Του Γιώργου Βαρεμένου
Προεκλογικά, η μάζα των Ελλήνων μικρομεσαίων πείσθηκε από τη ΝΔ ότι το βασικό πρόβλημα που θα αντιμετώπιζαν σε περίπτωση νίκης της θα ήταν η ρουτίνα που συνεπάγεται η ζωή στον παράδεισο. Ώσπου προέκυψε η κόλαση του Δάντη.
Το νέφος της τοξικής προπαγάνδας απέκρυπτε το γεγονός ότι η διεθνής τάση για συρρίκνωση των μεσαίων στρωμάτων είχε ήδη αρχίσει πριν από την ελληνική κρίση και, στη διάρκειά της, πήρε τις διαστάσεις Αρμαγεδώνα, ενόσω τα περισσότερα μνημονιακά μέτρα στόχευαν στην προάσπιση των συμφερόντων των μεγάλων ομίλων. Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αντιστρέψει την κατάσταση -έστω κι αν με την έξοδο απ’ τα μνημόνια έπεσε ο ρυθμός αυτής της διαδικασίας-, δαιμονοποιήθηκε μέσω της συγκρότησης ενός μηδενιστικού μετώπου. παρουσιάσθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο δήμιος της μεσαίας τάξης και ο υιός Μητσοτάκης ως ο μεσσίας, για τον οποίον είχαν μιλήσει οι προφήτες του νεοφιλελευθερισμού. Ώσπου ήρθε μετά βαΐων και κλάδων και οι μικρομεσαίοι άρχισαν να νοιώθουν τι εστί βερύκοκκο. Ένα σάπιο βερύκοκκο, έστω κι αν οι διάφορες λίστες Πέτσα (που είναι λίστες Μητσοτάκη) το παρουσιάζουν ως φρέσκο, εύγευστο και βιολογικό.
Ναι, η πανδημία έπαιξε ρόλο. Η αλήθεια όμως είναι ότι η πανδημία, όπως και η χρεωκοπία, εργαλειοποιήθηκαν όχι για να σωθούν οι μικρομεσαίοι, αλλά για να ενισχυθούν οι μεγάλοι. Τα παραδείγματα άπειρα, με πιο πρόσφατο τον τρόπο που δίνονται οι ενισχύσεις των Περιφερειών. Έκοψαν κι έραψαν το κοστούμι με τέτοιον τρόπο και προϋποθέσεις, ώστε να μένουν απ’ έξω οι αυτοαπασχολούμενοι και οι επιχειρήσεις με έναν έως πέντε εργαζόμενους. Αυτές που, ιδίως στην επαρχία, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά μιας καχεκτικής οικονομίας. Δεν λέμε να μην ενισχυθούν και οι μεγαλύτερες, αλλά γιατί μόνον αυτές; Επειδή οι μικρές, κατά τον κ. Ζαββό, είναι «ζόμπι» που προορίζονται για τον Καιάδα της νέας κρίσης; Ενισχύοντας μόνο τις μεγάλες, ενισχύεις τον αθέμιτο ανταγωνισμό, που στέλνει τις μικρές κατ’ ευθείαν στο λουκέτο.
Ώσπου φθάνουμε στον νέο πτωχευτικό κώδικα, τον οποίο ο πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ χαρακτήρισε εθνοκάθαρση των μικρομεσαίων. Γι’ αυτούς δεν αρκεί η πτώχευση. Μετά από αυτήν, θα δουλεύουν εφ’ όρου ζωής για να ξεπληρώσουν τους πιστωτές, αφού κρατήσουν ένα ποσόν τον μήνα για να ζήσουν ζωή χαρισάμενη. Όσα ψιλά αφήνει ο πτωχευτικός κώδικας για τους πτωχεύσαντες, είναι για τα κόλλυβα. Κάτι πρέπει όμως να γίνει και για μετά τον θάνατο του «μπαγαμπόντη» μικρομεσαίου και τις «αμαρτίες» του. Τα τέκνα και οι απόγονοι γιατί να τη βγάλουν καθαρή; Χωρίς αστεία, μετά την εργαλειοποίηση της χρεωκοπίας ακολουθεί η αντίστοιχη της πανδημίας. Τα σκόρδα θα ξεριζωθούν βιαίως προκειμένου να χοντρύνουν (τα ήδη χοντρά).
Ο θάνατος του εμποράκου δεν είναι μόνο γέννημα της συγκυρίας, αλλά και ένα έγκλημα εκ προμελέτης.
ΥΓ: Ως προς την πτώχευση, οι ιδιώτες εξομοιώνονται με τους επιχειρηματίες. Τόχε πει άλλωστε ο Μητσοτάκης ότι θα μας κάνει όλους επιχειρηματίες…
* Ο Γιώργος Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
ΑΠΟ ΤΟ TVXS