Του Νίκου Λακόπουλου
Το 1930 οι γαλλικοί κινηματογράφοι παίζουν την έκτη ταινία της Γκρέτας Γκάρμπο «Η σάρκα και ο διάβολος». Η Γαλλία έχει δώσει πίσω την Ρηνανία που κατείχε μαζί με αγγλικά και βελγικά στρατεύματα. Το Ράιχσταγκ έχει διαλυθεί μέσα στο αδιέξοδο. Η χώρα πάει σε εκλογές.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1930 τα μετριοπαθή κόμματα συντρίβονται . Οι σοσιαλδημοκράτες υποχωρούν στο 24,5%. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εκτινάσσεται στο 13,1%. Το Ναζιστικό Κόμμα έρχεται δεύτερο με 18,3%. με 107 έδρες, από δώδεκα έδρες που είχε. Τώρα μπορεί να συμμετέχει ή να σχηματίσει ‘κυβέρνηση συνασπισμού».
Ο Χίτλερ καταθέτει σε δίκη τριών αξιωματικών που κατηγορούνται για εσχάτη προδοσία και δίνει ένα ρεσιτάλ πατριωτισμού. Διαλύει τις εντυπώσεις για βίαιη ανατροπή του καθεστώτος. Το κόμμα είναι νόμιμο, ειρηνικό, κοινοβουλευτικό. Τα γεγονότα στο Πραξικόπημα της Μπυραρίας, ανήκουν στο παρελθόν και οφείλονται στο πολιτικό κλίμα εκείνης της εποχής. Άστεγοι, ρακένδυτοι και πεινασμένοι περιφέρονται παντού. Πολλοί από αυτούς φτάνουν στην στοργική στέγη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο Αδόλφος Χίτλερ παρότι δεν είχε δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα, καθώς δεν είχε γερμανική υπηκοότητα,. Ήταν ανιθαγενής, από όταν είχε αποποιηθεί την αυστριακή. Οι εθνικοσοσιαλιστές πάνε στη Βουλή με -απαγορευμένες- καφέ στολές. Ως βουλευτές έχουν ασυλία. Ο καγκελάριος Μπρίντριχ δέχεται διασταυρούμενα πυρά από εθνικοσοσιαλιστές και κομμουνιστές.
Στις 17 Ιανουαρίου 1933 σε ένα σπίτι στο Βερολίνο, ο γιος του Προέδρου Χίντενμπουργκ, ο Πάπεν και ο Χίτλερ αποφασίζουν πραξικόπημα, με την δέσμευση να σεβαστούν τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο. Σε λίγες μέρες ο Χίντενμπουργκ κάλεσε τον Χίτλερ και του ανέθεσε την καγκελαρία. 30 Ιανουαρίου 1933. Μια νύχτα θριάμβου οργανώνεται στο Βερολίνο. Οι ναζί ξεκινούν με λαμπάδες και βεγγαλικά από την Πύλη του Βρανδεμβούργου για να πάνε στην Καγκελαρία. Η Γη τρέμει.
Η Βουλή μυρίζει μπαρούτι. Η κυβέρνηση φέρνει στη βουλή το σχέδιο εξυγίανσης: Μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, περιορισμός των κρατικών εξόδων, αύξηση του φόρου εισοδήματος, ελάττωση του φόρου περιουσίας. Για πρώτη φορά τα συνδικάτα συμφωνούν σε μια μείωση 6-8%. Η αύξηση τιμών στα είδη διατροφής ύστερα από διαπραγματεύσεις ανακλήθηκε.
