Του Γ. Λακόπουλου
Το ξέρουν και οι πέτρες: ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν βρίσκει τρόπο να μετέχει και στην επόμενη Βουλή. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχει πιθανότητες να εκλεγεί, λένε οι γνωρίζοντες, ιδίως με τη συμμετοχή και του Χάρη Καστανίδη στο ψηφοδέλτιο.
Η Γεννηματά δεν θα τον βάλει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας καθώς ούτε το θέλει ούτε μπορεί -θα πέσουν τα ντουβάρια. Και ο Μητσοτάκης με τον οποίο φλερτάρει θα διέλυε το κόμμα του αν τον έπαιρνε και ούτε θα ήθελε κάποιον που λειτουργεί ήδη ως… δελφίνος του.
Τελικά μάλλον θα κάνει αυτό που απειλούσε παλιότερα: «θα ασκήσει το επάγγελμα που έχει». Όλα αυτά τον φέρνουν σε κατάσταση να διατυπώσει απίστευτες θεωρίες, τερατολογικού χαρακτήρα σε κάποιες περιπτώσεις. Το παρατήρησαν όσοι διάβασαν στο «Ποντίκι» τη συνέντευξη στους Αντώνη Δελλατόλα και Σταύρο Χριστακόπουλο.
Ανέκαθεν συνομιλούσε με την Ιστορία. Αλλά τώρα βλέπει κάτι που αποκαλεί «συστηματική επίθεση εναντίον μου, την οποία έχουν τροφοδοτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι περί τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια». Έτσι διαβάζει την αναφορά του από μάρτυρες στο σκάνδαλο Novartis και τους χειρισμούς του στη «σκευωρία της λίστας Λαγκάρντ». Στην οποία «σκευωρία» όλοι ξέρουν ότι το περίφημο στικάκι με τους καταθέτες στη Ελβετία βρέθηκε στο κομματικό γραφείο του, αντί στον εισαγγελέα, και φεύγοντας από υπουργός δεν ενημέρωσε τον διάδοχό του και τελικά το έστειλε με φάκελο στο… Μέγαρο Μαξίμου!
Εκεί που βγαίνει έξω από κάθε λογική εξήγηση είναι όταν συμπεριλαμβάνει στη σκευωρία εναντίον του «το συνειδητό και επανειλημμένο ψέμα σε σχέση με την ποινική ευθύνη των υπουργών και το άρθρο 86 που δήθεν εισηγήθηκα εγώ». Προφανώς εννοεί πάλι ότι εισηγήθηκε τον νόμο ως υπουργός Δικαιοσύνης ο Πετσάλνικος, που τον έκανε με τα κρεμμυδάκια την πρώτη φορά που το είπε. Χώρια που δεν θεωρεί ότι πήγε και άσχημα η εφαρμογή του άρθρου 86.
Εκεί που κάνει τον άλλον να κόβει φλέβες είναι όταν θεωρεί «σκευωρία» την «χυδαία, μέχρι αηδίας επίθεση για το PSI με τους καταθέτες στη Ελβετία». Για το οποίο ο ίδιος -που συνεχίζει να προσβάλει δυο πρωθυπουργούς των κυβερνήσεων του PSI που του έδιναν εντολές αγνοώντας τους- είχε εκτιμήσει κάποια στιγμή ότι ωφέλησε τη χώρα κατά …1,3 τρισεκ. ευρώ με προβολές στο μέλλον.
Η ουσία είναι ότι μια απόφαση για κούρεμα του ιδιωτικού τομέα αυτός στο εσωτερικό την έκανε και κούρεμα στο δημόσιο. Έτσι σακάτεψε κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία και μετά έλεγε ότι… τους είχε δώσει το κράτος παλιότερα λεφτά, άρα καλώς του τα πήρε.
