Ακόμα τούτη η Άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες

Δε θέμε γρόσια μωρέ, θέμε τη λεφτεριά μας! (Όλα τα λεφτά αυτό το σύνθημα).

Του Μάνου Στεφανίδη

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣΚάντε κουράγιο μωρέ παλικάρια, αδέρφια μου πονεμένα, κορίτσια απάρθενα, όσο να έρθει ο Μοσκοβισής για να φέρει το Σεφέρι, Μωριά και Ρούμελη. Ταχιά- ταχιά θα βαρέσουν τα σήμαντρα για την Ανάσταση, για την ανάκαμψη και την επανεκκίνηση της οικονομίας όπως μας το είπε και μας το βεβαίωσε, αδέρφια μου πληγωμένα, ο πρωτοκαπετάνιος μας, ο Αλέξης, ο Τσίπρας και η πρώτη φθορά αριστερά του!

Κάντε κουράγιο παλικάρια μου, αδέρφια και αδερφές – ενδεχομένως-, θυμηθείτε τον Δημήτρη, τον Παπαμιχαήλ στο Μανιάκι, θυμηθείτε τον Γιάνη, το Βαρουφάκι στο Κούγκι, μνημονέψτε- τώρα που σας βρήκε το κακό με τα μνημόνια- Διονύσιο Σολωμό και Κατρούγκαλο και αναθαρρήστε. Δώδεκα και μια μείνανε!

Κάντε κουράγιο μωρέ Έλληνες και έρχεται η Ανάσταση του γένους όπως το προφήτευσε ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός και ο Νίκος ο Χατζηνικολάου (ο τελευταίος, είναι αλήθεια, λάου-λάου). Θα τελειώσουν τα μνημονιακά σας βάσανα και θα αρχίσει η ανάπτυξη και η ανάκαμψη όπως το υποσχέθηκε κι ο άλλος, ο πρωτοκαπετάνιος, ο Δημήτρης, ο εντελώς συγκαμμένος Καμμένος. Ο οποίος την Κυριακή του Πάσχα θα ντυθεί οβελίας κατά το έθιμο και την Δευτέρα μάλλον Οβελίξ λόγω της ανάλωσης του οβελία. Εκτός κι αν ντυθεί Σάκκο και Βαντσέτι για να εορτάσει την μεταφερθείσα εργατική Πρωτομαγιά! Αυτός, ο πρώτος Εργάτης και Αρχιστράτηγος των συνόρων μας. (Η ΦΥΡΟΜ εξαιρείται από τη φύλαξη πατριώτες για τους γνωστούς λόγους).

Εξάγουμε επανάσταση και ... μούρη, τώρα και στην Ελβετία! Ο Γιάνης πήρε θέση για το δημοψήφισμα του Ιουνίου που ασφαλώς δεν θα περάσει! Σας θυμίζει κάτι;
Εξάγουμε επανάσταση και … μούρη, τώρα και στην Ελβετία! Ο Γιάνης πήρε θέση για το δημοψήφισμα του Ιουνίου που ασφαλώς δεν θα περάσει! Σας θυμίζει κάτι;

Λίγες μέρες λοιπόν απόμειναν ώσπου να έρθει το μέγα Σάββατο και να βγει ο Παππάς, ο Νίκος με το μουσάκι αλά Λένιν, στην ωραία πύλη του Μαξίμου και με φωνή στεντόρεια να ψάλει το Δεύτε, λάβετε φως αδέρφια ! Επιτέλους νικήθηκε το σκοτάδι, η Λαγκάρντ, ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ και οι δαίμονες του Καρβέλα, της Βίσση, των Βρυξελλών και του Βερολίνου! Τα βάσανα μας θα τελειώσουν καθώς θα ξημερώσει της αυγής το πρώτο, αναστάσιμο φως και θα έρθει της αυγής το δροσάτο, πρώτο αγέρι καθώς λέει και ο ποιητής.

Ο ποιητής, ο Ντομπρόβσκις που προφήτεψε πως θα κλείσει η συμφωνία και θα έρθει η ανάκαμψη όχι με το Πάσχα των καθολικών που είναι και αιρετικοί ως γνωστόν αλλά με το Πάσχα το αυθεντικό των ορθοδόξων που φέτος θα έρθει ντάλα καλοκαίρι και θα μας βρει όλους στις ακρογιαλιές με τα μπανιερά να τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά και να τραγανίζουμε πετσούλες (καμία σχέση με τις τσούλες παρότι και αυτές θεωρούνται εκ παραδόσεως τραγανιστές). Εν ολίγοις, τελειότητα!

Θέλω μόνο να δω τι θα μας πουν τότε εκείνοι οι Άπιστοι Θωμάδες που ισχυρίζονται, ακόμη και τώρα, λίγο πριν το οριστικό τέλος των μνημονίων και την διαρκή ανάσταση ψυχών και σωμάτων, ότι όλα αυτά είναι λαϊκισμός και ψεύδη και πως η ανάσταση και η ανάκαμψη και η επανεκκίνηση και η ανατροφοδότηση των τραπεζών δεν θα πραγματοποιηθούν αλλά πάλι θα βουλιάζουμε στη στασιμότητα και το τέλμα όπως και πέρσι. Καλή ώρα ή μάλλον κακή ώρα, αν ενθυμείσθε αδέρφια, που μάλλον ενθυμείσθε. Σα δεν ντρέπονται οι απάτριδες, τα όργανα των ξένων συμφερόντων, οι προσκυνημένοι ραγιάδες ,οι αδελφοφάδες, Θέ μου σχώρα με!

