Του Ιωάννη Δαμίγου
Προσπαθώ να διασκεδάσω τις υπερήφανες απόψεις, πως είμαστε σε αυτόν τον τόπο κατ’ εξοχήν δημοκράτες, έχουμε ιστορία αντίστασης, ο λαός μας είχε…φιλότιμο, ήταν ευαίσθητος και φιλόξενος, ενώ αυτά και άλλα θετικά γνωρίσματα, πάντα μα πάντα, ανήκαν στους λίγους θαρραλέους που φάνταζαν πολλοί, λόγω της αποφασιστικότητας και της επιτυχίας του αδύνατου.
Η πλειονότητα ήταν θρασύδειλοι, ανεκτικοί, υποτακτικοί, αυτοί οι κυρ-Παντελήδες που κοίταζαν την δουλειά τους, που πήγαιναν εκκλησία, σταυροκοπιόντουσαν επιδεικτικά τις Κυριακές και τις καθημερινές διαφέντευαν τα χωριά , τις σοδειές και τα βιλαέτια τους. Ήταν και είναι οι επικερδείς επαγγελματίες ρουφιάνοι, μπιστικοί και κουκουλοφόροι καταδότες, σημερινοί απόγονοι πολιτικών, που εξακολουθούν να αμείβονται για αυτές τις πολύτιμες υπηρεσίες, στους λογής κατά καιρούς κατακτητές του τόπου.Έτσι και σήμερα, οι νεοέλληνες κληρονόμοι αυτών των χαρακτηριστικών επαναλαμβανόμενων συνηθειών, συνεχίζουν το θεάρεστο μα αμειβόμενο έργο τους, αλλά με περίσσιο θράσος κα κυνικότητα.
Συνεχίζουν να προκαλούν, να προσβάλουν και να καταδικάζουν σε κάτεργα, τους υπόλοιπους, λεηλατώντας σαν άλλοτε, ζωές και συνειδήσεις. Σύγχρονοι μα πάντα τσιφλικάδες, που τώρα έχουν νόμιμες εταιρείες και πάλι εκμετάλλευσης, με ΑΦΜ που παίρνουν τις απ’ ευθείας αναθέσεις, καθ’ ό, τι νόμιμο και ηθικό! Και εσύ απορείς μαζί με εμένα, ποιος τους ανέχεται και ποιος τους ψηφίζει, αυτούς τους κλεφτοκοτάδες και κατσικοκλέφτες! Γιατί δεν αντιδρούν σε αυτή την κατακλυσμιαία ντροπή και τον ακραίο εξευτελισμό, της αξιοπρέπειας, της λογικής, της εντιμότητας, του φυσιολογικού τρόπου, τέλος πάντων. Μα γιατί έχουν “γλιστρήσει” στην ακροδεξιά, είτε ηθελημένα, είτε άθελα λόγω “άγνοιας” (οι τελευταίοι καθορίζουν τον εκλογικό νικητή) και απολαμβάνουν την ανοσία της αγέλης, συμμετέχοντας με κάθε κόστος στην “κυβερνητική” πλειοψηφία, μαζεύοντας τα ψίχουλα και τα αποφάγια της. Οι περίπου βολεμένοι, με τα λίγα, αλλά σίγουρα.
Οι υπόλοιποι από αυτό το συνάφι, είναι οι καλοβολεμένοι, σε κληρονομικές θέσεις ‘κλειδιά’, λόγω εξαιρετικής προσφοράς στην απάτη και που συντηρούν με την σειρά τους και τους ακολούθους απαραίτητους βαστάζους. Οι καλοβολεμένοι, με την ιεραρχική σειρά, εξυπηρετούν ακατάπαυστα και νυχθημερόν, τα συμφέροντα των αφανών, συνήθως, αρχόντων και χαίρουν των αμοιβών των. Και όλοι περνούν καλά, είναι ευχαριστημένοι, το δείχνουν άλλωστε, μέσω της ανοχής και αντοχής τους, απολαμβάνουν τις διακοπές τους (άδειασε πάλι η Αθήνα, εν μέσω….λογής προβλημάτων) και του χρόνου να είμαστε καλά! Ξεσαλώνουν απροβλημάτιστοι δεξιοί και ακροδεξιοί μέσα στην καλή χαρά.
Το αύριο προφανώς απασχολεί μόνο εσένα και εμένα, τους ψωριάρηδες που στενοχωριούνται για τα καμένα δάση και το καμένο τους αύριο. Να γιατί χαμογελά ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ, επιτελικοί της ευτυχίας, άριστοι της αρπαχτής και είρωνες του κόπου και του πόνου. Ελπίζω να έλυσα, εν μέρει, τις απορίες σου, μου, μας, πως και ποιοι συντηρούν και στηρίζουν αυτό το καθεστώς, επιβεβαιώνοντας την κινηματογραφική ατάκα: Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…….