Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Με τα εθνικά θέματα, την εξωτερική πολιτική, τα εξοπλιστικά προγράμματα, τις αποστολές οπλισμού σε εμπόλεμες χώρες και κυρίως τις σχέσεις με την Τουρκία δεν μπορεί να παίζει κανείς προσωπικά παιχνίδια. Ούτε ο Πρωθυπουργός. Για την ακρίβεια, ιδίως ο Πρωθυπουργός.
Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τις απειλές του Ταγίπ Ερντογάν κατά της Ελλάδας , η Τουρκία ετοιμάζει κάτι πολύ κακό σε βάρος μας στο Αιγαίο, αυτό το καλοκαίρι.
Αν πάλι πιστέψουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας- γιατί μας υποστηρίζουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι.
Ακόμη και αν τους αγνοήσουν οι Τούρκοι, υπάρχει και η εκδοχή του Άδωνι Γεωργιάδη: θα τους συντρίψουμε με τα Ραφάλ μας.
Ο Δένδιας πάλι, συνεχίζει να χάνει επεισόδια και ζητάει από την Τουρκία να σταματήσει τις προκλήσεις, «αν επιθυμεί την ευρωπαϊκή της προοπτική».
Και ο Παναγιωτόπουλος διαλύει το Στράτευμα με νέα εκδοχή μιας παλιάς – προδικτατορικής- ιστορίας: «Λαμπράκισες με μαύρες κάλτσες, ξελογιάζουν αξιωματικούς», που διαρρέουν τι όπλα στέλνει η κυβέρνηση στην Ουκρανία – όταν ο κόσμος τόχει τούμπανο.
Η πιο παράδοξη συμπεριφορά έρχεται από τον Πρωθυπουργό.
Τον Μάρτιο ξέπλενε τον Ερντογάν σε μια κατ ιδίαν συνάντηση-για την οποία δεν ενημερώθηκε ούτε καν ο υπουργός Εξωτερικών. Ο ίδιος την πρόβαλε ως προσωπικό του θρίαμβο και «νέα αρχή» στα ελληνοτουρκικά.
Το Μάιο , μετά τον έτερο θρίαμβο – υποταγής- στον Μπάιντεν, ο Ερντογάν ξεσπάθωσε εναντίον του και οι σχέσεις με την Άγκυρα κύλησαν στο κόκκινο. Με καθημερινές απειλές των Τούρκων, ακόμη και για απόβαση σε ελληνικά νησιά.
Αλλά ο Πρωθυπουργός κάνει τον …ανήξερο : «Είναι μια δυσάρεστη εξέλιξη αυτή γιατί κι εγώ είχα εντύπωση μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο Ερντογάν ότι είχαμε βρει πλαίσιο συνεννόησης».
Είναι δυνατόν; Πήγε σε μια συνάντηση κορυφής και δεν κατάλαβε τι συζήτησε και τι συμφώνησε; Αν μη τι άλλο, γιατί δεν λέει τι ακριβώς είπε ο ίδιος ; Ή γιατί δεν διαψεύδει κατηγορηματικά ότι συμφωνήθηκε οτιδήποτε;
Δεν πρόκειται να εμπιστευτούμε τον Τούρκο πρόεδρο. Αλλά γιατί επιμένει ότι είχαν συμφωνήσει με τον Μητσοτάκη να χειριστούν … μεταξύ τους τις ελληνο-τουρκικές «διαφορές», χωρίς να αναμειχθούν τρίτοι;
Δεν πρέπει να δώσει μια καθαρή απάντηση σ αυτό ο Έλληνας Πρωθυπουργός; Τι ακριβώς συνέβη σε «επίπεδο δυο ανδρών» και γιατί ο – τότε εξαίρετος -συνομιλητής του, λέει σήμερα ότι τον πούλησε;
Αν δεν ανέλαβε δεσμεύσεις, γιατί – πάρα την σκλήρυνση της τουρκικής στάσης- ο ίδιος απλώς βρίσκει ότι , «η ρητορική της Τουρκίας ξεπερνάει τα όρια και από ένα σημείο και μετά γίνεται γραφική». Είναι σίγουρος ότι είναι απλώς γραφική;
