Το νόμισμα και ο άνθρωπος

Toυ Μελέτη Ρεντούμη

ΡΕΝΤΟΥΜΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣΜπορεί οι διακοπές του Πάσχα να τελείωσαν,αλλά η προσμονή της διπλής Ανάστασης δεν εξετελέσθη, δηλαδή δεν είχαμε την πολυπόθητη εκτόξευση της ελληνικής οικονομίας ταυτόχρονα με την θρησκευτική Ανάσταση.

Και αυτό γιατί η αξιολόγηση από τους θεσμούς δεν έχει κλείσει, παρά την διαφαινόμενη πρόοδο στο επίπεδο του πακέτου των 5.4 δις ευρώ.

Εκεί λοιπόν που όλοι περίμεναν και περιμένουν φυσικά την επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων με έκτακτο Eurogroup ή έστω με μια Σύνοδο Κορυφής για να κλείσουν όλα τα μέτρα της συμφωνίας, μια παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, με αφορμή την περίοδο των εορτών έρχεται για να ταράξει τα πολιτικά ύδατα εντός και εκτός συνόρων.

Ο ΠτΔ παραφράζοντας την γνωστή ρήση του φιλόσοφου Πρωταγόρα: “πάντων των χρημάτων μέτρον ο άνθρωπος”, δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι το νόμισμα έχει νόημα όταν υπηρετεί τον άνθρωπο, διαφορετικά δεν έχει σημασία.

Αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι τέτοιες δηλώσεις με τα δημόσια ταμεία σχεδόν άδεια και την δημοσιονομική αξιολόγηση ανοικτή, δημιουργούνται περίεργοι, αν όχι επικίνδυνοι, συνειρμοί που δεν βοηθούν σε τίποτα την πορεία της χώρας.

Τι θέλει όμως να πει ο ποιητής πίσω από τις λέξεις;

Μήπως ότι εφόσον οι κακοί δανειστές και ο δαίμων του ΔΝΤ μας πιέζουν για προληπτικά μέτρα και αυτό συνεπάγεται λιτότητα μέσα στο ευρώ, να επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα ή και σε κάποιο άλλο με λίγη φαντασία, για να υπηρετηθεί ο άνθρωπος;

Καταρχάς ο ανώτατος πολιτειακός παράγων της χώρας, εποπτεύει το πολίτευμα και δεν επιτρέπεται να κάνει αναφορές σε δημοσιονομικά ή νομισματικά θέματα τα οποία είναι υπό την πλήρη αρμοδιότητα της κυβέρνησης.

Επιπλέον και το πολιτικό επιχείρημα είναι λάθος, καθώς όταν η χώρα εντάχθηκε στην ΟΝΕ και εν συνεχεία στη ζώνη του ευρώ, προφανώς και το νόμισμα είχε και έχει σημασία με την τότε σύμφωνη γνώμη του πρώην υπουργού της ΝΔ και νυν ΠτΔ.

Αυτό όμως που προβληματίζει περισσότερο απ’όλα, είναι το timing της δήλωσης και όχι αυτή καθεαυτή.

Μήπως γίνεται σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και με τον ίδιο τον πρωθυπουργό; Και αν ναι γιατί;

Θα ήθελε μήπως η κυβέρνηση να προετοιμάσει το έδαφος για ένα νέο Plan B, σαν του Βαρουφάκη, σε περίπτωση που επέλθει ρήξη και δεν κλείσει η αξιολόγηση;

Σε κάθε περίπτωση, ο ΠτΔ γνωρίζει ότι στην δημοκρατία δεν μπορεί να νομιμοποιούνται επιλογές χρεοκοπίας ερήμην του ελληνικού λαού και των θυσιών του, προς τέρψιν ενός πελατειακού ακροατηρίου.

Ποια είναι τα μηνύματα που λαμβάνει η Κομισιόν άραγε από τέτοιες δηλώσεις, ιδίως όταν η κυβέρνηση προτιμά την ένοχη σιωπή στο παρά πέντε της συνολικής συμφωνίας;

Κλείνοντας αυτές τις σκέψεις, θα θελα να τονίσω ότι η πολιτική σε μια ευνομούμενη πολιτεία γίνεται με πράξεις, σχέδιο, στόχους και σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων υπό την εποπτεία του ΠτΔ για την διαφύλαξη του Συντάγματος.

Είναι λοιπόν αδιανόητο, ο λαϊκισμός να υπονομεύει την πορεία της χώρας και αντί για δηλώσεις αμετάκλητης τροχιάς προς τα εμπρός, να υπονοοείται οπισθοδρόμηση μέσω σοφιστειών, σε άγνωστες και επικίνδυνες ατραπούς χωρίς μέλλον.

 

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός