Του Γιάννη Πανούση
Μεταξύ πλήθους φίλων κουφονόων και κολάκων
θαυμαστών κι εκμαυλιστών….
Πλάτωνος,Αλκιβιάδης,εισαγωγή 5
Προφανώς δεν είμαι υπέρ της ψυχολογικοποίησης της πολιτικής και των πολιτικών. Επειδή όμως τελευταία όλοι αναζητούν το προφίλ του Ηγέτη που θα σώσει τη χώρα [;],αναρωτιέμαι τι αποτέλεσμα θα έδινε μία δημοσκόπηση με το ερώτημα=ποιά [νομίζετε ότι πρέπει να ] είναι τα ουσιαστικά προσόντα/προτερήματα του Έλληνα ηγήτορα/αρχηγού;
Θέτω τις ιδιότητες κατ’αντιπαράθεση [θετική-αρνητική] διότι συνιστούν κατά τη γνώμη μου ζεύγματα/γέφυρες, όπου τις περισσότερες φορές ο Ηγέτης μετακινείται [κατά περίπτωση;] από το ένα άκρο στο άλλο.
Δεκατρία διλήμματα
-πνευματικά ανήσυχος ή ισχυρογνώμων;
-υπερήφανος ή αλαζών;
-ενάρετος ή διεφθαρμένος;
-δημοκράτης ή δημαγωγός;
-δίκαιος ή άδικος;
-γνωρίζων ή αγνοών[ή νομίζων ότι γνωρίζει];
-πεπλανημένος ή παραπλανών;
-μορφωμένος ή αμαθής;
-μεγαλόκαρδος ή μικρόψυχος;
-σώφρων ή ανόητος;
-φιλόδοξος ή εγωλάτρης;
-άξιος ή ανάξιος;
-ωφελών ή βλάπτων;
-φίλος ή άφιλος;
Σε πολλά ερωτήματα η απάντηση μοιάζει αυτονόητη. Αν όμως κοιτάξουμε την πολιτική μας ιστορία μάλλον θα πρέπει να ανησυχούμε για τις απόψεις ‘του κοινού’.
Μακάρι το τελικό αποτέλεσμα να είναι τουλάχιστον 7/6 στο ιδεατό επίπεδο γιατί στο πραγματικό δεν θα μ’ εξέπληττε ούτε το 0/13.
Άλλωστε απομαντευόμενος ο Ηγέτης συχνά μας αφήνει με την απορία =
‘Ο Θεός οδηγεί πάντοτε τον όμοιον εις τον όμοιόν του’; [Όμηρος,Οδύσσεια, ρ218]
