Του Διογένη Λόππα
Ο υπολοχαγός της Φαμίλιας που ζήλεψε τη φήμη του δόκτορος Μένγκελε, δεν είναι κάποιο τυχαίο επαρχιακό μπουμπούκι από αυτά που αφθονούν στα φυτώρια της (ακρο)δεξιάς πολυκατοικίας.
Ως άλλος Πάτσης είναι προσωπική επιλογή του κ. Μητσοτάκη και ανήκει στη γενιά εκείνη των αρίστων που θα αναμορφώσει την Ελλάδα. Αποπνέει το κλασσικό αλαζονικό ύφος της Οικογένειας και, δυστυχώς, φέρει και το συγκεκριμένο ήθος της.
Αν η Οικογένεια ήταν Οίκος στο Game of Thrones, το μότο της θα ήταν
”Όποιος δεν είναι πλούσιος πεθαίνει, όποιος δεν είναι μαζί μας ζητιανεύει”.
Στο περίφημο θεατρικό του Μπέκετ ”περιμένοντας τον Γκοντώ”, δύο φίλοι συζητούν περιμένοντας κάποιον που θα τους σώσει. Στο φινάλε ο Γκοντώ δεν εμφανίζεται ποτέ, όπως ακριβώς δεν εμφανίζεται ποτέ το ΕΚΑΒ στην ελληνική ύπαιθρο.
Αναμφίβολα το συγκεκριμένο θεατρικό έργο προκαλεί προβληματισμούς στο θεατή και συνειρμούς με το αληθινό έργο ”περιμένοντας το ασθενοφόρο’, πλην όμως στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για διασκέδαση, ενώ στη δεύτερη για μακάβρια τραγωδία, με θύματα κανονικούς ανθρώπους.
Μια έγκυο νεαρή γυναίκα με το μωρό της, μια γυναίκα που η κοινωνία μας την άφησε να ξεψυχήσει σαν ζώο στην καρότσα κάποιου φορτηγού και μια άτυχη τουρίστρια που είχε την ατυχία να αρρωστήσει στη μητσοτακική δυστοπία μιας χώρας που είναι Ευρώπη μόνο στα χαρτιά και στα κονδύλια.
Οι κακές γλώσσες στην οδό Πειραιώς λένε ότι ο κ. Γκρίνμπεργκ έγινε έξαλλος μαθαίνοντας τις τελευταίες εξελίξεις, καθώς η ρευστή πολιτική κατάσταση και η απολιτίκ συμπεριφορά που επιδεικνύει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, μπορεί να δημιουργήσει δυναμική ανατροπών.
Έτσι αποφάσισαν να φορέσουν στο προϊόν τους τη μάσκα του μεταμελημένου ηγέτη που στο πίσω μέρος του μυαλού του είχε πάντοτε το ΕΣΥ και που ως πρώτη του προτεραιότητα θα έχει από εδώ και πέρα την αναμόρφωσή του.
Το ψέμα είναι τόσο χονδροειδές, που δεν το αγοράζει ούτε πελάτης νανογιλέκου του Αδώνιδος. Και αυτό γιατί στη μικρή μας χώρα όλοι γνωρίζουμε ότι η Οικογένεια έχει κρυφή εμμονή με το ΕΣΥ, καθώς αυτό υπήρξε γνήσιο τέκνο του κανονικού ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα.
Έχει επίσης φανερή εμμονή με τη δημόσια υγεία γενικά, κάτι που θεωρεί αναχρονισμό που οφείλει να διορθώσει.
Ο κ. Πνευματικός δεν είπε τίποτα περισσότερο από αυτό που λέει εδώ και σαράντα χρόνια το κόμμα του. Απλά το είπε κάπως άκομψα.
Το πρόσωπο όμως που κυριολεκτικά ”έδωσε” τον νικητή των εκλογών και την κρυφή ατζέντα του είναι ένα μέλος της Οικογένειας, η παρουσιάστρια κ. Κοσιώνη, η οποία με προσποιητή αφέλεια, αν και ιδιαίτερα ευφυής, έθεσε στον κ. Τσίπρα τη γνωστή ερώτηση με το ιδιωτικό ασθενοφόρο.
Η ατυχία της συντηρητικής παράταξης είναι ότι στη βάρδια της έτυχε η κατάρα της πανδημίας και στη διάρκειά της είχε το απόλυτο κίνητρο συν την απόλυτη οικονομική επάρκεια από την Κομισιόν για να επενδύσει στο ΕΣΥ.
Ούτε τότε το έκανε, γι αυτό και η Ελλάδα βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης στην αποτελεσματικότητα διαχείρισης της πανδημίας με ένα χαοτικό population death ratio, για να μιλήσουμε με τη γλώσσα των αρίστων.
Αν δεν το έκανε όταν είχε τα χρήματα και το κίνητρο, γιατί να το κάνει τώρα;
Φυσικά και δεν θα το κάνει. Θυμηθείτε το μότο τους:
”Όποιος δεν είναι πλούσιος πεθαίνει, όποιος δεν είναι μαζί μας ζητιανεύει”.
Οι επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα της υγείας αναμένεται να προσελκύσουν κεφάλαια τα οποία χρειάζεται η οικονομία για να αναπτυχθεί. Αν διαπαιδαγωγήσεις την πλέμπα να μάθει να πληρώνει για υπηρεσίες υγείας θα έχεις δημιουργήσει έναν εντελώς νέο τομέα ευκαιριών για μπίζνες με Πάτσηδες.
Όποιος έχει να πληρώσει θα απολαμβάνει τις αντίστοιχες υπηρεσίες. Όποιος θέλει να έχει λεφτά για να απολαμβάνει επαρκείς υπηρεσίες υγείας, αρκεί να συναλλάσσεται με τη σωστή φαμίλια.
Όποιος δεν έχει χρήματα, ούτε υποστηρίζει τη σωστή φαμίλια για να τα αποκτήσει, θα γίνει νούμερο στο cost benefit ratio του συμπαθούς δόκτορος.
Τώρα έχεις μια και μοναδική ευκαιρία σε δύο εβδομάδες να τους δείξεις το δικό σου cost benefit ratio, δηλαδή να αποφασίσεις ως άλλος Πνευματικός, αν το βαρύ κόστος μιας αχαλίνωτης δεξιάς στην εξουσία μπορεί να αντισταθμίσει τα λιγοστά, επικοινωνιακά κυρίως, οφέλη.
Αν όχι, στείλε τους στον πολιτικό τους θάνατο, έτσι ψυχρά, όπως εκείνοι στέλνουν στο φυσικό τους θάνατο τους δικούς σου ανθρώπους, γιατί τέσσερα ολόκληρα χρόνια στην απόλυτη εξουσία, χωρίς μνημόνια ή πολιτικά βαρίδια, ενδιαφέρθηκαν μόνο για τους ίδιους και την κάστα τους.