Τον Ιανουάριο του 1931 οι Ναζί και η “Ένωση Ατσάλινου Κράτους” αφού προσπάθησαν να εμποδίσουν την λειτουργία της βουλής, αποχώρησαν, φωνάζοντας όλοι μαζί τρείς φορές “Χάιλ!”. Τα χρέη γονατίζουν την Γερμανία. Δεν μπορεί να πληρώσει την επόμενη δόση. Το “Σχέδιο Γιανγκ” προέβλεπε την αποπλήρωση έως το 1988, αλλά οι τόκοι, φτάνουν τα 110 εκατομμύρια μάρκα το χρόνο. Ουρές στις τράπεζες αναγκάζουν την κυβέρνηση να κλείσει τις τράπεζες για να αποφύγει την κατάρρευση.
Παρά την αρχική αδιαλλαξία της Γαλλίας, οι παλιοί σύμμαχοι δίνουν στην Γερμανία, μια τρίμηνη πίστωση στο δάνειο με πάγωμα οφειλών. Το χρεοστάσιο υπέρ της Γερμανίας σε ξένες τράπεζες. κάνουν την χώρα να ανασάνει. Οι τράπεζες ανοίγουν, το μεγαλύτερο επιβατηγό αεροσκάφος, το “Ντορνιέ DO-X” πραγματοποιεί υπερατλαντική πτήση, αλλά τώρα κινδυνεύει η στερλίνα.
Η Αγγλία ρευστοποιεί χρυσό και μειώνει μισθούς και έξοδα. Φαίνεται, ότι κάτι τρέχει στην Ελλάδα, όπου ο διευθυντής της τράπεζας παραιτείται. Στην Ρωσία ο Στάλιν προχωράει σε μαζικές εκκαθαρίσεις στελεχών που θεωρεί ότι υποκινούνται από τον εξόριστο Τρότσκι. Ο Τόμας Έντισον, που είχε το 1870 εφεύρει τον τηλέγραφο για την μετάδοση των τιμών των χρηματιστηρίων, πεθαίνει. Τα δημοκρατικά κόμματα ψηφίζουν πρόταση δυσπιστίας στο τοπικό κοινοβούλιο Νιντερσάξεν, όπου το υπουργείο Εξωτερικών έχει ανατεθεί σε έναν ναζί.
Στις προεδρικές εκλογές οι γερμανοί θα δώσουν 49,6% στον Χίντεμπουργκ και 30,1% στον Φύρερ. Στον επόμενο γύρο ο Χίτλερ θα πάρει 36,8%, έναντι 53% του μπλοκ συντηρητικών-σοσιαλδημοκρατών και 10,2% του κομμουνιστή Τέλμαν. Η Αριστερά στη Γαλλία είναι πρώτο κόμμα. Η Γερμανία οδηγείται στο ναζισμό.
Στις εκλογές του Ιουλίου ο Χίτλερ παίρνει 37,4%, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει. Οι σοσιαλδημοκράτες έχουν πέσει στο 21,6%. Οι κομμουνιστές παίρνουν 14,5%, το Κέντρο 12,5%, το Γερμανικό Εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα 5,9%. Τον Αύγουστο, ενώ ο Χίτλερ, διαπραγματεύεται την συμμετοχή του στην κυβέρνηση, ενώ πέντε μέλη των Ταγμάτων Εφόδου, καταδικάζονται σε θάνατο για τη δολοφονία ενός κομμουνιστή εργάτη μέσα στο σπίτι του.
Ο Σλάιχερ, ο προτελευταίος καγκελάριος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, στρατηγός και φίλος του γιου του στρατάρχη Χίντεμπουργκ, πίστευε σε μια πολιτική «δαμασμού των ναζί». Ήταν αντίθετος σε λύση του αδιεξόδου με πραξικόπημα και αν και φιλοναζιστής και θα παραιτηθεί. Το 1934, στη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών θα βρεθεί δολοφονημένος μαζί με τη γυναίκα του, σε ένα προάστιο του Βερολίνου. Ο Αδόλφος ούτε ξεχνά, ούτε συγχωρεί.
Ο Φον Πάπεν που είχε πρωτοεκλεγεί με το Καθολικό Κόμμα διορίζεται καγκελάριος στη θέση του Μπρίνιγκ, που έφερνε αντιρρήσεις και νομιμοποιεί τα ‘Τάγματα Εφόδου». Τον Αύγουστο συζητά με τον Χίτλερ ποιος θα είναι καγκελάριος και ποιός αναπληρωτής. Η κυβέρνηση Πάπεν θα καταψηφιστεί με κοινή πρόταση μομφής σοσιαλιστών και κομμουνιστών με ψήφους 512 έναντι 42. Ο Χίτλερ δεν ψηφίζει Πάπεν!
Στις 17 Ιανουαρίου 1933 σε ένα σπίτι στο Βερολίνο, ο γιος του Προέδρου Χίντενμπουργκ, ο Πάπεν και ο Χίτλερ αποφασίζουν πραξικόπημα, με την δέσμευση να σεβαστούν τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο. Σε λίγες μέρες ο Χίντενμπουργκ κάλεσε τον Χίτλερ και του ανέθεσε την καγκελαρία. 30 Ιανουαρίου 1933. Μια νύχτα θριάμβου οργανώνεται στο Βερολίνο. Οι ναζί ξεκινούν με λαμπάδες και βεγγαλικά από την Πύλη του Βρανδεμβούργου για να πάνε στην Καγκελαρία. Η Γη τρέμει.
Στις 27 Φεβρουαρίου 1933 ο ολλανδός εργάτης, Μαρίνους Λούμπε συλλαμβάνεται με ένα κουτί σπίρτα μέσα στο φλεγόμενο γερμανικό κοινοβούλιο. Ο Λούμπε, παιδί χωρισμένων γονιών, δουλεύει από παιδί σε οικοδομές και τον φωνάζουν “Ντέμσεϊ”, από το όνομα ενός αμερικάνου πυγμάχου, καθώς ήταν μεγαλόσωμος. Ήταν μέλος του ολλανδικού κομμουνιστικού κόμματος, μετανάστης στη Γερμανία, που τριγυρνούσε άστεγος, ώσπου βρέθηκε σε άθλια κατάσταση μέσα στο γερμανικό κοινοβούλιο και ομολόγησε. Αυτός το είχε κάνει. Ήθελε να εκδικηθεί τους ναζί. Ήταν ένα θείο δώρο για τον Χίτλερ.
Η ιδέα ήταν του Γκαίμπελς. Ο Λούμπε με σπίρτα μπήκε στο εστιατόριο προχώρησε στην αίθουσα συνεδριάσεων και έβαλε φωτιά στις κουρτίνες. Μυστηριωδώς, οι ναζί ήταν εκεί για να τον παραδώσουν στην αστυνομία κατηγορώντας τον ότι είχε και συνεργούς, που θα βρεθούν στα πρόσωπα τεσσάρων ηγετών του κομμουνιστικού κόμματος, από τους οποίους οι τρεις είναι Βούλγαροι, όπως ο Δημητρόφ. Πολλά χρόνια μετά ο Γκαίριγκ επαίρεται, ότι αυτός έκαψε το κοινοβούλιο. Το σπίτι του ήταν δίπλα και συνδεόταν με υπόγεια σήραγγα με το Ράιχσταγκ. Από κει οι ναζί μπήκαν στο κοινοβούλιο. Ήταν μια ομάδα δέκα μελών του NSDAP με επικεφαλής των Καρλ Έρνστ, ο οποίος θα δολοφονηθεί, ένα χρόνο μετά, αλλά στη διαθήκη του ομολογεί πως ο εμπρησμός έγινε με εντολή του Χίτλερ.
Μαζί με τον Λούμπε συλλαμβάνονται τέσσερις χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ύποπτοι που μεταφέρονται νύχτα στο Νταχάου. Ο Λούμπε καρατομήθηκε στις φυλακές της Λειψίας. Την εξουσία του τρόμου έχουν αναλάβει τα SS, μέλη των οργανώσεων “Ατσάλινα Κράνη “και “Θυελλώδεις Μαχητές”, των SA. Τα μέλη της νέας αστυνομίας της “Γκεστάπο” με πιστόλια και γκλομπς διαλύουν τις συγκεντρώσεις αριστερών. Στις 5 Μαρτίου οι εκλογές γίνονται υπό καθεστώς τρομοκρατίας, με ημιπαράνομο το κομμουνιστικό κόμμα, που θα πάρει, παρόλα αυτά, 12,3%.
