Του Γ. Λακόπουλου
Μπορεί να εισηγείται στη Βουλή κανόνες Δικαίου ο υπουργός Υγείας; Εξαρτάται. Αν είναι υπουργός του…Ορμπάν, γιατί όχι;
Προφανώς από εκεί εμπνεύσθηκε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη την ιδέα της εκ των προτέρων γενικής αμνήστευσης , ακόμη και όσων δεν τη χρειάζονται.
Στο υπουργείο του Βασίλη Κικίλια ανατέθηκε να επαναλάβει την αντίληψη περί Δικαιοσύνης που έχει επιδείξει και σε άλλες περιπτώσεις η κυβέρνηση.
Όπως πχ με την εκ των υστέρων απαλλαγή ευθύνης για τα τραπεζικά στελέχη που υπέγραφαν τα ακάλυπτα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ.
Με μια απλή τροπολογία, οι υπογραφές αποποινικοποιούνται, τα λεφτά θα τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι και εις άλλα με υγεία.
Στην περίπτωση Κικίλια όμως είναι περίπλοκο. Την -εκπρόθεσμη – τροπολογία του υπουργείου του υπερασπίσθηκε ο Κοντοζαμάνης και την υπογράφει σχεδόν όλο το υπουργικό συμβούλιο.
Και ο ίδιος ο Κικίλιας. Αλλά όσο είναι ακόμη το αφεντικό στην Αριστοτέλους, αυτός πρωτίστως χρεώνεται την πρόβλεψη για τα μέλη τριών Επιτροπών που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση του Covid 19,
Σύμφωνα με την τροπολογία «δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους» .
Κάτι δεν κολλάει. Ποιος μίλησε για ευθύνες και πολύ περισσότερο για διώξεις των επιστημόνων;
Με ποια λογική μπορεί να καθίσταται ποινικά υπόλογος ένας λοιμωξιολόγος που διατύπωσε τη γνώμη του, ακόμη και αν αποδείχθηκε εσφαλμένη;
Ένας – προς το παρόν τουλάχιστον -προς τιμή του αποποιήθηκε αυτό το περίεργο «προνόμιο»
Η λεπτομέρεια που κρύβει τον διάβολο στη συγκεκριμένη περίπτωση, βρίσκεται στην τρίτη φράση: «δεν εξετάζονται».
Τα «δεν διώκονται» και «δεν ευθύνονται» είναι σάλτσα. Προπέτασμα καπνού. Η -βεβιασμένη- νομοθετική παρέμβαση γίνεται ειδικά για να μην «εξετάζονται».
Ως τι; Ως μάρτυρες. Με λίγη φαντασία και περισσότερη κοινή λογική, προκύπτει εναργώς που πάει το πράγμα.
Κάποιοι στην κυβέρνηση ανησυχούν για τη διαχείριση της πανδημίας εκ μέρους τους-με ενέργειες που προσωποποιούν την ευθύνη τους. Για αποφάσεις, όχι για τη διατύπωση γνώμης.
Δυο- τρία ονόματα κυβερνητικών είναι ήδη γνωστά.. Αν πάει κάτι στραβά αυτούς θα μπορούσε να καλέσει για εξηγήσεις ο εισαγγελέας.
Έχει και χειρότερο. Αυτούς θα μπορούσε να παραπέμψει μια Προανακριτική Επιτροπή της επόμενης Βουλή – αφού η σημερινή κυβέρνηση έκανε της μόδας αυτή τη μέθοδο απονομής Δικαιοσύνης.
Σ αυτές τις περιπτώσεις, μαρτυρία που θα μπορούσε να τους επιβαρύνει μπορεί να προέλθει μόνο από μέλη των συγκεκριμένων επιτροπών.
Οπερ έδει δείξαι: αν δια νόμου δεν είναι δυνατή η «εξέτασή» τους, κανείς δεν μπορεί να τεκμηριώσει ευθύνη για οποιονδήποτε. Ευφυές;
Κάνει μπαμ ο «νομικός» χαρακτήρας της τροπολογίας. Όποιος την έχει συντάξει ξέρει που στοχεύει.
Αυτό σημαίνει ότι ο Κικίλιας, που γνωρίζει από μπάσκετ και ορθοπεδική, δεν μπορεί να είναι ο πατέρας της ιδέας.
Είναι δουλειά προσώπου του βαθέως νομικού συστήματος. Κάποιος που παίζει στα δάκτυλα τους νόμους και τους νομικισμούς, μεριμνά δι εαυτόν και αλλήλους.
Ο υπουργός Υγείας δεν πήγε στη Βουλή- το ανέλαβε ο αναπληρωτής. Αλλά εκ των πραγμάτων, είναι «μπροστινός» στο εγχείρημα νομικής τακτοποίησης των πολιτικών αποφάσεων της δεύτερης φάσης της πανδημίας.
Γιατί το δέχθηκε το ξέρουν όσοι πασχίζουν, εδώ και μήνες, να διατηρήσουν τις ισορροπίες του με το μέγαρο Μαξίμου.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR