Ανήκει η Γιάννα Αγγελοπούλου στη διαπλοκή;

Του Γ. Λακόπουλου

Διευθυντής μιας συντηρητικής -πλην ιστορικής- εφημερίδας και εμβληματικός αρθρογράφος μιας άλλης η οποία ανακατεύει τα πράγματα στο χώρο της Δεξιάς, ο συγκροτημένος δημοσιογράφος Μανόλης Κοττάκης, έγραψε την Κυριακή ένα άρθρο για την «ήττα της ελληνικής διαπλοκής».

Είτε συμφωνεί κάποιος με τη διαπίστωση είτε όχι, είναι τολμηρό άρθρο. Γιατί αναφέρει ονόματα -Ψυχάρης, Μπόμπολας, Κόκκαλης, Αλαφούζος, Λαμπράκης- περιγράφει εναργώς πραγματικές καταστάσεις στην αμαρτωλή σχέση πολιτικής και επιχειρηματιών και κυρίως γιατί φωτογραφίζει περισσότερα.

Π.χ. -μέρες που είναι- όλοι διάβασαν τα υπαρκτά ονόματα πίσω από τη φράση του: «Να κλάψουμε για εκείνον που προ τριετίας έλεγε σε επισκέπτη του γραφείου του ότι «στην καρέκλα που κάθεστε καθόταν ο δείνα πολιτικός, στον οποίο δώσαμε “κίνητρο” να ρίξει τον τάδε πρωθυπουργό;».

Κανείς άλλος δημοσιογράφος δεν μίλησε με τόση σαφήνεια και παρρησία γι’ αυτό το θέμα, που έχουν ξεχάσει ακόμη και τα θύματα.

Σ’ αυτό το ενδιαφέρον κείμενο ωστόσο υπάρχει μια αποστροφή που προκαλεί εντύπωση. Παραθέτοντας τη σημερινή κατάσταση επιχειρηματιών που αναφέρει ως διαπλεκόμενους ο Κοττάκης προσθέτει και το όνομα της Γιάννας Αγγελοπούλου. «Έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω της» λέει και της αποδίδει ότι είχε «ποντάρει στον Τσίπρα». Αν δεν πρόκειται για παραδρομή, η ομαδοποίηση είναι ανακριβής και την αδικεί.

Για να αρχίσουμε από το τελευταίο, η κυρία δεν «ποντάρισε» στον Τσίπρα. Προσπαθώντας να φέρει στην Αθήνα το συνέδριο του Ιδρύματος Κλίντον που θα έδινε πόντους στη χώρα -και πιθανόν και επενδύσεις- ενημέρωσε, εκτός από τον τότε Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα.

Με αυτούς είχε να κάνει με αυτούς συζήτησε – στο φως. Όπως και στο φως -παίζοντας και με τα νεύρα της διαπλοκής που την πολεμούσε ακόμη και ύπουλα- είπε τη γνώμη της ως πολίτης: «δεν είναι κακό να βγουν νέοι άνθρωποι στη εξουσία».
Τη συνέχεια την ξέρουμε.

Το συνέδριο ακυρώθηκε εξ αίτιας της ακραίας πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα και η κυβέρνησή του την πλήρωσε με απρέπεια στην υπόθεση του ρόλου της ως πρέσβειρας που της είχε αναθέσει η Πολιτεία. Και όλοι ξέρουν πως αντέδρασε. Ποιο ποντάρισμα;

Η αντιδιαπλοκή

Πέρα από αυτό όμως οι Αγγελόπουλοι και ειδικά η Γιάννα όχι μόνο δεν είναι μέρος της ελληνικής διαπλοκής, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετό της: η υγιής επιχειρηματικότητα κοντά στην κρατικοδίαιτη. Η καλή χρήση του πλούτου απέναντι με την ιδιοτέλεια και το σφετερισμό. Η διάθεση προσφοράς αντί για ίντριγκα.

Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο η διαπλοκή… προκήρυξε τη Γιάννα με συγκεκριμένους κεφαλοκυνηγούς στα ΜΜΕ και έκανε ότι μπορούσε για να μειώσει το επιχειρηματικό εκτόπισμα του Θόδωρου Αγγελοπούλου, ενίοτε με αθέμιτους τρόπους.

Η διαπλοκή είναι το σύστημα κατά το οποίο οι πολιτικοί με τη δύναμη της ενημέρωσης -που κατείχαν δια των εφημερίδων και σφετερίσθηκαν δια της τηλεόρασης, αλλά και δια του χρήματος ενίοτε- χειραγωγούσαν πολιτικούς για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους.

Για την ακρίβεια για να απομυζήσουν το κρατικό, το κοινοτικό και το τραπεζικό χρήμα. Χρησιμοποιούσαν τα μέσα ενημέρωσης ως μοχλούς πίεσης για δουλειές: κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα, ανάληψη δραστηριοτήτων του κράτους με ψίχουλα. Ως «νταβατζήδες».

Οι Αγγελόπουλοι δεν πέρασαν ούτε από έξω από αυτή τη σχολή. Δεν είχαν δοσοληψίες με το δημόσιο, δεν πήραν κρατικό χρήμα, δεν μετείχαν σε δουλειές και σε κόλπα, δεν διατηρούσαν ιδιωτικούς στρατούς στα κόμματα για κάθε χρήση.

Στα ΜΜΕ ενεπλάκησαν κατά τύχη -για να μην αφήσουν μια εφημερίδας της παράταξης με την οποία είχε πολιτευτεί η Γιάννα να κλείσει- καθώς ήταν καταχρεωμένη και λιμοκτονούσε. Και ενεπλάκησαν με καθαρό τρόπο και υγιές χρήμα: με τα δικά τους χρήματα, όχι με δάνεια.

Προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια σοβαρή, ανεξάρτητη και αξιόπιστη εφημερίδα στη χώρα, κάνοντας ότι κανείς εκδότης δεν είχε κάνει ως τότε -με τα δικά τους λεφτά αποκλειστικά- και τα έχασαν φυσικά…
Απέτυχαν, αλλά μόνο οι ίδιοι δεν ευθύνονται- ούτε παραπονέθηκαν σε κανέναν. Είχαν καλές προθέσεις αλλά δεν ήξεραν «τα μυστικά του βάλτου».

Όταν αποφάσισαν να αποσυρθούν το έκαναν με εντιμότητα και γενναιοδωρία. Εξόφλησαν στο ακέραιο τις οφειλές προς τρίτους και προς τα Ταμεία, αποζημίωσαν με το παραπάνω όλους τους -καλοπληρωμένους επί των ημερών τους- εργαζομένους και επιπλέον τους διέμειναν το έσοδο από την πώληση του τίτλου της εφημερίδας. Ποιος άλλος το έκανε ποτέ;

Ο Μανόλης εργάσθηκε στην εφημερίδα των Αγγελόπουλων και τα ξέρει αυτά από πρώτο χέρι. Όπως ξέρει ότι δεν ντρεπόσουν να δουλεύεις για τη Γιάννα. Κάποιοι μπορεί να μην τη συμπαθούν, αλλά δεν μπορούν να της προσάψουν κάτι επιλήψιμο σε σχέση με το δημόσιο συμφέρον. Αντίθετα είναι εξοργιστικό να βάλλεται από τους συνήθεις πελάτες τους κρατικού πρυτανείου.

Τα μυστικά του βάλτου

Στην περίπτωση του «Ελευθέρου Τύπου» οι Αγγελόπουλοι επικριθήκαν γιατί απέτυχαν, παρ’ ότι έκαναν ότι μπορούσαν και με το παραπάνω και παντός δεν έβλαψαν κανέναν, ούτε ως εκδότες επιχείρησαν να παίξουν κόλπα παρασκηνίου. Έδωσαν παράταση τριών χρονών σε μια τελειωμένη εφημερίδα, ανάσα στα Ταμεία και ελπίδα στην ανεξάρτητη ενημέρωση. Δεν τα κατάφεραν, αποσύρθηκαν αξιοπρεπώς και αυτό ήταν.

Στην περίπτωση των Ολυμπιακών Αγώνων η Γιάννα επικρίθηκε γιατί… πέτυχε. Έφερε -γιατί της ζητήθηκε από την κυβέρνηση-τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με δικούς τη κόπους και δαπάνες. Εν συνεχεία παρακλήθηκε να διασώσει μια υπόθεση που έπνεε τα λοίσθια και απειλούσε να τινάξει τη χώρα στον αέρα.

Έστησε με άψογο τρόπο, που θαύμασε η ανθρωπότητα την πιο πολύπλοκη διοργάνωση του πλανήτη, διδάσκοντας μάνατζμεντ και προσήλωση στους στόχους. Παράδωσε ισοσκελισμένο τον προϋπολογισμό της Οργανωτικής Επιτρπής και δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τα έργα, που είχαν ήδη ανατεθεί όταν ανέλαβε-και απλώς δεν προχωρούσαν.

Παρά το θρίαμβο που εξασφάλισε κατά γενική αναγνώριση, δέχθηκε επιθέσεις για τους Αγώνες, μέχρι που η έγκυρη μελέτη του ΙΟΒΕ, υπό τον καθηγητή Νίκο Βέττα απέδειξε ότι άφησαν θετικό αποτύπωμα στη χώρα. Τότε οι επικριτές την… ξέχασαν.

Όλοι ξέρουν ότι θα μπορούσαν να έχουν αφήσει πολύ περισσότερα, αν η επιτυχία δεν είχε εγκαταλειφθεί επειδή συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συστήματα φοβήθηκαν ότι η Γιάννα θα μπει στην πολιτική και θα τους σαρώσει με όπλο της δουλειά της στην Ολυμπιάδα.

Έτσι έχουν τα πράγματα και κάνεις δεν μπορεί να ισχυρισθεί αξιόπιστα κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό αδικεί τη Γιάννα και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο να εμφανίζεται το όνομα τους στο κάδρο της διαπλοκής- όταν όλοι γνωρίζουν ότι όπου ενεπλάκησαν το έκαναν για να δώσουν, όχι για να πάρουν.

Η συμπεριφορά τους στο δημόσιο χώρο υπήρξε υποδειγματική και τους κατατάσσει έτη φωτός μακριά από τους διαπλεκόμενους, με τους οποίους άλλωστε σε κανένα επίπεδο δεν συνυπήρξαν. Δυστυχώς δεν είχαμε πολλές Γιάννες τα τελευταία χρόνια, ενώ από διαπλεκόμενους…