Του Γ. Λακόπουλου
Η υπόθεση της Κεντροαριστεράς και του νέου φορέα της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας εξελίσσεται σε φαρσοκωμωδία. Και η ευθύνη πλέον τείνει να μεταφερθεί στην πλευρά του ΠΑΣΟΚ και της Φώφης Γεννηματά.
Ο λόγος είναι απλώς: εδώ και καιρό ανέχεται τους τυχοδιωκτισμούς που εκδηλώνονται σ’ αυτόν το χώρο και ταυτόχρονα αδυνατεί να κατανοήσει ότι σταδιακά έχει διολισθήσει στην παγίδα που της έστησαν συγκεκριμένες δυνάμεις με συγκεκριμένους στόχους: τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την διολίσθηση των στελεχών του στη ΝΔ, ώστε και κάποιοι άλλοι να μετακινηθούν στον Τσίπρα και όλοι να είναι ευχαριστημένοι.
Αν δεν αντιδράσει αμέσως θα βάλει την υπογραφή της στη ληξιαρχική πράξη θανάτου ενός κόμματος το οποίο της παραδόθηκε από τη βάση του για να το ανασυντάξει, όχι να το κηδεύσει.
Η τελευταία επίθεση που δέχεται η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στοχεύει στην ακύρωση του προνομίου της να επιλέξει η ίδια ποιο εκλογικό σύστημα θα εισηγηθεί στο κόμμα της, συμπεριλαμβανομένης της εκδοχής να αποδεχθεί την απλή αναλογική.
Για κάποιους κύκλους το ΠΑΣΟΚ είναι υποχρεωμένο να συνταχθεί με την άποψη του Κυριάκου Μητσοτάκη που θέλει τη διατήρηση του μπόνους των 50εδρών και η πίεση που ασκούν με διάφορα σοφίσματα είναι εμφανής.
Σε κάθε περίπτωση αμφισβητείται το δικαίωμα ενός ιστορικού κόμματος να τοποθετείται με τα δικά του κριτήρια και όχι με τα συμφέροντα των αντίπαλων του, ή κύκλων εκτός πολιτικής.
Πολύ περισσότερο όταν αυτό το κόμμα έχει την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση εκλογικού συστήματος μέχρι στιγμής: απλή αναλογική και μπόνους αυτοδυναμίας σε όποιο κόμμα πάρει 42%.
Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ
Αυτή η επίθεση εντάσσεται το αρχικό σχέδιο “διάλυση του ΠΑΣΟΚ δια της Κεντροαριστεράς” με το οποίο κάποιοι με πρόσχημα τη συζήτηση για νέο φορέα, επιδιώκουν να πριμοδοτήσουν τον Κυριάκο και τη ΝΔ.
Η Γεννηματά, ενώ στην αρχή έδειξε να αντιλαμβάνεται που πάει το πράγμα και ανέλαβε να το διευθετήσει, στη συνέχεια άφησε να της ξεφύγει ο έλεγχος, να σέρνεται η υπόθεση καθώς η ίδια διαπράττει θεμελιώδη λάθη.
Το βασικότερο είναι ότι αποδέχθηκε να μετάσχει σ’ αυτή τη συζήτηση ο Σταύρος Θεοδωράκης που δεν έχει ο άνθρωπος καμιά σχέση με την Κεντροαριστερά. Και όσες κομματικές δυνάμεις διαθέτει -ακόμη- σχεδόν έχουν πιάσει στασίδι στη ΝΔ, κάτι που ίσως κάνει και ο ίδιος στο τέλος.
Η Φώφη του επέτρεψε να υπονομεύει, ή και να διακωμωδήσει αυτή τη συζήτηση, με καμώματα και απίστευτες δήθεν ιδέες όπως το…κοινοβούλιο του Κέντρου και άλλα κουραφέξαλα. Ο Σταύρος χωρίς καμιά πολιτική πρόταση και ιδεολογική συμβολή, στο τέλος ανακοίνωσε – μάλλον κάνοντας πλάκα προφανώς- ότι θα είναι υποψήφιος αρχηγός του νέου κόμματος. Την ώρα που διαλύεται το δικό του βάζει πλώρη για αρχηγία στα κόμματα των άλλων. Γεννημένος αρχηγός.
Υποψηφιότητα ανακοίνωσε και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος, αλλά είναι προφανές ότι το έκανε για να ταράξει τα νερά και επιπλέον το δικαιούται: είναι αρχηγός κόμματος που συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ και ανήκει οργανικά στην Κεντροαριστερά.
Ους έθρεψε το μάννα
Το ίδιο λάθος έκανε και η Φώφη αναγνωρίζοντας ως συνομιλητή της και τον Γ. Παπανδρέου που θα έπρεπε να μην μπορεί να περνάει ούτε έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και αν του συγχωρεθεί ότι το διέλυσε και το καταχρέωσε, δεν μπορεί να του συγχωρεθεί ότι το διέσπασε. Ους έθρεψε το μάννα εκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου.
