Του Ειδικού Συνεργάτη.
Το άρθρο του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στη γαλλική Le Monde, η υπόθεση Παναρίτη, οι σπόντες του Γιάννη Βαρουφάκη για αποχώρηση, η σκληρή στάση του Σόιμπλε, η φημολογία για επικείμενη συμφωνία και οι διαψεύσεις, οι απανωτές συζητήσεις κορυφής με την Μέρκελ και τον Ολάντ, οι βαριές κουβέντες που ακούγονται πλέον σε κυβερνητικές συσκέψεις, το ενδεχόμενο των εκλογών. Κουμπώνουν όλα αυτά μεταξύ τους και με ποιο τρόπο; Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Στους ευρωπαϊκούς πολιτικούς κύκλους εδραιώνεται το τελευταίο διάστημα η πεποίθηση ότι εκτός από τα δυο επίπεδα, το τεχνικό και το πολιτικό, στα οποία κινήθηκε ως τώρα η διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους και δανειστές, έχει προστεθεί και ένα τρίτο. Το επίπεδο Τσίπρα -Μέρκελ.
Οι δυο ηγέτες φέρονται να έχουν αναπτύξει συναντίληψη μεταξύ τους για την υπέρβαση του αδιέξοδου για την οποία αποφεύγουν να δίνουν πολλές εξηγήσεις στους συνεργάτες τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως φαίνεται να λειτουργούν συμπληρωματικά με προοπτική να κλείσει ο κόκκινος κύκλος της αβεβαιότητας.
Την ίδια στιγμή στους ίδιους ευρωπαϊκούς κύκλους δημιουργείται η εντύπωση ότι οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών μεταβάλλονται σε οιονεί συνεργάτες στην υπονόμευση της συμφωνίας, με ανελαστικές θέσεις εκατέρωθεν.
Με τον τρόπο τους από τη μια πλευρά ο Γιάννης Βαρουφάκης και από την άλλη ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με άμεσες και έμμεσες παρεμβάσεις τους λειτουργούν συμπληρωματικά και παρατείνουν την εκκρεμότητα.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και η Γερμανίδα Καγκελάριος φαίνεται να έχουν συζητήσει αυτό το θέμα μεταξύ τους , εξ ου και η μυστικότητα για τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους.
Ειδικά στην Αθήνα, ουδείς άλλος πλην του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά έχει γνώση των ελληνογερμανικών διαβουλεύσεων κορυφής- στις οποίες μετέχει πλέον και η Γαλλία.
Το Μαξίμου φαίνεται να έχει πειστεί ότι ο <παράγων Βαρουφάκης > λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στις προσπάθειες να βρεθεί διέξοδος και τα τελευταία 24ωρα οι σχέσεις του πρωθυπουργικού γραφείου με την πλατεία Συντάγματος είναι τεταμένες. Σε μια σύσκεψη που έγινε την περασμένη Πέμπτη ακούστηκαν βαριές κουβέντες για συμπεριφορά του υπουργού Οικονομικών στις ευρωπαϊκές συναντήσεις. Το κλίμα επιβαρύνθηκε με τις αποκαλύψεις για όσα συνέβησαν στη Ρίγα.
Ιδιαίτερη ενόχληση προκαλούν στο μέγαρο Μαξίμου και οι πληροφορίες ότι ο Βαρουφάκης από τη στιγμή που έχασε τη μπαγκέτα των διαπραγματεύσεων, συντονίζεται με το λόμπι που προωθεί τη θεωρία <οτιδήποτε λιγότερο από το προεκλογικό μας πρόγραμμα συνιστά υποχώρηση>.
Σε αυτό το πλαίσιο ή υπόθεση Παναρίτη ήταν το κρας-τεστ ανάμεσα στον υπουργό Οικονομικών και τον Πρωθυπουργό. Ο πρώτος φαίνεται να δοκίμασε τις αντοχές του προϊσταμένου του, αλλά έχασε το παιχνίδι υπό την πίεση των ενδοκυβερνητικών αντιδράσεων στην προσπάθεια του να επιβάλει την πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ στο ΔΝΤ.
Η υπόγεια σύγκρουση με τον Βαρουφάκη, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, γέρνει την πλάστιγγα προς την πλευρά των πρόωρων εκλογών. Όπως έλεγε έμπειρος πολιτικός παράγων <το άρθρο στη Le Monde ισοδυναμεί με προκήρυξη εκλογών>. Αυτό που μένει να κριθεί είναι αν η συμφωνία θα προηγηθεί ή θα ακολουθήσει την προσφυγή στις κάλπες.
Αυτό το κείμενο θα αξιοποιηθεί ως προεκλογικός καμβάς από την ομάδα με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να υπερφαλαγγίσει τους <αριστερούς> επικριτές του και να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή στο πρόσωπό του, αφήνοντας πίσω όσους κλείνουν το μάτι στα σενάρια εξόδου από την Ευρωζώνη, ή δημιουργούν γενικότερα προβλήματα στην άσκηση ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής.
Η θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε η πρωθυπουργική αρθρογραφία είχε προεξοφληθεί από το πρωθυπουργικό επιτελείο το οποίο θεωρεί ότι εντάσσεται στην προσπάθεια κύκλων εντός και εκτός της χώρας να ανατρέψουν την κυβέρνηση.
Από το πρωθυπουργικό περιβάλλον διαμηνύεται σε όλες τις κατευθύνσεις ότι ο Πρωθυπουργός δεν συζητάει σε καμία περίπτωση να τεθεί εν αμφιβόλω η παρουσία της χώρας στην Ευρωζώνη και προβληματίζεται ιδιαίτερα με ένα σύνολο κομματικών και κοινοβουλευτικών παραγόντων-, που εσωτερικά είναι γνωστοί ως <ομάδα των 53>- που ωθούν τα πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση.
Είναι, πάντως, αξιοσημείωτο ότι το μέγαρο Μαξίμου δεν συμπεριλαμβάνει τον Παν. Λαφαζάνη στον κύκλο αυτών που είναι διατεθειμένοι να πλήξουν την κυβέρνηση με αντιευρωπαικά κίνητρα. Αντίθετα θεωρούνται ύποπτοι δυο άλλοι υπουργοί που φέρονται να συντονίζονται με το <σύστημα Βαρουφάκη> καθώς και ένα προβεβλημένο κοινοβουλευτικό στέλεχος.
Η φωτιά στα κυβερνητικά παρασκήνια θα ενισχύεται όσο πλησιάζει η στιγμή της συμφωνίας, ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις διαστραυτούμενες ευρωπαικές επικοινωνίες. Τελικά δεν αποκλείεται η επερχόμενη συμφωνία να αλλάξει τα δεδομένα και σε άλλες κοινοτικές χώρες.
