Του Γιάννη Πανούση
Οι στίχοι αυτοί δεν είναι δικοί μου
Είναι των άλλων
Αυτών που ταϊζουν με τη σάρκα τους
το γεγονός
Θ. Παπαθανασόπουλος, Ομολογία
Είχα πριν από χρόνια γράψει ότι στο χώρο της ευρύτερης σοσιαλιστικής δημοκρατικής αριστεράς ανεπτύχθησαν ιστορικά τέσσερις τουλάχιστον τάσεις: η Σημιτική Κεντροαριστερά, η Σοσιαλδημοκρατία των παλαιοπασόκων, η [προδοθείσα] ΔΗΜΑΡ και οι διάφοροι [επίγονοι, απόγονοι, ανεξάρτητοι κλπ].
Όλοι οι παραπάνω δεν είχαν στην πολιτική τους ατζέντα τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ γιατί τον θεωρούσαν μη-κυβερνήσιμο.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν και ο μεν ΣΥΡΙΖΑ κυβερνάει [έστω κουτσά-στραβά], αυτοί δε- όταν δεν μαλλώνουν μεταξύ τους- αναζητούν στίγμα και αρχηγό, επιμένοντας στο να κινούνται εκτός του φάσματος σύγκλισης με την Κυβερνώσα Αριστερά.
Εγώ θα επανέλθω στην πάγια άποψή μου.
Η σύμπραξη [κι αργότερα ίσως η σύμμιξη] του νέου ΣΥΡΙΖΑ με το νέο ΠΑΣΟΚ θα είναι επωφελής και για τους δύο χώρους.Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ένα κόμμα πιο ευρωπαϊκό, πιο μεταρρυθμιστικό, λιγότερο άκαμπτο και δεν θα νοθεύεται από αναχρονιστικές ιδεοληψίες, ενώ το ΠΑΣΟΚ θα διατηρήσει τον [εν κινδύνω ευρισκόμενον] ριζοσπαστικό του χαρακτήρα και δεν θα νοθεύεται από ‘εκσυγχρονιστικές’ συντηρητικές αντιλήψεις.
Βιώσιμη Διακυβέρνηση – Βιώσιμη Ανάπτυξη – Βιώσιμη Ελπίδα για καλυτέρευση της ζωής των Ελλήνων: ιδού το τρίπτυχο των κοινών προγραμματικών συγκλίσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.
Όποια εθνική ταυτότητα κι αν χάθηκε στη διάρκεια της κρίσης μπορεί να ξανακερδηθεί μέσα από τη δημοκρατική νομιμοποίηση της όλης Αριστεράς [ή έστω όσων μορφωμάτων/κομμάτων θέλουν να συμμετάσχουν στην αναγέννηση της μετα-μνημονιακής Ελλάδας].
Χρειαζόμαστε την ήπια δύναμη ενός νέου σοσιαλιστικού / δημοκρατικού/ αριστερού πόλου που θα προστατεύει τις ασθενέστερες ομάδες χωρίς να δημιουργεί ρωγμές στο κοινωνικό οικοδόμημα, θα έχει ανοικτούς ορίζοντες στην Ευρώπη και στον Κόσμο και θα εγγυάται τους δημοκρατικούς θεσμούς, την ασφάλεια και τις ελευθερίες όλων των πολιτών.
Αυτό θεωρώ ότι είναι το κρίσιμο διακύβευμα της Αριστεράς του μέλλοντος και όχι οι διάφορες λαγο-δρομίες.
ΥΓ. Ένα από τα παράδοξα των διαδικασιών εκλογής αρχηγού της ΔΗ.ΣΥ είναι ότι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ουδείς υποψήφιος άνοιξε τα χαρτιά του για την πολιτική κι εκλογική κατεύθυνση. Προς τα Δεξιά ή προς τ’ Αριστερά; Αυτό παραμένει το κύριο ερώτημα κι όχι οι προσωπικές φιλοδοξίες ή οι ισορροπίες των παλαιών φατριών.
