Του Νίκου Λακόπουλου
Η μεγ΄άλη συμμετοχή στις εκλογές του Κινάλ ήταν μια έκπληξη που δημιο΄ύργησε την εντύπωση πως υπάρχει ένα ρεύμα επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μένει αυτό να κριθεί και στον δεύτερο γ΄ύρο των εκλογών όπου δεν κρίνεται ποιος θα είναι νικητής, αλλά τι θα κάνει ο ηττημένος.
Αν ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν επικρατήσει με μεγάλο ποσοστό καθηλώνοντας τον Γιώργο Παπανδρέου σε ποσοστά κάτω από 35% ο δε΄ύτερος γύρος των εκλογ΄ών θα είναι απλώς ο πρώτος γύρος μιας αναμέτρησης που μπορεί να οδηγήσει σε δύο κόμματα.
Η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές δεν σημαίνει και άνοδο του Κινάλ-ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές σε ποσοστά που να δικαιολογο΄υν τις φαντασιώσεις μιας επιστροφ΄ής του ΠΑΣΟΚ γιατί απλούστατα οι χιλιάδες ψηφοφόροι που έκαναν την διαφορά από τις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές δεν πήγαν να υποστηρίξουν έναν υποψήφιο -που θα μπορούσε να πει την επόμενη πως ε΄ίναι ο νέος ηγ΄έτης του κόμματος.
Άλλοι πήγαν να υποστηρίξουν τον Ανδρέα Λοβέρδο κι άλλοι τον Γιώργο Παπανδ΄ρέου΄-που έδωσε ενδιαφέρον στις εκλογές: ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχασε αφού πέτυχε την θεαματική επιστροφή στην πολιτική ζω΄ή με ποσοστά που δεν τον κάνουν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ -Κινάλ, αλλά επιβεβαιώνουν πως το ΚΙΔΗΣΟ …είναι εδώ μάλλον με περισσότερους ψήφους από ΄΄όσους πήρε στις εκλογές που το άφησαν εκτός Βου΄λής.
Τον Νίκο Ανδρουλάκη ψήφισαν περισσότεροι από όσους ανέμεναν οι δημοσκοπήσεις ως αντίδοτο στη εμφανή προσπάθεια των δ΄΄υο άλλων υποψηφίων να κατοχυρώσουν την παρουσία τους σε ένα χώρο που δεν έχει συνοχή, ούτε σαφή ταυτότητα.
Ωστόσο μένει να κριθεί αν θα καταφέρει να γίνει ηγέτης του χώρου κι όχι απλώς πρόεδρος -διαχειριστής της πορείας του προς την αναπόφευκτη διάσπαση: η ενότητα που υπόσχεται θα πρέπει να κριθεί στο άμεσο μέλλον. Σε ποιο κόμμα, με ποιες θέσεις και με ποιους ψηφοφόρους.
Οι ψηφοφόροι των εκλογών της περασμένης Κυριακής -πολλοί από τους οποίους κάνουν εκλογικό τουρισμό- θα ψήφιζαν ένα ΄κόμμα με ηγέτη τον Λοβέρδο ή τον Παπανδρέου, αλλά δεν θα ψηφίσουν το Κινάλ- ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη.
¨Ψηφοφόροι …δύο κομμάτων
Το φαινόμενο αυτό να συσπειρώνονται στις εσωκομματικές εκλογές ψηφοφόροι μιας χρήσης είχε εντοπισθεί και στις προηγο΄ύμενες εκλογές όταν πάνω από διακόσιες χιλιάδες πήγαν να εκλέξουν αρχηγό ενός κόμματος που τελικά πήρε μόλις 8% -που σημαίνει ότι δεν πήγαν τελικά να το ψηφίσουν όλοι και στις βουλευτικές εκλογές.
