Του Νίκου Γαλάτη
Η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές για την ηγεσία του νέου φορέα δείχνει προφανώς την αγωνία των ψηφοφόρων του χώρου της “παράταξης” για το μέλλον της μαζί με μια αντικυβερνητική διάθεση τιμωρίας του Τσίπρα, παρά την ανεπάρκεια όλων των “ηγετών” να τον εκπροσωπήσουν. Όλοι μαζί οι υποψήφιοι δεν εκπροσωπούν ούτε το 60% των ψηφοφόρων που έσπευσαν να ψηφίζουν προτάσσοντας την ανάγκη της πολιτικής έκφρασης σε ένα ακαθόριστο φορέα κι όχι ποιος θα είναι ηγέτης.
Προφανώς η Φώφη Γεννηματά ωφελείται από την πρωτοβουλία της και η ενότητα για την οποία έπεισαν όλοι οι υποψήφιοι δημιούργησε ένα ικανοποιητικό ρεύμα για ένα νέο φορέα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία- που θα κριθεί στο συνέδριό του και φυσικά τις εκλογές. Αν δεν υπάρξουν φυγόκεντρες δυνάμεις- πράγμα όχι εύκολο- ο νέος φορέας έχει δυνατότητες ανατροπής του πολιτικού σκηνικού.
Πρώτον γιατί θα στερήσει από την Νέα Δημοκρατία την αυτοδυναμία και δεύτερον γιατί θα απειλήσει σοβαρά την πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ με βάσιμες τις ελπίδες- αν ξεπεράσει το 15%- να βρεθεί σε απόσταση αναπνοής και να τον οδηγήσει μελλοντικά στη θέση του …τρίτου κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση είναι εμφανές ότι παρά την ασάφεια του νέου φορέα ως προς το πολιτικό του στίγμα είναι ήδη ένα τρίτο χρήσιμο κόμμα έως ο απόλυτος ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων: αν η Νέα Δημοκρατία δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία- αλλά ίσως κι αν το κάνει- δεν μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση ούτε με το ένα ούτε με το άλλο κόμμα χωρίς την συμμετοχή του νέου φορέα.
Το αν θα χρειασθεί η συμμετοχή και άλλου κόμματος θα εξαρτηθεί από το αν η Βουλή θα είναι πεντακομματική ή εξακομματική. Η καλή πορεία στις εκλογές του νέου φορέα- ως κόμμα του Κέντρου, δηλαδή της Κεντρο-Αριστεράς- μπορεί να οδηγήσει εκτός Βουλής και την Ένωση Κέντρου.
Οι εξελίξεις θα κριθούν από το πόσο θα αποδώσει η επίθεση φιλίας του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας στο “Κέντρο” και ιδιαίτερα το άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα προς την Κεντροαριστερά. Η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές για την ηγεσία του νέου φορέα οφείλεται σε ένα βαθμό στο ότι αντλεί ψηφοφόρους τόσο από την Νέα Δημοκρατία, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ- ενώ φαίνεται να έχει διαρροές από το ΠΑΣΟΚ.
Αν και οι “ηγέτες” είναι περιχαρείς -ενόψει ίσως υπουργικών καθηκόντων- σε μια κυβέρνηση είτε της Νέας Δημοκρατίας είτε του ΣΥΡΙΖΑ- όπως είναι το λιγότερο πιθανό, στην πραγματικότητα οι ψηφοφόροι του νέου φορέα έθεσαν στο περιθώριο ή άφησαν για το μέλλον το θέμα του ηγέτη.
Τους ενδιαφέρει περισσότερο η εκλογική συγκρότηση της παράταξης ώστε κατ΄αρχήν να διαπραγματευθεί καλύτερα τους όρους και την συμμετοχή σε μια κυβέρνηση με “εθνικό” σχέδιο και στο μέλλον η αξιωματική αντιπολίτευση και η κυβέρνηση- με σαφή επίγνωση πως αν ο δικομματισμός δεν επιστρέψει οι επόμενες κυβερνήσεις θα σχηματίζονται από δυο ή τρία κόμματα, ένα από τα οποία θα είναι ο νέος φορέας.
Η συμμετοχή στις εκλογές δεν αρκεί αφού απομένει ο νέος φορέας να αποσαφηνίσει την ταυτότητά του χωρίς να διασπαστεί από φυγόκεντρες δυνάμεις ή να υπερκεραστεί από άλλον …νέο φορέα, αν δεν συνθλιβεί σε ένα πιθανό διπολισμό ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Μητσοτάκη.
Η εμφάνιση των υποψηφίων για την ηγεσία του νέου φορέα στην τηλεόραση αποκάλυψε -πέρα από την πολιτική σύγχυση και την ιδεολογική ανεπάρκεια- το γεγονός ότι οι μνηστήρες δεν μπορούν να απαντήσουν στα προβλήματα της κοινωνίας του χώρου, αλλά την καλούν να λύσει τα δικά τους προβλήματα. Οι ψηφοφόροι με την συμμετοχή τους απάντησαν πως δεν είναι πρωτεύον το θέμα της ηγεσίας.