Λάθος ήταν και οι άνευ περιεχομένου συζητήσεις για την Κεντροαριστερά με όσους δεν θα μπορούσαν να της προσφέρουν τίποτε. Η αναγόρευση περιφερόμενων παραγόντων σε εν δυνάμει στελέχη του υποτιθέμενου νέου κόμματος, το εξέθεσε προτού υπάρξει.
Πρόσωπα που έχουν δικές τους ατζέντες-διαχρονικά- και έδειξαν πως αντιλαμβάνονται την πολιτική για όσο διάστημα μετείχαν στο ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ βρέθηκαν ομοτράπεζοι του ΠΑΣΟΚ για την Κεντροαριστερά, έχοντας εξ αρχής σκοπό τη διάλυση του. Τι νόημα είναι να συζητάει η Φώφη με όσους δεν θέλουν την ίδια και το ΠΑΣΟΚ;
Το ίδιο ισχύει και με τις “βεντέτες” της σημιτικής περιόδους που το εγκατέλειψαν επειδή τους ενοχλούσε τάχα ο τρόπος του Βενιζέλου, αλλά τώρα δεν επιστρέφουν για να το στηρίξουν – ως ανταπόδοση σε όσα του οφείλουν. Κάνουν πως ενδιαφέρονται για την Κεντροαριστερά για να ενισχύσουν την ιδιοτελή πορεία τους προς την Κεντροδεξιά.
Ανανέωση και πολιτικός λόγος
Τέλος, ένας κύκλος λαθών της προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι ότι έχασε χρόνο με τα προηγούμενα και άφησε πίσω την προτεραιότητα να ανανεώσει τον κομματικό μηχανισμό με πρόσωπα που έχουν διάθεση για μαχητική παρουσία, επειδή πιστεύουν στην Κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία και όχι για να κάνουν καριέρα και να επωφεληθούν προσωπικά.
Επέτρεψε να ανακυκλωθούν στην κομματική ιεραρχία απωθητικές φιγούρες και δεν αναζήτησε φρέσκα πρόσωπα που θα συμβόλιζαν την κίνηση προς το μέλλον. Και επιπλέον παραμέλησε την οργανωμένη κομματική δουλειά.
Πού είναι το νέο Εκτελεστικό Γραφείο και οι νέες επιτελικές ομάδες; Πού είναι η ανασυγκρότηση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και η εισαγωγή νέων εργαλείων πολιτικής; Πού είναι οι προτάσεις στα μεγάλα πολιτικά θέματα με τρόπο σαφή και σύγχρονο και όχι με μεγάλες κουβέντες και κενολογίες που χαρακτηρίζουν τη δημόσια παρουσία της; Αυτός είναι ο νέος πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ;
Λάθος για το ΠΑΣΟΚ είναι η υιοθέτηση ίσων αποστάσεων απέναντι στη Δεξιά και την Αριστερά και ο διμέτωπος κατά Τσίπρα και Μητσοτάκη με την ίδια λογική και παραλείποντας τις ιστορικές διαχωριστικές γραμμές. Όπως είναι λάθος και η εναντίωση στην ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στους ευρωσοσιαλιστές ενώ το αντίθετο θα έπρεπε να επιδιώξει το ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι ολέθρια, αλλά στην κοινωνία η συνάφεια του ΠΑΣΟΚ με την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ιστορικά στα πλαίσια της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης.
Ή με το ΠΑΣΟΚ ή με τους σπόνσορες
Η Φώφη Γεννηματά βρίσκεται αυτή τη στιγμή πιασμένη στο δόκανο και για να ξεφύγει μόνο ένας τρόπος υπάρχει: να κηρύξει το τέλος αυτής της φάρσας. Να σταματήσει να διαβουλεύεται με πρόσωπα που έχουν ως επιδίωξη να επιφέρουν το τελικό πλήγμα το ΠΑΣΟΚ χάριν της ΝΔ. Να αλλάξει η ίδια ύφος δημόσιας παρουσίας και να διακηρύξει ότι όποιος θέλει να συμβάλει στην ανασύσταση της Κεντροαριστεράς και να ενισχύσει τη σοσιαλδημοκρατική προοπτική δεν έχει πάρα να προσχωρήσει το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και στο οποίο ανήκει πάντα ο Κώστας Σημίτης.
Η ίδια η Γεννηματά οφείλει να κατανοήσει το ότι ΠΑΣΟΚ πρέπει να υπάρχει και μετά από αυτή. Η θεωρία ότι το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε είναι ανιστόρητη. Άλλοι πήγαν να το τελειώσουν και τέλειωσαν οι ίδιοι. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να υπάρχει και να αποκτήσει την διαύγεια του ιδεολογικού στίγματος που πηγάζει από την ιστορική πορεία του και τη δημοκρατική παράδοση της χώρας.
Η ηγεσία του έχει χρέος να διακηρύξει ότι όποιος θέλει μπορεί να ακολουθήσει. Οι υπόλοιποι μπορούν να πάρουν το δρόμο τους, είτε μόνοι είτε με τους σπόνσορες τους.
