Toυ Ηλία Κυριακάκη
Παρακολουθούμε με αγωνία όσα συμβαίνουν στη Χώρα, μετά την άνοδο στην εξουσία της Εθνικολαικής Αριστεράς των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και η αυτοχειρία στην οποία μας οδήγησαν την τελευταία εβδομάδα, μας αναγκάζει να παραθέσουμε την παρακάτω ανάλυση, αφού για να παραφράσουμε μια προσφιλή τους έκφραση, “Λαός ενημερωμένος, ποτέ νικημένος”.
Ας δούμε λοιπόν που θα φτάσει η κοντόφθαλμη, αδιέξοδη στρατηγική που έχει επιλέξει η Κυβέρνηση, βάζοντας απέναντι ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες Χώρες που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χώρες που, μέχρι χθες, αποτελούσαν τους Εταίρους μας, σε μια περιοχή που ήταν το σπίτι μας και σήμερα είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος μας, σε εχθρικό έδαφος.
Πρώτα, ας απαντήσουμε στο ερώτημα, τι θα γίνει αν δεν πληρωθεί το ΔΝΤ, σήμερα. Και, εκτιμούμε ότι δεν θα πληρωθεί. Διότι είναι σίγουρο ότι δε μπορείς να πληρώσεις 1,6 δισεκατομμύρια, όταν δεν έχεις ούτε τα μισά για να πληρώσεις τους μισθούς και τις συντάξεις και έχεις επιβάλλει για το λόγο αυτό, κεφαλαιακούς ελέγχους. Με τη μη πληρωμή, θα φύγουμε από την κατηγορία “καθυστερούσες Χώρες”, όπου βρισκόμασταν παρέα με τη Ζάμπια. Και θα μπούμε, στην κατηγορία “Χώρες ακυβέρνητες, σε εμφύλιο πόλεμο”, μαζί με το Σουδάν, τη Ζιμπάμπουε και τη Σομαλία. Διότι, αυτές είναι οι μοναδικές χώρες του Κόσμου, που έχουν αθετήσει τις οφειλές τους, προς το ΔΝΤ. Και ενημερώνουμε όσους δεν το γνωρίζουν, ότι ΚΑΜΙΑ χώρα μέχρι σήμερα, περιλαμβανομένων και των παραπάνω, δεν κατάφερε να αποφύγει μέχρι τέλους την πληρωμή των δανεικών που είχε πάρει από το ΔΝΤ. Άρα, η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορέσει να αποτελέσει ούτε σε αυτό πρωτοπορία. Αργά ή γρήγορα, τα οφειλόμενα θα πρέπει να πληρωθούν, άσχετα με την κατάσταση της Οικονομίας, των Ελλήνων και της Χώρας ολόκληρης.
Στη συνέχεια, ας δούμε τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, μετά το “δημοψήφισμα” της ερχόμενης Κυριακής.
Αν γίνει το δημοψήφισμα και αν επικρατήσει το “Ναι στην Ευρώπη”, μέχρι να αλλάξει η Κυβέρνηση, να συμφωνήσουμε με τους εταίρους μας και να υπογράψουμε νέο Μνημόνιο, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα πληρωθούν και τα Capital Controls δεν θα αρθούν. Αλλά στη συνέχεια, παρά το λαβωμένο Τουρισμό και τη διάλυση της Οικονομικής μας ζωής, η Χώρα θα επανέλθει σιγά σιγά στην προ εβδομάδας κατάσταση. Και αν δουλέψουμε και προσπαθήσουμε ενωμένοι, όλοι μαζί, έχουμε πιθανότητες να βγούμε από την Κρίση.
Αν επικρατήσει το “Όχι σε όλα”, οι μισθοί και οι συντάξεις θα πληρωθούν κανονικά, αλλά σε πληθωρισμένες, άχρηστες δραχμές. Και έτσι θα επαληθευτεί αυτό που απάντησε ο κ Στρατούλης, στον άμοιρο συνταξιούχο χθες, όταν τον ρωτούσε πως θα πάρει από την τράπεζα τη σύνταξη του. “Παίρνεις 1000 ευρώ; αυτοί, θέλουν να σου δώσουν 270”. Μόνο που δεν θα είναι πια ευρώ, αλλά δραχμές χωρίς αξία.
Και τελειώνοντας για σήμερα, ας δούμε τι θα γίνει με την Ελλάδα, αν στο δημοψήφισμα επιλέξουμε το “Όχι”, που θα μας οδηγήσει στο να γίνουμε η Βόρεια Κορέα της Ευρώπης. Η Χώρα θα πτωχεύσει επίσημα και Ευρώ δεν θα υπάρχουν πουθενά, με εξαίρεση τα όσα έχουν ήδη οι Πολίτες στα στρώματα και στα χωράφια τους. Ελλείψεις θα παρουσιαστούν σε όλα τα βασικά είδη, με εξαίρεση αυτά που θα παράγονται στα εργοστάσια της Χώρας που θα επιθεωρούν, ως άλλοι Κιμ Γιονγκ Ουν, οι κ Τσίπρας και Καμμένος. Το νέο νόμισμα που θα αναγκαστούν να τυπώσουν θα διπλασιάζει κάθε εβδομάδα τα μηδενικά που θα έχει. Η αγοραστική του αξία, θα εκφράζεται από τον αριθμό των μηδενικών του. Θα κλείσουν και οι τελευταίες επιχειρήσεις αφού χρήματα δεν θα υπάρχουν, ο Τουρισμός θα εκλείψει, μέχρι να αγοραστούν όλα “μπιτ παρά” από τους Ξένους και, όταν τελειώσουν τα θαμμένα Ευρώ, η Χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο πτωχοκομείο. Ενώ, οι “φίλοι μας οι Τούρκοι”, θα μας στέλνουν από απέναντι, επίσημα και φανερά, καραβιές με εκατομμύρια απελπισμένους πρόσφυγες, αφού ούτε η Frontex, ούτε η προστατευτική ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θα υπάρχουν πια. Και πολύ σύντομα θα μετατραπεί η Χώρα σε ένα απέραντο στρατόπεδο απελπισμένων ψυχών. Ενώ, οι πρώην Εταίροι της Ε.Ε, σύμφωνα και με τις σημερινές τους αποφάσεις, θα στέλνουν πια τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, σε μια εξαθλιωμένη, πρώην Ευρωπαϊκή Χώρα. Που πίστεψε το “Πρώτη φορά Αριστερά” και πλήρωσε με την καταστροφή της, την επιλογή αυτή.
