Του Τάσου Παππά
Μετά τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη που είπε ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis στην Ελλάδα, ήρθε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας να προστεθεί στην ολιγομελή, είναι αλήθεια, ομάδα την οποία απαρτίζουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για σκευωρία, χωρίς κανένα ίχνος σκανδάλου. Βεβαίως τους έχει διαψεύσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει παραδεχτεί δημοσίως (συνέντευξή του στο OPEN) ότι υπάρχει και σκευωρία και σκάνδαλο.
Τους έχουν διαψεύσει στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που έχουν δηλώσει ότι το σκάνδαλο είναι υπαρκτό, αλλά αφορά τους γιατρούς. Τους έχουν διαψεύσει πρώην υπουργοί Υγείας του ΠΑΣΟΚ που έχουν μιλήσει για εκτεταμένη διαφθορά στον χώρο των φαρμάκων. Τους έχει διαψεύσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος περιόρισε το σκάνδαλο στην ιατρική κοινότητα. Τους έχουν διαψεύσει παράγοντες της δημόσιας διοίκησης, διορισμένοι από κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, που έχουν περιγράψει σε εκθέσεις τους την κατάσταση ανομίας που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια.
Τους διαψεύδουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, και αυτοί που κατέθεσαν στις ελληνικές αρχές και αυτοί που κατέθεσαν στις ΗΠΑ (όλοι στημένοι;). Τους διαψεύδει το FBI που τροφοδοτεί με στοιχεία την ελληνική Δικαιοσύνη (κι αυτό στο κόλπο;). Τους διαψεύδουν οι θεωρούμενοι από την αντιπολίτευση και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης αξιόπιστοι μάρτυρες, εισαγγελείς Αγγελής (εν ενεργεία) και Ράικου (πρώην), οι οποίοι σε κάποιες από τις αναφορές τους έχουν κάνει λόγο για μεγάλο σκάνδαλο με μπόλικο πολιτικό χρήμα.
Τους διαψεύδει, τέλος, η κοινή λογική: για παράδειγμα, πώς να πιστέψεις, όσο ευένδοτος κι αν είσαι στην προπαγάνδα της Δεξιάς και της Κεντροαντιαριστεράς, ότι η εταιρεία διέπραξε αδικήματα σε διάφορα κράτη, αλλά στην Ελλάδα, που ήταν η χώρα αναφοράς για τη διαμόρφωση των τιμών, πορεύτηκε με τον σταυρό στο χέρι;
Όμως οφείλω να πω ότι η συγκεκριμένη υπερασπιστική γραμμή («δεν υπάρχει σκάνδαλο σε κανένα επίπεδο») είναι αυτή που έπρεπε να ακολουθήσουν, για λόγους αυτοπροστασίας, η Δεξιά, το ΠΑΣΟΚ και οι πολιτικοί που αναφέρονταν στο εισαγγελικό πόρισμα. Το βασικό επιχείρημα ότι οι μίζες πήγαν στους γιατρούς, αλλά δεν έφτασαν στους πολιτικούς, έχει στόχο να ενοχοποιήσει τους υφισταμένους και να αθωώσει τους προϊσταμένους.
Πρέπει δηλαδή να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι όσοι βρίσκονταν σε κρίσιμα πόστα την επίμαχη περίοδο (υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς) δεν πήραν χαμπάρι τίποτε. Συνεπώς μπορεί να ισχυριστεί κάποιος για να τους απαλλάξει από τις υποψίες ότι δεν ήταν διεφθαρμένοι. Δεν μπορεί όμως να τους γλιτώσει από τη ρετσινιά της ηλιθιότητας. Αφού απλώς παρίσταντο και χαιρέτιζαν, ήταν το λιγότερο περιορισμένης ικανότητας.
Αν όμως υποστηρίξεις ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο σε κανένα πεδίο, τότε μπορείς να πεις (ποιον θα πείσεις είναι άλλο θέμα) ότι δεν είσαι ένοχος, δεν είσαι ανίκανος, αλλά θύμα συνωμοσίας. Άργησαν όμως, αιφνιδιάστηκαν και άφησαν να περάσει καιρός μέχρι να καταλήξουν στη θέση ότι έχουμε να κάνουμε μόνο με σκευωρία. Ακριβώς επειδή δεν υιοθετήθηκε από την αρχή η θεωρία ότι δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο σκάνδαλο, το πλασάρισμά της σήμερα, ύστερα από όσα έχουν προηγηθεί, ύστερα από όσα έχουμε μάθει, καθιστά όσους τη διακινούν ευάλωτους στην κατηγορία περί απόπειρας κουκουλώματος.
Ανάγωγα
Σε συνέντευξή του στη γερμανική Handelsblatt, ο κ. Μητσοτάκης είπε ανάμεσα σε άλλα: «Ήταν απίστευτος ο βαθμός ανικανότητας που επέδειξαν κατά τη διακυβέρνησή τους. [Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ] ήταν μια οδυνηρή εμπειρία και κόστισε στη χώρα μας μια περιουσία».
Η ανικανότητα δεν είναι ποινικό αδίκημα.
Όμως, κύριε πρωθυπουργέ, «η οδυνηρή εμπειρία που κόστισε στη χώρα μια περιουσία» δεν πρέπει να εξεταστεί και ως προς την ποινική διάστασή της; Μήπως όμως και εσείς, όπως ο πατέρας σας που είπε ότι ήξερε πως το ΠΑΣΟΚ ήταν μπλεγμένο στη «17 Νοέμβρη» και ότι ο ίδιος γνώριζε ποια πρόσωπα ήταν αναμεμειγμένα, αλλά δεν θεώρησε σκόπιμο να το καταγγείλει στις διωκτικές αρχές, λέτε κουβέντες στον αέρα, έτσι για να μένουν, να μολύνουν την ατμόσφαιρα και να συκοφαντούν τον αντίπαλο;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