Όσο για την Novartis θεωρεί ότι «υπήρξε το κερασάκι» στη «σκευωρία». Να δούμε όμως τι θα πει και η εισαγγελέας Διαφθοράς που ερευνά την υπόθεση. Και γιατί τα κάνουν όλα αυτά οι Συριζαίοι; Το εξηγεί ο ίδιος: «Έχουν ένστικτο ιστορικό, ξέρουν πολύ καλά ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος». Είναι ο… ίδιος. Δεν χρειάζεται να ξαναδιαβάσει κανείς για να καταλάβει τη μεγαλειώδη φαντασίωση ενός μέλλοντος αρχηγού της Δεξιάς -ως φυσικού αντιπάλου του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη συνέχεια προκαλεί την τύχη του. «Έχω καλέσει τον κ. Τσίπρα μέσα στη Βουλή σε μονομαχία πολιτικής ηθικής». Θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον μια τέτοια μονομαχία, ειδικά με αντίπαλο του Τσίπρα τον Βενιζέλο.
Εκεί που απογειώνεται είναι όταν ανακοινώνει τις αποφάσεις του για το μέλλον του… ΣΥΡΙΖΑ. Προσέξτε: Έχω ορίσει ως στρατηγική ήττα μια ήττα η οποία, πρώτον, δεν επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να ελέγξει τις εξελίξεις ως προς τον σχηματισμό κυβέρνησης. Έχω πει ότι πρέπει να κληθεί να μετάσχει προκειμένου να εφαρμοστεί ένα εθνικό πρόγραμμα, το οποίο θα το έχουμε ορίσει εμείς και βεβαίως, αν θέλει, μπορεί να έρθει ή να μην έρθει, αλλά δεν θα μπορεί να παρεμποδίσει τις εξελίξεις.
Δεν είναι πλάκα. Έτσι ακριβώς. Και έχει και συνέχεια: «Να μην μπορεί να παρεμποδίσει τις εξελίξεις σε σχέση με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Ιανουάριο του 2020 και, τρίτον, δεν πρέπει να μπορεί να παρεμποδίσει τις εξελίξεις στην αναθεώρηση η οποία μεριά οφείλει να συγκεντρώσει 180 ψήφους στη δεύτερη Βουλή». Πότε θα ανακοινώσει τα αποτελέσματα δεν το λέει.
Προσοχή: αναφέρεται σε ένα κόμμα που μετά τις επόμενες εκλογές είτε θα είναι στην κυβέρνηση, -μόνο του ή με συμπράξεις – είτε θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση σε μια Βουλή στην οποία πιθανόν ο ίδιος μάλλον θα απουσιάζει.
Μετά κόβει την αυτοδυναμία της ΝΔ γιατί «ένα σημαντικό τμήμα της συντηρητικής παράταξης συνεργάζεται άμεσα ή έμμεσα, αλλά πάντως ανοιχτά, με την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου» και συνεπώς «δεν μπορεί μια παράταξη να διεκδικεί να είναι αυτοδύναμη και ταυτοχρόνως ένα σημαντικό – και συμβολικά ακόμη σημαντικότερο- τμήμα της να συνεργάζεται με την παρούσα εξουσία».
Το ξέρει από «μια επίκληση συγκεκριμένων σχέσεων, γίνονται ρητές αναγωγές, υπάρχουν πράξεις δήθεν σεβασμού από μια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι σηματοδοτούν αυτό. Υπάρχει ένας τρίτος πυλώνας στην κυβέρνηση». Μπορεί να υπάρχουν και Ελάνιοι, αλλά δεν τους έχει εντοπίσει ακόμη. Προς το παρόν εννοεί τον Καραμανλή. Άλλωστε ο Βενιζέλος είναι ο εμπνευστής του καλαμπουριού που αναπαράγουν οι γελωτοποιοί του βασιλέως.
