Του Ιωάννη Δαμίγου
Τώρα μάλιστα! Για να προγραμματίζουμε και τις δουλειές μας! Αυτό είναι πολιτισμός. Το πρωί της Τετάρτης έχω πόλεμο, αν είχα και ακριβή ώρα θα αισθανόμουν καλύτερα, αλλά θα χαθεί ο αιφνιδιασμός, σωστά; Τι λες να μιλήσουμε αργά το βράδυ για να κανονίσουμε, θα έχουν τελειώσει νομίζω, περί ξεπέτας πρόκειται, για τα χρηματιστήρια, την ενέργεια και τα funds.
Μόλις τελειώσει η απ’ ευθείας μετάδοση ετοιμάσου και σε είκοσι λεπτά με μισή ώρα θα περάσω να σε πάρω. Αν το τραβήξουν μέχρι το πρωί, για σασπένς τότε θα το κανονίσουμε για Πέμπτη πρωί. Θα τσεκάρω για σιγουριά μη σκάσει και κάπου αλλού καμιά τοπική διαμάχη, για εξισορρόπηση τιμών, στο δελτίο πολέμων, που προηγείται του δελτίου για τον πρόβλεψη του καιρού.
Υπάρχουν προβλήματα με την τεχνολογία ως προς την ακριβή ώρα έναρξης του πολέμου, όπως με την χιονόπτωση να σου θυμίσω. Με κάτι τέτοια σφάλματα, χάνει και η επιστήμη την αξιοπιστία της. Αποκλίσεις που μπορεί να σε βγάλουν από το πρόγραμμα και να βρεθείς εξ απροόπτου με νέο μνημόνιο.
Όχι μη παραδειγματίζεσαι από τους δικούς μας, που όλο τελειώνουν με την πανδημία σε τακτά χρονικά διαστήματα και εποχές που περνούν μαζί με τους αυξανόμενους νεκρούς. Όταν οι ξένοι λένε πόλεμο, κάνουν πόλεμο και σε ειδοποιούν να εγκαταλείψεις έγκαιρα την εμπόλεμη περιοχή. Άντε πάλι τα ίδια, μα μην κοιτάς εμάς που έχουμε συνέχεια πόλεμο και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.
Εμείς είμαστε “προχωρημένοι”, δεν έχουμε πόλεμο με όπλα, σαν τους άλλους τους άγριους. Έχουμε…. ειρηνικό πόλεμο, με τακτ, πάρε μας με το καλό και ό, τι θέλεις! Αν δεν σε βιάσουν, αν δεν σε μαχαιρώσουν, αν δεν σε πυροβολήσουν και δεν σε σκοτώσουν, να συναντηθούμε την Παρασκευή. Πρόσεχε το άνοιγμα του λογαριασμού της (Δ)ΕΗ, φυλάξου, γιατί σε βρίσκει σαν αδέσποτη σφαίρα. Τα λέμε.