Του Ιωάννη Δαμίγου
Ναι, αυτή η κυβέρνηση, χωρίς κοσμητικό επίθετο λόγο κατανάλωσης αποθέματος, φτάνει στο τέρμα της. Νομοθέτησε μεταμεσονύχτια κατεδαφίζοντας όποια κοινωνική λειψή κατάκτηση υπήρξε, ιδιωτικοποίησε ξεπουλώντας τις υποτυπώδεις έστω δομές, καταχράστηκε δημόσιο χρήμα. εγκατέλειψε τα θύματα της πανδημίας στον χαμό και προκάλεσε την απώλεια νέων ανθρώπων, σε ένα ειδεχθές έγκλημα.
Αυτά και όχι μόνο, ορίζουν το κυβερνητικό αυτό τέλος, που όμοιό του δύσκολα βρίσκει κανείς. Που ακόμα και με την αμέριστη στήριξη των ΜΜΕ, φάνηκε να τα κούρασε και να τα εξάντλησε, επέδειξε πρωτοφανή αντοχή, δυσανάλογη των αρνητικών επιτευγμάτων της. Ίσως και με την συνδρομή μιας ήπιας αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όπως και να αιτιολογεί κανείς την εύκολη χρονικά εξάντληση των ορίων της, η κυνική και ανήθικη διαχείριση της εγκληματικής ενέργειας που μοιραία προκάλεσε στα Τέμπη, έφτασε στο μη παρέκει, στο απροχώρητο. Αυτό διακρίνεται από την απάθεια και την ανόρεκτη διάθεση για όποια διορθωτική κίνηση θα ήταν ικανή να μετριάσει την οργή. Αντίθετα αυξάνει ταχύτητα και φανερώνει έκδηλη την αγωνία της, στην προσπάθεια να κλείσει τα τελευταία συμβόλαια πώλησης πχ ένα εξ αυτών, η ιδιωτικοποίηση του νερού. Αφήνοντας πίσω της, κοινωνικά χαλάσματα, αλλά και προβληματισμό για το αιώνιο και εθνικό θέμα μας, την προβληματική κατάσταση και πάλι, αυτήν της οικονομίας.
Η προσοχή τώρα στρέφεται στην επαύριον των εκλογών, με το σχήμα της πιθανής συνεργασίας, αν, που θα κληθεί να διαχειριστεί μια εκ των πραγμάτων δύσκολη έως επικίνδυνη οικονομική κατάσταση, που αρκετοί θα περιμένουν άμεσα αποτελέσματα, εν τη παλάμη, χωρίς ανοχή και υπομονή. Αν στο σχήμα συμμετέχει η Ν.Δ, θα υπάρξει μια φαινομενικά μείωση τις ταχύτητας στην επέλαση αρχικά, μα έχοντας ανανεωμένη την υποστήριξη των εργολάβων και των ΜΜΕ, η συνέχεια θα είναι η αναμενόμενη με ιδιαίτερο μένος.
Στην άλλη περίπτωση, η κατάσταση θα είναι οριακή από την αρχή, αν υπάρξει, σημειώνω αν, μια αναμέτρηση με το σύστημα που φαντάζει αήττητο, όταν μάλιστα η συμμαχία από μόνη της θα περιέχει ορατές αδυναμίες. Εκεί πια, το απροχώρητο θα βιαστεί αθέμιτα να προχωρήσει όπως όπως, ακόμα και σερνάμενο. Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Στο απροχώρητο, ούτως ή άλλως.