Η “μεγάλη παράταξη” είχε εμφανισθεί ως όραμα με τη μαζική συμμετοχή ψηφοφόρων στις εσωκομματικές εκλογές του 2017, ωστόσο οι στρατηγοί χωρίς στρατό που υπόσχονταν πάλι τότε πάνω από 15% είναι σ΄ήμερα εκτός της ομπρέλας -μαζί με έναν πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που η αποχώρηση του ουδόλως έβλαψε το 8% του Κινάλ.
Φαίνεται πως η πεδιάδα της Κεντροαριστεράς ε΄ίναι γεμάτη βάλτους. Η δημοσκοπική άνοδος του Κινάλ -΄ένα όνομα μάλλον προσωρινό- που σύντομα θα γίνει Κίνημα Αλλαγής -ΠΑΣΟΚ ¨συνέβη μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά και την συναισθηματική φόρτιση που προκάλεσε και σε μια περίοδο όπου το κ΄ομμα δεν είχε ηγέτη.
Οι τρεις τάσεις που διαμορφώθηκαν στην προεκλογική περίοδο δεν παραπέμπουν σε ένα ενιαίο κόμμα -παρότι το… 45% των ερωτηθέντων δηλώνουν πως θα μπορούσαν να ψηφίσουν ένα τέτοιο κόμμα, αλλά οι μισοί από αυτούς θέλουν να μετακινηθεί αριστερά και το 26% που πήρε ο Ανδρέας ¨Λοβέρδος να μετακινηθεί πιο δεξιά.
Η ρήξη είναι αναπόφευκτη
Αργά ή γρήγορα οι επόμενες εκλογές θα θέσουν στο κόμμα που θα προκύψει από τις αυριαν΄ές εκλογές το ερώτημα με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Η συμπόρευση με την Νέα Δημοκρατία θα διασπάσει το κόμμα, όσο και η συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία.
Αν θα μπορούσε πράγματι το ΠΑΣΟΚ να επιστρέψει -καθώς οι ψηφοφόροι του είναι κυρίως συνταξιούχοι- θα μπορούσε μόνο σαν ένα αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα του μέλλοντος κι όχι του παρελθόντος. Αλλά τα μηνύματα που έστειλαν οι περισσότεροι υποψήφιοι είναι πως το Κινάλ-ΠΑΣΟΚ είναι ένα κ΄όμμα του παρελθόντος που πάσχει από αμνησία: το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε ως βασική ι΄δέα την σοσιαλδημοκρατία.
Οι καμπάνιες των υποψηφίων ήταν ένας πολιτικός λόγος της δεκαε΄τίας ΄80, σα να μην πέρασαν τόσες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με πολύ σοσιαλδημοκρατία σαν να πρόκειται για μια καινούργια ιδέα.
Αν επικρατούσε ο Γιώργος Παπανδρέου είναι σαφές πως δεν θα χωρούσε στο κόμμα ο Λοβέρδος και αν επικρατούσε ο Λοβέρδος δεν θα χωρούσε ο Παπανδρέου.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει αν επικρατ΄ήσει ο -δεν γνωρίζω, δεν απαντώ- Ανδρουλάκης. Η πόλωση ανάμεσα στον Παπανδρέου και τον Ανδρουλάκη δεν αφορά μια προσωπική αναμέτρηση, αλλά μια μάχη για την ταυτότητα του χώρου -που μετά τις εκλογές θα μεταφερθεί στο συνέδριο του κόμματος -συνέδριο όχι επανίδρυσης, αλλά ανατίναξης του κόμματος.
Ενός κόμματος που δεν ξέρει …τ΄ίνος είναι ούτε πώς το λένε, ούτε τι πιστεύει, ούτε τι θα κάνει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. ¨Όπου θα κριθεί και το μέ΄΄λλον του ίσως με δραματικό τρόπο.
Το ρήγμα είναι πιο βαθύ από ό,τι φαίνεται η ρήξη είναι αναπ΄όφευκτη και οι προγνώσεις μπορούν να πάρουν την μορφή χρησμού της Πυθίας. Το κόμμα θα μεγαλώσει αν γίνει …δύο κόμματα.
