Αναζητώντας την μεγάλη έκπληξη των επόμενων εκλογών

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Του Νίκου Γαλάτη

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις συμφωνούν πώς υπάρχει τάση ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ και πτώση της ΝΔ, ενώ περίπου 36% των ψηφοφόρων θεωρεί θετική εξέλιξη ένα φορέα της Κεντροαριστεράς, αλλά μόνο 27% θα τον ψήφιζε. Όταν όμως φτάνουμε στο “δια ταύτα” το ποσοστό αυτό πέφτει στο 11%- άντε να φτάσει και στο 13%.

Οι δημοσκοπήσεις για την ίδια την Κεντροαριστερά φαίνεται ότι κλειδώνουν την Φώφη Γεννηματά για τον δεύτερο γύρο, αλλά υπάρχει μια βόμβα εκεί. Είτε περάσει ο Γιώργος Καμίνης- ο επικρατέστερος- είτε ο Σταύρος Θεοδωράκης, αν εσωκομματική αντιπολίτευση αποφασίσει να απαλλαγεί από την Φώφη Γεννηματά, τότε οι εκλογές στον δεύτερο γύρο θα αναδείξουν ηγέτη ένα πρόσωπο που όχι μόνο δεν προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά θέλει να το διαλύσει.

Φαίνεται πώς ένας δήμαρχος χωρίς κόμμα κι ένα κόμμα που διαλύεται -αφού δεν θα ακολουθήσουν όλοι τον αρχηγό του στον νέο φορέα- ξαφνικά θα γίνουν ηγέτες ενός φορέα που ο Σταύρος Θεοδωράκης πιστεύει ότι θα πάρει άνετα το 15%- ίσως γι΄αυτό απαντά και σε ερωτήσεις για το τι θα έκανε ως …πρωθυπουργός.

Προφανώς η Φώφη Γεννηματά βλέπει πια πως αν δεν επικρατήσει η ίδια θα τεθεί θέμα ηγεσίας και στο ΠΑΣΟΚ -με πολλούς υποψήφιους αρχηγούς- και αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. “Ως εδώ. Οι εκλογές δεν θα αναβληθούν και όποιος θέλει”.

Μια πρώτη μελέτη των δημοσκοπήσεων μας λέει ότι από όσους πάρουν μέρος στις εκλογές οι μισοί προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι κυρίως από το Ποτάμι (17%) και το ΚΙΔΗΣΟ (15%). Είναι μια μαγική εικόνα αφού το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που μετέχουν στην ίδρυση νέου φορέα είναι λιγότερο από το 10,4% που δίνει κατ΄αρχήν η δημοσκόπηση. Ο νέος φορέας -είναι ήδη τρίτο κόμμα- με ένα διψήφιο νούμερο θα σφηνωθεί ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ- χωρίς να απειλεί όμως τα ποσοστά τους.

Το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων δεν ενδιαφέρονται και δεν θα ψηφίσουν τον Νέο και Άγνωστο Φορέα. Προφανώς όμως με τον ένα ή τον άλλο ηγέτη ο νέος φορέας θα είναι στη Βουλή ως ισχυρός παράγων- ιδιαίτερα αν η ΝΔ δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία ως πρώτο κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί φυσικά ως δεύτερο να κάνει κυβέρνηση.

Ήδη η Φώφη Γεννηματά απορρίπτει τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και μιλά για “εθνική συνεννόηση”. Αν ο νέος φορέας συσπειρώσει ξανά το ποσοστό που είχε πάρει το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη πτώση του 12,3%- θα βρεθεί σε κοντινή απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ (17%) με ένα ποσοστό αναποφάσιστων αρκετά μεγάλο να ψηφίζει τον επικρατέστερο να σχηματίσει κυβέρνηση. Άρα ο νέος φορέας δεν εκλέγει ηγέτη, αλλά έναν μελλοντικό πρωθυπουργό!

Το ενδιαφέρον εύρημα των δημοσκοπήσεων είναι πώς η Φώφη Γεννηματά είναι –ελάχιστα- πιο δημοφιλής από τον …Αλέξη Τσίπρα –που παραμένει λιγότερο δημοφιλής από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό εξάπτει τη φαντασία πολλών δεδομένου ότι ακόμα κι αν επικρατήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει να αντιμετωπίσει νέες εκλογές με απλή αναλογική -που σημαίνει ότι οι εκλογές αυτές μπορεί να γίνουν με το δίλημμα: “Η Τσίπρας ή Χάος”.

Στον αντίποδα αυτών των σεναρίων η απόπειρα δημιουργίας νέου φορέα μπορεί απλώς να διαλύσει το Ποτάμι, αλλά και το ΠΑΣΟΚ  που θα οδηγηθεί σε διάσπαση. Η πίτα θα ξαναμοιραστεί με απρόοπτες εξελίξεις και η πολιτική ζωή θα βρεθεί με νέα πρόσωπα και νέους “νέους φορείς” με έναν πάταγο σαν κι αυτό που οδήγησε σε κατάρρευση τα δύο μεγάλα κόμματα το 2012.

Παρότι οι δημοσκοπήσεις μπορεί να καταγράφουν τάσεις της στιγμής- με τη μεγάλη μάζα των ερωτώμενων να μην απαντά- δεν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον. Που μετά από είκοσι χρόνια σταθερότητας δικομματισμού και δέκα χρόνια κινούμενης άμμου μπορεί να επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις.

Το μόνο βέβαιο είναι πως τα σημερινά κόμματα- μηδέ της Νέας Δημοκρατίας εξαιρουμένης- έχουν σαθρά θεμέλια. Η πορεία νέων κομμάτων όπως οι ΑΝΕΛ -με 10% κάποτε-, της ΔΗΜΑΡ -με 6,5%-, όπως και του Ποταμιού δείχνει πως η κινούμενη άμμος αφορά όλο το πολιτικό στερέωμα. Η είσοδος ενός κόμματος από τα αριστερά στη Βουλή μαζί με την πλαγιοκόπηση του ΣΥΡΙΖΑ από παντού μπορεί κάλλιστα να το οδηγήσει -μαζί με την κυβερνητική φθορά- σε απίστευτα χαμηλά ποσοστά.

Η απομάκρυνση της “σοσιαλιστικής τάσης” του ευρωβουλευτή Χρυσόγονου μπορεί για πολλούς να είναι η ένδειξη πως το πουλόβερ αρχίζει να ξηλώνεται.  Φυσικά μια ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη θα προκαλέσει τριγμούς στη Νέα Δημοκρατία, ενώ ο νέος και ενιαίος φορέας της Αριστεράς μπορεί να είναι η δημιουργία …δύο και όχι ενιαίων κομμάτων -που μπορεί να φτάσουν πράγματι το 11% κι από εκεί το 1% της Ένωσης Κέντρου – Νέες Δυνάμεις.

Προφανώς στο σκηνικό αυτό η τερατογέννηση της συνεργασίας ενός δεξιού κόμματος με ένα αριστερό δεν θα είναι η πρώτη στην νεώτερη ελληνική ιστορία. Η οποία αναμένει κι αυτή έναν Μακρόν- που δεν είναι, όπως θάθελαν, ούτε ο Κυριάκος, ούτε ο Σταύρος. Φυσικά μια έκπληξη θα ήταν μια επιστροφή ή επικράτηση στις επόμενες εκλογές του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά η κοινωνία που σιωπά, μετά από ένα πολλαπλό σοκ μπορεί να σχεδιάζει μια ακόμα πιο μεγάλη έκπληξη.