Φυσικά θέλει να κρυφτεί, αλλά δεν τον αφήνει η χαρά για τη συνεργασία της ΝΔ με «τον χώρο του προοδευτικού Κέντρου και της Κεντροαριστεράς». Στο μυαλό του υπάρχει η εντύπωση ότι τον Μάιο του 2012 -με το Μνημόνιο και την ηγεσία του Παπανδρέου και του ιδίου που προηγήθηκε «η διαφορά θα μπορούσε να γεφυρωθεί στις 2,5 μονάδες, θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να είναι και δεύτερο και πρώτο». Γιατί ένα μήνα αργότερα πήγε ακόμη χειρότερα και στη συνέχεια κατέληξε στο 4% δεν το λέει.
Πάντως δεν του κάθεται ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει μείνει σε χαμηλά ποσοστά, ενώ ο χώρος της Ν.Δ.,που είχε τις ευθύνες της διακυβέρνησης 2004 – 2009, «διατηρήθηκε και τώρα διεκδικεί την εξουσία». Αν δεν κατάλαβε γιατί, τότε ευλόγως του κακοφαίνεται.
Κάτι θυμάται ότι «επίσης υποστήκαμε και τη διάσπαση του ΚΙΔΗΣΟ, του Γιώργου Παπανδρέου, τον Ιανουάριο του 2015», αλλά μάλλον ξέχασε πως έπαιρνε όρκο ότι αν ο Παπανδρέου επιστρέψει αυτός θα φύγει. Ούτε στο μόνο θέμα που είχε δίκιο δεν έδειξε συνέπεια.
Είναι συνταγματολόγος, αλλά δεν ξεχωρίζει τις εξουσίες και βρίσκει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται πετώντας τα βελάκια της αθλιότητας στον Κώστα Σημίτη», αλλά και στον …Ανδρέα Λοβέρδο. Βρίσκει ότι «η κυβέρνηση λειτουργεί ως παραδικαστικό κύκλωμα». Αυτά τα λέει πρώην αντιπρόεδρος κυβερνήσεων και νομικός.
Μετά γιατί να μην πει και ως οικονομολόγος ότι «η χώρα γυρίζει στον κίνδυνο χρεοκοπίας». Βρίσκει ότι η εν μέρει ανακούφιση από τη σημερινή κυβέρνηση, των θυμάτων της πολιτικής που προκάλεσε το κόμμα του με τη ΝΔ είναι παροχές που «αφαιρέθηκαν από τον άνεργο που δεν βρήκε δουλειά γιατί δεν έγινε επένδυση, από τον συνταξιούχο που του έκανε περικοπές» κ.λ.π.
Τα λέει αυτός που σακάτευε τους συνταξιούχους με πολλούς τρόπους. Και αφού ντύθηκε οικονομολόγος δεν έχει δυσκολία να αποφανθεί ότι το πλεόνασμα είναι «είναι μια κολοσσιαία παγίδα φτώχειας». Οι επιδόσεις του κόμματός του και της ΝΔ ήταν προφανώς παγίδα πλούτου.
Σε μερικά σημεία προβάλλει ως στοιχείο που αποκλείει συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «έχει βρίσει, συκοφαντήσει και βιάσει ηθικά την παράταξη». Να του θυμίσει κανείς τι έλεγε ο ίδιος για το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου προσωπικά προτού συνεργαστεί; Όσο για τις μεγαλοστομίες τύπου Ζαππείου «εκφράζω την αξιοπρέπεια και τη δυναμική του χώρου της δημοκρατικής παράταξης», μάλλον έχασε την ευκαιρία το 1974.
Συμπέρασμα: Με επικεφαλής που έχει αυτές τις απόψεις δεν είναι παράξενο που το ΠΑΣΟΚ κατατροπώθηκε. Τώρα δείχνει να του περνάει η ιδέα να αναλάβει και τη ΝΔ -την είχε αναλάβει άλλωστε και ο Κώστας Μητσοτάκης. Δεν είναι κακή ιδέα.