Και τι θα πουν όταν το παλικάρι μας, ο Αλέξης, σαν Άη Γιώργης και σαν Γεώργιος Καραϊσκάκης ή και Γιώργος Μπαλάφας μπορώ να πω, ή καπετάν Μπαλαφάρας, έφιππος, δηλαδή πάνω στο άλογο, θα μπει περήφανα μέσα στη Βουλή των Ελλήνωνε με τη μαύρη χάρτα στο χέρι και θα την κουνήσει ομπρός στα μάτια των προσκυνημένων και θα πει: Να ωρέ, σας έλεγα την αλήθεια, το σκίζω το μνημόνιο εδωνά, ομπρός σας κιοτήδες, Αδώνιδες, πράχτορες και γιουσουφάκια της Μέρκελ! Άμποτες (και Κωστέλο) Καραμανλή με το συμπάθιο και χρόνια μας πολλά!

ΥΓ. 1 Ως προς το 24% στο ΦΠΑ, αυτός επιβλήθηκε συμβολικά ωρέ γκιαούρηδες για να καταρριφθεί ένας ακόμη αστικός μύθος: Η λαϊκή επανάσταση του 1821 δεν ξεκίνησε στις 25 Μάρτη από τους κοτζαμπάσηδες και τους μητροπολιτάδες στην Άγια Λαύρα όπως θέλει το πολιτικοκοινωνικό κατεστημένο αλλά στις 24 από τον Σταθάκη τον ακτήμονα και τον ελληνομαθή, εκατομμυριούχο τσάκαλο, τον Τσακαλώτο ντε, στα κορφοβούνια και τα δίασελα του Χίλτον.

ΥΓ . 2 Ως προς τους καλλιτέχνες πάλι και τη σύγκρουση τους με το κατεστημένο θα περιμένουμε πολύ ακόμη αδέρφια. Βλέπετε δεν ζούνε πια ο Μάνος Κατράκης, ο Λυκούργος Καλλέργης, ο Μανόλης Αναγνωστάκης και οι ανάλογοι  ήρωες. Και ο Ρήγας δεν είναι Αξελός όπως και ο Κώστας Αξελός δεν είναι Ρήγας Φεραίος. Σας μπέρδεψα λιγάκι;

ΥΓ . 3 Άσχετο : Δεν πηγαίνω εγώ στου Ζόναρς, με τους άλλους άλλους αλαζόνα(ρ)ς. Κατά τ´ άλλα οι πρόσφυγες έχουν ακόμα κλειστή την σιδηροδρομική γραμμή με την οποία η χώρα επικοινωνεί με την υπόλοιπη Ευρώπη. Και δεν ενοχλείται κανείς. Όπως επίσης από το ότι επί τέσσερις μήνες δεν απονέμεται δικαιοσύνη. Και βέβαια κανενός δεν ιδρώνει η αμασχάλη για την παντελή ανυπαρξία κράτους.

ΥΓ . 4  Σχετικό : Ως εδώ όμως τα αστειάκια. Το αδιέξοδο της χώρας γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο εφιαλτικό καθώς δεν διαφαίνεται η παραμικρή διέξοδος από πουθενά . Λάθη και συμφέροντα τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό ιδεοληψίες και εμμονές έχουν αγκαλιάσει σαν θανατερός βρόγχος τη χώρα και την οδηγούν στην απόλυτη παρακμή. Οι κρατούντες ούτε ξέρουν ούτε μπορούν να αναστρέψουν το πνιγηρό κλίμα της παραλυσίας και της ασφυξίας σε κάθε παραγωγικό τομέα της χώρας τη στιγμή μάλιστα που” θεσμοί ” και εταίροι θεωρούν ” μεταρρυθμίσεις ” την επιβολή νέων επαχθών οριζόντιων φόρων και την συνεχή αφαίμαξη των συνήθων υποζυγίων, μισθωτών και συνταξιούχων.

Ζούμε πάλι ” Μέρες του 2015 ” λες και δεν έχουμε τίποτε διδαχτεί από τα ολέθρια λάθη του παρελθόντος εξαθλιώνοντας κυριολεκτικά τη μεσαία τάξη, τη ραχοκοκαλιά του τόπου και ξεπουλώντας στο πανικό μας επάνω και τα τελευταία τιμαλφή της γιαγιάς. Αλλά βέβαια ούτε αυτό είναι παραγωγική πολιτική. Τη στιγμή μάλιστα που επιχειρήσεις και επιχειρηματίες είτε χρεοκοπούν είτε εγκαταλείπουν δρομαίοι τη πατρίδα. Ποτέ άλλοτε μεταπολιτευτικά δεν είχαμε μια κοινωνία πιο αμέτοχη στη λήψη των  αποφάσεων  που την αφορούν, πιο παθητική, πιο εγκαταλελειμμένη. Η Εβδομάδα των Παθών, με άλλα λόγια, κρατάει χρόνια στο τόπο μας και η Κυριακή της Ανάστασης αργεί πολύ ακόμα.

 

Ο Μάνος Στεφανίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής του ΕΚΠΑ