Τότε γιατί την ίδια στιγμή συμπληρώνει ότι «η Τουρκία έχει ένα ρόλο να παίξει στη Μαύρη θάλασσα ,όπως και η Ελλάδα με τη μεγαλύτερη ναυτιλία»- οπότε «ας δούμε τα πεδία εκείνα που θα μπορούσαμε υπό τις κατευθύνσεις του ΟΗΕ να συνεργαστούμε και να προσφέρουμε όλοι υπηρεσία»;
Τι μυστήρια είναι αυτά; Ο Ερντογάν του λέει ότι έκαναν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι μεταξύ τους και αυτός τον χαρακτηρίζει απλώς «γραφικό» και τον καλεί να… συνεργαστούν. Τι δεν μας λέει;
Πού βρίσκεται η αλήθεια και πού η παραπλάνηση; Ας αφήσουμε τι λέει η άλλη πλευρά. Η πρωθυπουργική θέση ποια είναι; Γιατί πήγε στη συνάντηση της Κωνσταντινούπολης, τι είπαν και γιατί ο Ερντογάν μιλάει για ασυνέπεια;
Έχουμε κακή εμπειρία από τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού, ειδικά όταν τους παρουσιάζει ως επιτυχίες . Πχ η Λιβύη και το Τουρκο-λυβικό Σύμφωνο, στο οποίο η Ελλάδα υπέστη διπλωματική ήττα. Αναγνωρίζεται διεθνώς και ισχύει βεβαίως, ενώ η μόνη κυβέρνηση που δεν καλείται στις διαβουλεύσεις για την κατάσταση στη Λιβύη είναι η ελληνική!
Πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται ο Πρωθυπουργός την Ι.Χ. διπλωματία που ασκεί, όταν μετά από κάθε πράξη της προκύπτει κι ένα ελληνικό λάθος;
Ακόμη και μετά την επιστολή στον ΟΗΕ στις 25 Μαΐου 2022, – ως απάντηση σε αντίστοιχη τουρκική-διπλωματικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι οι διατυπώσεις δεν διασφαλίζουν την ελληνική κυριαρχία στο εντός των ορίων του FΙR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης..
Όπως σημειώνει η έγκυρη δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ, υπάρχουν παραλείψεις που δημιουργούν κενά και αναφορές σε …λάθος Συνθήκες , σχετικά με τις βραχονησίδες στο Αιγαίο. Δηλαδη η επιστολή δημιουργεί περισσότερα προβλήματα για τις ελληνικές θέσεις από όσα προσπάθησε να λύσει.
Από τον κύκλο της προσωπικής διπλωματικής δραστηριότητας του Μητσοτάκη προκύπτει ένα ερώτημα: πού οδηγεί τη χώρα;
Παρακάμπτει τον αρμόδιο υπουργό Εξωτερικών και την ελληνική διπλωματική Υπηρεσία και διαμορφώνει δική του πολιτική- αυτοπαρουσιαζόμενος ως ειδήμων και με …συγγραφικό έργο! Με εισηγήσεις που δέχεται μόνο από τις «τρεις κυρίες», της αυλής του. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα.
Γίνονται δραματικά , όσο δεν αποφασίζει να ενημερώσει τουλάχιστον τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης -πρώην, και ενδεχομένως και επόμενο Πρωθυπουργό-Αλέξη Τσίπρα, κοπιάροντας την αντικοινοβουλευτική πρακτική Σαμαρά.
Με τα εθνικά θέματα, την εξωτερική πολιτική, τα εξοπλιστικά προγράμματα, τις αποστολές οπλισμού σε εμπόλεμες χώρες και κυρίως τις σχέσεις με την Τουρκία δεν μπορεί να παίζει κανείς προσωπικά παιχνίδια.
Ούτε ο Πρωθυπουργός. Για την ακρίβεια, ιδίως ο Πρωθυπουργός.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR