Του Κωστή Χατζηδάκη
Οι τράπεζες δεν λειτουργούν κανονικά, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Η χώρα ξαναμπήκε στο πηγάδι της ύφεσης, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Η ανεργία ανεβαίνει ακόμα πιο πολύ, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Τα μεγάλα έργα, οι 4 αυτοκινητόδρομοι, η επέκταση του ΜΕΤΡΟ στον Πειραιά, τα έργα ΣΔΙΤ απορριμμάτων κ.α. έχουν σχεδόν ή απολύτως σταματήσει, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Οι εισροές του ΕΣΠΑ από 1,5 δις πέρυσι το α’ εξάμηνο πήγαν 450 εκατ. φέτος, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Η αναλογία εισερχομένων μεταναστών και προσφύγων σε σχέση με την Ιταλία από 1/9 που ήταν πέρυσι, έγινε 1/1 εφέτος, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Εκατοντάδες σχολεία δεν έχει ξεκινήσει η λειτουργία τους ακόμα, αλλά ούτε κι αυτό έχει σημασία.
Ολοένα και λιγότερη σημασία έχουν πια τα επιχειρήματα. Ολοένα και λιγότερη σημασία έχει πια ο ορθός λόγος. Ολοένα και λιγότερη σημασία έχει η κοινή λογική. Ολοένα και λιγότερη σημασία έχει η πραγματικότητα.
Σημασία έχει το συναίσθημα. Σημασία έχουν οι προθέσεις. Σημασία έχει η διαδικασία. Σημασία έχουν τα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Μιλάς μ’ ένα επιχείρημα και στοχοποιείσαι εσύ που το εκφράζεις. Απαντάει ο άλλος με ένα τριαντάφυλλο και κερδίζει το τριαντάφυλλο!
Δεν τα λέω για να ψέξω τους ψηφοφόρους, ούτε για να κατηγορήσω την πλειοψηφία. Τα λέω για να προβληματιστούμε όλοι μαζί. Εμείς που θεωρούμε ότι εκφράζουμε τον ορθό λόγο και χάνουμε. Για να σκεφτούμε ποιοι είναι οι λόγοι που μας οδηγούν στις αλλεπάλληλες ήττες. Οι νικητές των εκλογών επίσης για να σκεφτούν πως όπως έλεγε μεν μια παλιά αφίσα «οι εργάτες θέλουν ψωμί και τριαντάφυλλα», αλλά τα τριαντάφυλλα –τα μόνα που προς το παρόν διατίθενται– δεν μπορούν να φτάσουν για πάντα. Αλλά και η κοινωνία, που μπορεί να είναι αγανακτισμένη με το «παλιό», ενοχλημένη με αυτούς που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια, εξοργισμένη με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ωστόσο την ίδια στιγμή οφείλει να καταλάβει ότι η πραγματικότητα εκδικείται. Η απόδραση από την πραγματικότητα μπορεί να κρατήσει για κάποιους μήνες ή για κάποια χρόνια. Δεν μπορείς όμως να έχεις ασφαλιστικές εισφορές χωρίς θέσεις εργασίας. Δεν μπορεί να έχεις θέσεις εργασίας χωρίς επενδύσεις. Και δεν μπορεί να έχεις επενδύσεις χωρίς επενδυτές.
Αν ένα κακό έκαναν οι «ορθολογιστές» είναι ότι είχαν αποσυνδεθεί και αυτοί, ως ένα βαθμό από την πραγματικότητα, προσχωρώντας σε λαϊκίστικες θέσεις. Η κρίση ξέσπασε. Οι προσπάθειες για ανάταξη έμειναν στη μέση. Και μετά από σοβαρές αναταράξεις και σκαμπανεβάσματα τώρα η χώρα βιώνει μια νέα φάση λαϊκισμού. Αλλά όσο επιδέξιοι και αν είναι στην πολιτική επικοινωνία αυτοί που μας κυβερνούν, αυτό δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ. Όσο και αν τους βοηθούν οι γεωστρατηγικές ισορροπίες, η οικονομία τιμωρεί.
Η χώρα λοιπόν πρέπει να βρεθεί επειγόντως με το δρόμο της Ευρώπης και της κοινής λογικής. Όχι για τους πλούσιους, για τους φτωχούς. Όχι για αυτούς που τα καταφέρνουν, για τους άνεργους.
Ας κάνουμε λοιπόν μια καινούργια αρχή. Εμείς οι «παλιοί» με μια ουσιαστική αυτοκριτική που να οδηγεί σε καινούργιες και χειροπιαστές λύσεις και να απαντά στα προβλήματα εκείνων που δεν έκαναν τον κόπο ούτε 500 μέτρα να βαδίσουν για να ψηφίσουν στις κάλπες. Η κυβέρνηση για να αντιληφθεί ότι συναισθηματικές προσεγγίσεις δεν μπορεί να κρατήσουν για πάντα. Και η κοινωνία στο σύνολό της αντιλαμβανόμενη πως Ευρώπη θα γίνουμε μόνο με ευρωπαϊκή λογική.
Όσο νωρίτερα καταλάβουμε όλοι την ανάγκη προσαρμογής στην καινούργια πραγματικότητα, τόσο το καλύτερο για τη χώρα. Η χώρα αυτή ανήκει εξίσου τόσο σ’ αυτούς που συγκινούνται από τα επιχειρήματα, τόσο σ’ αυτούς που συγκινούνται από τα τριαντάφυλλα.-
*Ο Κωστής Χατζιδάκης είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.
