Συνέντευξη στον Βασ. Σκουρή
«Πιστεύω πολύ στον έρωτα, νομίζω πως όσοι μπορούν να ερωτευτούν στ΄ αλήθεια, τελικά σώζονται», δηλώνει στο iEidiseis.gr η Αγγελική Σπανού, εκ των κορυφαίων δημοσιογράφων και συγγραφέας τριών βιβλίων σε 14 μήνες, με τελευταίο το «Δύσπνοια – ιστορίες Covid 19» (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις).
Με την Αγγελική Σπανού κάναμε μαζί εκπομπή στο ραδιόφωνο 24/7 και οι συνεντεύξεις μας με πολιτικούς έκαναν αρκετές φορές αίσθηση. Τώρα δεν την ακούω πουθενά και την διαβάζω ελάχιστα ως αρθρογράφο και πολύ ως συγγραφέα. Στη συζήτησή μας το εξηγεί.
-Πολλά δεν είναι τρία βιβλία σε 14 μήνες;
Στους Απαρατήρητους» (Πόλις), στον «Ματιέ» και τη «Δύσπνοια-ιστορίες Covid 19» (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις) εκφράζονται σκέψεις που προϋπήρχαν και δεν είχα προλάβει ή μάλλον δεν είχα τον ψυχικό χώρο να τις επεξεργαστώ λογοτεχνικά. Οπότε ναι, είναι πολλά τρία βιβλία σε περίπου έναν χρόνο, αν το δει κανείς απ έξω και με βάση τους εμπορικούς κανόνες, αλλά όχι σε σχέση με τη δική μου εσωτερική πραγματικότητα.
Στους «Απαρατήρητους» (Πόλις), στον «Ματιέ» και τη «Δύσπνοια-ιστορίες Covid 19» (Μεταμεσονύκτιες εκδόσεις) εκφράζονται σκέψεις που προϋπήρχαν και δεν είχα προλάβει ή μάλλον δεν είχα τον ψυχικό χώρο να τις επεξεργαστώ λογοτεχνικά
-Υπάρχει κάτι που συνδέει τα τρία βιβλία;
Η ζωή στον παρόντα χρόνο. Γράφω ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι πραγματικές. Η ερωτική σχέση που παρακολουθώ στη “Δύσπνοια” ανάμεσα σε έναν νοσοκομειακό γιατρό και μία άγνωστη ηθοποιό υπήρξε τον καιρό της καραντίνας. Γνωρίζω πρόσωπα με άλλη επαγγελματική ιδιότητα που υπέφεραν από την αναγκαστική απόσταση ή την υποχρεωτική εγγύτητα – άλλοι τα κατάφεραν και πέρασαν απέναντι, άλλοι όχι.
-Η δική σου ιστορία καταλήγει αισιόδοξα. Είναι θέμα χαρακτήρα;
Κάθε άλλο. Ομως πιστεύω πολύ στον έρωτα. Νομίζω πως όποιοι μπορούν να ερωτευτούν στ αλήθεια, δηλαδή να ανακαλύψουν από την αρχή τον εαυτό τους όπως καθρεφτίζεται στα μάτια του άλλου, τελικά σώζονται. Δεν είναι εύκολο αλλά επειδή έχουμε μόνο μια ζωή και αυτή είναι κουραστική και γεμάτη οδύνη για όσους σκέφτονται κάτι περισσότερο από το άτομό τους, δεν μας μένει και τίποτα άλλο να κάνουμε για να τη βγάλουμε καθαρή.
Όποιοι μπορούν να ερωτευτούν στ αλήθεια, δηλαδή να ανακαλύψουν από την αρχή τον εαυτό τους όπως καθρεφτίζεται στα μάτια του άλλου, τελικά σώζονται
-Και η δημοσιογραφία; Θα ξανακάνουμε εκπομπή στο ραδιόφωνο;
Ελπίζω πως όχι. Παρόλο που δεν έχω συνεργαστεί με πιο έντιμο δημοσιογράφο από σένα, εξακολουθώ να εργάζομαι για λόγους βιοπορισμού προσπαθώντας να περνάω απαρατήρητη.
-Για να μη δεχτείς ξανά επιθέσεις;
Ναι, δεν με σηκώνει το κλίμα. Δεν αντέχει ο οργανισμός μου τόση τοξικότητα. Δέχθηκα απίθανες ποσότητες μίσους με το διαβόητο άρθρο “οι αντιΣΥΡΙΖΑ φίλοι μου” τον Αύγουστο του 2018, συκοφαντήθηκα και διασύρθηκα με αδιανόητο πάθος και τώρα στην καραντίνα που έγραψα 200 λεξούλες κατά της απαγόρευσης του θεραπευτικού κολυμπιού στοχοποιήθηκα πάλι από τον ίδιο κύκλο φανατικών που, προφανώς, με περιμένουν στη γωνία.
Δεν με σηκώνει το κλίμα. Δεν αντέχει ο οργανισμός μου τόση τοξικότητα
Ευτυχώς, μπόρεσα να κάνω δύο αγωγές. Αλλά δεν αντέχω να τους αντιμετωπίσω στο Facebook, δεν έχω καν λογαριασμό.
-Ηττα δεν είναι να κρύβεσαι;
Εχεις δίκιο. Εχασα. Φαντάζομαι ότι νίκη είναι να επιμένεις, να εκφράζεσαι ελεύθερα, να μάχεσαι. Αποδείχθηκα ευάλωτη. Και στον πολιτικομιντιακό μικρόκοσμο για να επιβιώσεις χρειάζεται σκληρός ναρκισσιμός. Να παίρνεις ικανοποίηση από την έκθεση και από τη συμμετοχή στο παιχνίδι όσο άγριο κι αν είναι.
Εχεις δίκιο. Εχασα. Φαντάζομαι ότι νίκη είναι να επιμένεις, να εκφράζεσαι ελεύθερα, να μάχεσαι. Αποδείχθηκα ευάλωτη. Και στον πολιτικομιντιακό μικρόκοσμο για να επιβιώσεις χρειάζεται σκληρός ναρκισσιμός
-Να υποθέσω ότι έχεις απογοητευτεί από τη δημοσιογραφία έτσι όπως ασκείται;
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι κάνουμε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα επαγγέλματα του κόσμου. Είμαστε πάνω στο τρένο της ιστορίας και καταγράφουμε ό,τι βλέπουμε μέσα από τα παράθυρα του βαγονιού. Το ταξίδι μπορεί να γίνει συναρπαστικό. Ομως συχνά ντρέπομαι παρακολουθώντας τα ΜΜΕ. Δεν είναι μόνο η κομματική προπαγάνδα και η μεροληψία, ούτε τόσο η άγνοια ή η ανοησία.
Συχνά ντρέπομαι παρακολουθώντας τα ΜΜΕ. Δεν είναι μόνο η κομματική προπαγάνδα και η μεροληψία, ούτε τόσο η άγνοια ή η ανοησία. Είναι πιο πολύ η έλλειψη ηθικών φραγμών
Είναι πιο πολύ η έλλειψη ηθικών φραγμών. Με την ευκολία με την οποία θα στηθεί “λαϊκή απογευματινή” για το βιτριόλι και θα παραβιαστούν όλα τα δικαιώματα του 10χρονου κοριτσιού που απήχθη στη Θεσσαλονίκη, με την ίδια ευκολία αποκρύπτονται, διαστρεβλώνονται η κατασκευάζονται ειδήσεις, με τους δημοσιογράφους σε ρόλο πολεμιστών κομματικού στρατού.
Με την ευκολία με την οποία θα στηθεί «λαϊκή απογευματινή» για το βιτριόλι και θα παραβιαστούν όλα τα δικαιώματα του 10χρονου κοριτσιού που απήχθη στη Θεσσαλονίκη, με την ίδια ευκολία αποκρύπτονται, διαστρεβλώνονται η κατασκευάζονται ειδήσεις, με τους δημοσιογράφους σε ρόλο πολεμιστών κομματικού στρατού
-Κανένα φως δηλαδή;
Σε χαίρομαι που βλέπω πόσο προσπαθείς να κάνεις αξιόπιστη και ποιοτική δημοσιογραφία. Χαρά στο κουράγιο σου. Αλλά πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει χώρος για σένα. Φοβάμαι ότι θα ταλαιπωρηθείς πολύ.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