Οι σοσιαλδημοκράτες θα πάρουν 18,3%. Το Καθολικό Κόμμα 11,2%. Το συντηρητικό-εθνικιστικό DNVP 8%. Το Ναζιστικό Κόμμα θα σαρώσει με 43,9%, αλλά δεν έχει πλειοψηφία στην βουλή. Με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ ο Χίτλερ αποσπά ένα προεδρικό διάταγμα που τον εξουσιοδοτεί να καταργήσει τα πολιτικά δικαιώματα των Γερμανών. Στο νέο πολίτευμα η νομοθετική εξουσία θα ανήκει στην κυβέρνηση , αλλά για να ψηφιστεί χρειάζεται τα 2/3 της Βουλής.
Στις 21 Μαρτίου, ο Χίτλερ με απόφαση της Βουλής (πλην του SPD) καταφέρνει να τεθεί εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι έδρες να του αφαιρεθούν! Ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος, χιλιάδες κομμουνιστές και είκοσι έξι βουλευτές του SPD θα βρεθούν στις φυλακές. Ο Τέλμαν – και πολλοί άλλοι- θα πάρει το δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου θα εκτελεστεί, το 1944.
Με 535 βουλευτές έναντι 94 σοσιαλδημοκρατών ο καγκελάριος θα ψηφίσει τον νόμο που καταργεί την Δημοκρατία της Βαϊμάρης και εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να αποφασίζει χωρίς την Βουλή. Με ένα δεύτερο νόμο καθορίζει ότι η χώρα κυβερνιέται από 18 γκαουλάιτερς. Την Πρωτομαγιά τα συνδικάτα απαγορεύονται, η περιουσία τους δημεύεται και τα στελέχη τους οδηγούνται στη φυλακή.
Την 1 Ιουλίου καθιερώνεται η “Δωρεά για τον Αδόλφο Χίτλερ” με την οποία οι επιχειρήσεις εισέφεραν στο ταμείο του NSDAP ως το 1945 700 εκατομμύρια reichsmark. Τον Σεπτέμβριο η πρωσική συνοδική σύνοδος ψηφίζει πως ιερέας θα είναι πλέον, όποιος έχει άρια καταγωγή. Πολλοί ιερείς θα βρεθούν με τους Εβραίους, τους μασόνους, τους κομμουνιστές , τους ομοφυλόφιλους και τους αντιφρονούντες ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τον Οκτώβριο, η Γερμανία αποχωρεί από την Κοινωνία των Εθνών. Στις εκλογές του Νοεμβρίου θα κατέβει μόνο ένα κόμμα το Ναζιστικό. Όλα τα άλλα είναι εκτός νόμου. Ο λαός θα ψηφίσει με ένα ναι ή ένα όχι, αν συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης.
Την 12η Νοεμβρίου 1933, έχει διαταχθεί παύση εργασίας και διακοπή της κυκλοφορίας για ένα λεπτό. Θα μιλήσει ο Φύρερ στο ραδιόφωνο, από ένα εργοστάσιο της Ζίμενς, μιας από τις εταιρείες που χρηματοδοτούν τους ναζί. Στο δημοψήφισμα για την εξωτερική πολιτική το 95,3% ψήφισε “ναι”. Το 4,8% ”όχι”. Υπήρξαν και άκυρα. Στις εκλογές για το κοινοβούλιο το Ναζιστικό Κόμμα, “έπεσε” στο 92,1%. Όλα τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια θεωρούνται άκυρα.
Το Τρίτο Ράιχ ήρθε.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
