Το σόου Μητσοτάκη και το πρόβλημα με τους τηλεοπτικούς ήρωες όταν τους βγάλεις την πρίζα

Του Νίκου Λακόπουλου

Eγκαινιάζοντας έργα άλλων ως δικά του ή έργα που θα γίνουν, αλλά εγκαινιάζονται από τώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς συμπληρώνει δυο χρόνια στην κυβέρνηση διέρρευσε πως όχι μόνο δεν θα γίνουν εκλογές το 2021, αλλά ούτε ανασχηματισμός. Έχει πολύ δουλειά η κυβέρνηση ακόμα να κάνει.

Το εργασιακό νομοσχέδιο πέρασε με 158 ψήφους -την Νέα Δημοκρατία δηλαδή ενωμένη- και δυο τρεις απεργίες και ανοίγει το ασφαλιστικό και άλλες “μεταρρυθμίσεις” μάλλον ανενόχλητος από κοινωνικές αντιδράσεις, αλλά αυτή τη φορά έχοντας όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέναντί του.

Η μάχη όμως που φαίνεται να κέρδισε -προς το παρόν- αφορά την ίδια τη Νέα Δημοκρατία- ένα κόμμα γερασμένο και παρακμιακό κατά τον ίδιο όταν την ανέλαβε και όπως είπε στη Βουλή πρόσφατα “ένα κόμμα -η παλιά Νέα Δημοκρατία- που δεν υπάρχει πια”.

Προφανώς εννοεί την Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά την οποία ‘έχει τελειώσει” με ένα νέο κόμμα -με ιδρυτή τον Βενιζέλο και όχι τον Κων. Καραμανλή -όπως έχει πει με άλλη ευκαιρία.

Η υπόσχεση ενός ψηφιακού μέλλοντος

Αυτή η αίσθηση επιτρέπει στον υπουργό του Κώστα Χατζηδάκη να επισκέπτεται τον ΕΦΚΑ απορημένος με την γραφειοκρατία που μάλλον δεν είχε υποψιασθεί ως τώρα -σαν να μην ξανακυβέρνησε το κόμμα του. Η νέα Νέα Δημοκρατία είναι ένα καινούργιο κόμμα, φρέσκο, του κουτιού, αναμάρτητο και επιφορτισμένο με έναν μεταρρυθμιστικό ριζοσπαστισμό.

Βέβαια πρόκειται για ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, ένα ακόμα σόου, με μικρά λάθη στο σενάριο όπως όταν ο Πρωθυπουργός εγκαινιάζει νοσοκομείο που ως υπουργός ….είχε κλείσει. Ή όταν ο Πιερρακάκης υπερυπόσχεται ένα ψηφιακό μέλλον στη θέση των σκονισμένων φακέλων δίπλα στους οποίους φωτογραφίζεται ο Χατζηδάκης ως τομεακός “Μωυσής”.

Μόλις φύγουν οι κάμερες εμφανίζονται και οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ υπαινισσόμενοι πως η τραγική γραφειοκρατία συνδέεται με την έλλειψη προσωπικού -και τις απολύσεις που είχε κάνει ο Μητσοτάκης ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Σύμφωνα με μια ερμηνεία η κυβέρνηση απαξιώνει τον ΕΦΚΑ για να βρει άλλες λύσεις ιδιωτικής πρωτοβουλίας όπως άλλωστε κάνει και με το εθνικό σύστημα υγείας η την παιδεία -με τον Μητσοτάκη να μας εξηγεί πως εθνικό μπορεί να είναι και το ιδιωτικό σύστημα υγείας.

Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, τα συνδικάτα κάνουν το μέλλον δύσκολο και το δεκάωρο με απλήρωτες υπερωρίες σε συνδυασμό με την μείωση μισθών θα δώσουν στην οικονομία φτερά ή θα την κάνουν “ανταγωνιστική” όπως στο τέλος θα πει ο Χατζηδάκης.

Ανάπτυξη με φτώχεια και λιτότητα

Όλα αυτά συνιστούν κιόλας ένα νέο “παραγωγικό μοντέλο” όπου η ανάπτυξη που έτσι κι αλλιώς θα έλθει μετά την ύφεση θα συνυπάρξει με την φτώχεια, την πειθαρχία και την βασική ιδέα πως μια κυβέρνηση για να επανεκλεγεί δεν χρειάζεται την επιδοκιμασία του συνόλου των πολιτών, αλλά του 40% των ψηφοφόρων -δηλαδή του 20% των χειραγωγούμενων τηλεθεατών -από μέσα ενημέρωσης που χρηματοδοτούνται ανοιχτά -και μυστικά- από την κυβέρνηση.

Ο Μητσοτάκης έχει αντιληφθεί την πολιτική ως σόου, ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, όπου δεν έχει σημασία τι λες, αλλά τι φοράς όταν το λες -γραβάτα ή μπλου τζιν, ανάλογα με την περίσταση. Από αυτή την άποψη ο Πρωθυπουργός, πότε ως “μάνατζερ” -που καθοδηγεί το υπουργικό team εργασίας, πότε ως σκιερ, ποδηλάτης, αθλητής ή …τουρίστας είναι μια τηλεοπτική εικόνα -ανατροφοδοτούμενη καθημερινά με νέα στιγμιότυπα, πλάνα και σποτάκια.

Όπως εκείνος ο Μητσοτάκης ο προεκλογικός που μαζεύει υποτίθεται σκουπίδια στον Υμηττό, αλλά η σακούλα του είναι διαρκώς άδεια. Όπως ο Μητσοτάκης που μιλάει σε αγρότες που κάθονται πάνω σε …σανό ή στη Σαντορίνη με το ηλιοβασίλεμα, ως Μωυσής με στολή εργασίας στο Ελληνικό καθώς μια μπουλντόζα πίσω του αρχίζει ένα έργο που θα τελειώσει σε …δέκα χρόνια.

Αυτή τη φορά εμφανίσθηκε στην Πνύκα σε ένα τηλεοπτικό σόου -με πέντε έξι υπουργούς απλωμένους σε διάφορα σημεία της Αττικής- και την Ούρσουλα φον Λάιεν δίπλα του απορημένη με το επίπεδο της τηλεοπτικής παραγωγής -που δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα στην Ευρώπη.

Θα δημιουργηθούν 180.000 θέσεις εργασίας, είπε, αντί των 400.000 που είχε υποσχεθεί κι όλα αυτά μέχρι το 2026 -αντί των 62.000 που θα δημιουργηθούν πραγματικά.

Και στην Αστυπάλαια πάλι “νέες θέσεις εργασίας” από την Volksvagen. Πόσες πια; Τριάντα, σαράντα ή εκατό; O Mητσοτάκης μας δουλεύει όλους και επαίρεται κιόλας όπως για παράδειγμα πως μετά την πανδημία και τα λοκ ντάουν δεν αυξήθηκε η ανεργία.

Το πρόβλημα για την εικόνα του ήρωα ή μάγου που μας υπόσχεται ανάπτυξη ενώ μας οδηγεί σε φτώχεια, λιτότητα και σε ένα καθεστώς με πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας είναι αυτό που έχουν όλοι οι τηλεοπτικοί ήρωες. Δεν υπάρχουν όταν τους βγάλεις την πρίζα.