Του Γιώργου Λακόπουλου
Κάποιος να τον σταματήσει. Ο Γιάνης Βαρουφάκης εξελίσσεται σε μετρ της προβοκάτσιας. Ένα είδος νεοδημαγωγού που χρησιμοποιεί σύγχρονες τεχνικές μάρκετινγκ για να κάνει το κέφι του στην καλύτερη περίπτωση.
Στη χειρότερη για να παίξει ένα ρόλο κάθε άλλο παρά συμβατό με την ιδιότητα της χώρας ως μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για την ακρίβεια, μοιάζει να τον γοητεύει η ιδέα του εξοβελισμού της από το κοινοτικό κέντρο.
Ο Βαρουφάκης είχε μια κάποια προϊστορία με το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά κάνεις δεν την ήξερε. Για την ακρίβεια, ήταν ένας από τους αμέτρητους που απέκτησαν κάποια επαφή με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά σταδιοδρόμησαν στον νεοπαπανδρεϊσμό.
Ο Ανδρέας μάλλον ως διασκεδαστή του θα τον αντιμετώπιζε. Οι γιοι του, όμως, τον πήραν στα σοβαρά. Ο ένας συνδέθηκε στενά μαζί του και συνεχίζει, και ο άλλος τον ενέταξε στην ομάδα των συμβούλων του και έφτασε στο σημείο να συζητάει σοβαρά μαζί του, το 2009-10, την εγκατάλειψη της Ευρωζώνης.
Για τους υπολοίπους, όμως, ο Βαρουφάκης έγινε γνωστός πρώτα ως αιρετικός αρθρογράφος σε ιστοσελίδες και περιοδικά μετά το 2010 και στη συνέχεια ως θεωρητικός της πλατείας Συντάγματος – και στα δυο διαζώματα. Ήταν η μεγάλη φίρμα στο αλαλούμ κίνημα των «αγανακτισμένων» και η αλήθεια είναι ότι του πήγαινε και τους πήγαινε.
Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Ο εστέτ, αλλά και γραφικός οικονομολόγος, συνδέθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα, τον εντυπωσίασε όταν του οργάνωσε μια ομιλία στο πανεπιστήμιο του Τέξας και έγινε ο οικονομικός του μέντορας.
Ο σημερινός πρωθυπουργός κατακτούσε ως αρχηγός κόμματος με την ευστροφία του τους ξένους, αλλά πρόκυπτε ως μειονέκτημά του ότι οι άλλοι γνωρίζονταν από πριν μεταξύ τους, : από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια στο παρελθόν, αλλά και από τις συναναστροφές του στις πίστες των σκι στο παρόν.
Ο Βαρουφάκης ήταν αυτός που θα του άνοιγε του παράθυρο να δει αυτόν τον κόσμο.
Κανείς δεν περίμενε ότι θα του ανέθετε την οικονομική πολιτική και θα τον θεωρούσε μάλιστα «περιουσιακό στοιχείο» της κυβέρνησής του. Μετά το σοκ όσων τον ήξεραν, ήλθε η απόγνωση όσων ήταν υποχρεωμένοι να συζητούν μαζί του στο Γιούρογκρουπ.
Στην πρώτη περίοδο η ανερμάτιστη λειτουργία του στα κοινοτικά όργανα σκεπάσθηκε από την επίθεση δημοσιότητας που έκανε ο ίδιος διαχειριζόμενος τον εαυτό του ως ροκ σταρ, με επιτηδευμένο ντύσιμο και προκλητικές συμπεριφορές.
Επί της ουσίας η προσωπική ομάδα που συγκρότησε για να διεκπεραιώσει το τεχνικό μέρος των διαπραγματεύσεων ήταν απλώς «τρία πουλάκια κάθονται».
Αλλά στην καλβινιστική Ευρώπη αυτά δεν κρατάνε πολύ και ο Βαρουφάκης έγινε σύντομα ο αποσυνάγωγος, αλλά και ο ανάγωγος που μαγνητοφωνούσε, καθ’ ομολογίαν του ,τις συζητήσεις στις συνεδριάσεις.
Αναγκαστικά, ο Τσίπρας τον απομάκρυνε , καθώς παράλληλα είχαν φτάσει και πληροφορίες ότι την ώρα που ο Πρωθυπουργός συνομιλούσε με τη Μέρκελ ο Βαρουφάκης άνοιξε παράλληλο κανάλι με τον Σόιμπλε και από την πλευρά του ο καθένας τορπίλιζαν κάθε προσπάθεια για συμφωνία.
Οι πληροφορίες ότι σχηματίζει ομάδα βουλευτών για να την καταγγείλει έκαναν χειρότερα τα πράγματα.
Αλλά, παραδόξως, ούτε ο πρωθυπουργός τον απομάκρυνε από το Υπουργικό Συμβούλιο, ούτε ο ίδιος ένιωσε την ανάγκη να παραιτηθεί, καθώς είναι πλέον υπουργός χωρίς αρμοδιότητες και απών στα μέτωπα της διαπραγμάτευσης, για την οποία κατά τα λοιπά είναι υπεύθυνος. Δεν παραιτήθηκε ούτε όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τον τσαλάκωσαν με την υπόθεση Παναρίτη.
Η αντεπίθεση Βαρουφάκη για την απομάκρυνσή του εκδηλώθηκε αυτές τις ημέρες με μια νέα σειρά δημοσίων -και πάντα καρτουνίστικων- εμφανίσεων . Το περιεχόμενό τους ειναι προβοκατόρικο . Με την έννοια ότι χρησιμοποιεί σκληρές εκφράσεις για τους συνομιλητές του Τσίπρα και του Τσακαλώτου, δημιουργεί σύγχυση στην κοινή γνώμη με τις (παρ)ερμηνείες που προβάλλει και προεξοφλεί κυβερνητικές τοποθετήσεις προτού μιλήσει ο πρωθυπουργός.
Στις λίγες κυβερνητικές συσκέψεις που είναι υποχρεωμένος να τον καλεί, αφού δεν τον απομάκρυνε, τον ακούει να αναπτύσσει τρελές θεωρίες για τη διαχείριση της κατάστασης… εκτός ευρώ!
Προς το παρόν, ο Τσίπρας αντιμετωπίζει με συγκατάβαση τον φευγάτο υπουργό του. Δεν τον ενημερώνει, ούτε του ζητάει ενημέρωση. Και ανέθεσε στον έμπιστό του Νίκο Παππά την ομάδα υψηλών επαφών στην Ευρώπη. Αλλά το σόου Βαρουφάκη συνεχίζεται προς ικανοποίηση των ΜΜΕ και τέρψη του κοινού, αλλά με την ίδια αντιευρωπαϊκή διάθεση που είχαν και κάποιοι παλιοί σύμβουλοι του Γ. Παπανδρέου.
Κατά τα λοιπά, όπως θα έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας Σάμιουελ Μπέχραμ: «Είναι ένας άνθρωπος που αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί…».
