Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αν έχετε κανένα φίλο βιομήχανο προειδοποιήστε τον: μην διανοηθεί να «προσεγγίσει αθέμιτα» τον Στέφανο Κασσελάκη, ως… Πρωθυπουργό!
Ούτε να επιχειρήσει « συνδιαλλαγή μαζί του για άδειες που θα διευκολύνουν αθέμιτα την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του».
Θα «τα βγάλει δημόσια στον κόσμο».
Κατά τα λοιπά, η πρώτη του επαφή Κασσελάκη με τη συνδικαλιστική οργάνωση του κεφαλαίου στην Ελλάδα , ήταν παράσταση για ένα ρόλο.
Επιχείρησε να πλασάρει τον εαυτό του: με αυτόν ξεκίνησε και με αυτόν τέλειωσε- με αερα γιάπη και αντίστοιχη σκηνική παρουσία..
Στην αρχή τους μπέρδεψε ,εμφανιζόμενος πότε σαν μπαρουτοκαπνισμένος της πολιτικής και αγκιτάτορας της Αριστεράς- και συνεπώς αντίπαλος τους- και πότε σαν καπιταλιστής , ήτοι σαν ένα από αυτούς.
Στο τέλος κέρδισε το δεύτερο. Τους εξομολογήθηκε :«έχετε στον ΣΥΡΙΖΑ έναν σύμμαχο, ο οποίος – ελπίζω πως σύντομα – θα κληθεί να αλλάξει τα κακώς κείμενα » και τους κάλεσε να « δουλέψουμε μαζί για αυτό το όραμα”.
Τα υπόλοιπα ήταν συνδυασμός γνωστών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ – στην εκδοχή που τις πρόβαλε η Αχτσιόγλου- και όσων λέει κατά καιρούς ο Μητσοτάκης για τις ιδανικές σχέσεις εργαζομένων και εργοδοτών: οι πρώτοι να μην απεργούν και δεν θα χάσουν.
Με μπόλικο συναίσθημα και προσωπικό μελό.
Ισως κάποιος να του επισημάνει ότι το «κόνσεπτ» να παρουσιάζει τον εαυτό του ως πολιτική πρόταση , έχει ψιλοπροβλήματα.
Το «μετανάστευσα από την Ελλάδα όταν ήμουν έφηβος» , εκφωνήθηκε σαν το “ήμουν πολιτικός πρόσφυγας έξι μηνών του Μητσοτακη”.
Καθώς μιλούσε ως εν αναμονή Πρωθυπουργός , κάποιος που δεν ξέρει, δεν θα πιστευε ότι το κομμα του, μόλις προ τετραμήνου, πήρε λιγότερο από 18% – με τον καλύτερο αρχηγό που είχε ποτέ.
Από το τότε που ανέλαβε ο ίδιος, πέφτει κι άλλο.
Στη, μισοάδεια , αίθουσα δεν συγκινήθηκαν ιδιαίτερα – κι αν έχουν δει τα μάτια τους.
Εξω από την αίθουσα, όσοι παρακολούθησαν , δεν κατάλαβαν από τίνος της σκοπιά μιλούσε: της εργασίας ή του κεφαλαίου;.
Κανενός. Απλώς, «μαθαίνοντας γρήγορα» κατάλαβε ότι η δουλειά της Αριστεράς είναι να ψήνει τους εργοδότες ότι τους συμφέρει να έχουν «ανθρώπινες σχέσεις» με τους εργαζομένους. Φέρνοντας παραδείγματα από …την Αμερική.
Τελικά τίποτε στην πολιτική δεν είναι τυχαίο.
Ο ίδιος άνθρωπος, το βράδυ της περασμένης Κυριακής έλεγε ότι το αποτέλεσμα στους ΟΤΑ , δεν ήταν αποδοκιμασία στο πρόσωπό του-όπως ισχυρίζονται οι κακεντρεχείς.
-Του στέλνει «μήνυμα η κοινωνία να δημιουργήσει την προοδευτική παράταξη» .
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
