μεγάλη Αριστερά – (Εκδόσεις Λιβάνη 2014)

Δες σχετικά «Α, πα, πα! Εγώ είμαι Αριστερός, δεν θα γίνω ποτέ σοσιαλδημοκράτης»

ΕΔΩ