Toυ Μελέτη Ρεντούμη
Η κυβέρνηση, το τελευταίο διάστημα, προσπαθώντας ν’ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τα προαπαιτούμενα του Μνημονίου έχει ξεκινήσει ένα σαφάρι ανακοινώσεων νέων φορολογικών μέτρων, ιδίως με φόντο το μεγάλο πρόβλημα του ασφαλιστικού.
Όπως και να το δει βέβαια κάποιος το θέμα, η κυβέρνηση κινείται στον ρυθμό των υψηλών ελλειμμάτων, των αποκλίσεων των στόχων στα δημοσιονομικά έσοδα και σε μια φοροδιαφυγή που έχει καταστεί ανεξέλεγκτη.
Ο τρόπος που προσπαθεί η κυβέρνηση, ν’αντλήσει έσοδα, είναι αποσπασματικός, πρόχειρος, εισπρακτικός, χωρίς καμία προοπτική διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Παίρνοντας ως βάση εκκίνησης τα μόνιμα υποζύγια του προϋπολογισμού, που είναι οι μισθωτοί δημοσίου και ιδιωτικού τομέα καθώς και οι συνταξιούχοι.
Ενώ λοιπόν, πρόσφατα είχαμε δει την περίφημη ανακοίνωση περί μόνιμων capital controls στους συνταξιούχους, ώστε να ξοδεύουν υποχρεωτικά το 50% του ποσού που τους αναλογεί με κάρτα, χωρίς πριν να έχει γίνει αντίστοιχα υποχρεωτικό στους επαγγελματικούς κλάδους που συστηματικά φοροδιαφεύγουν, τώρα έρχεται και η μεγάλη λύση του ασφαλιστικού.
Αναρωτιέστε ποια είναι η λύση; Ο φόρος υπέρ τρίτων, όπως ακριβώς και η εισφορά αλληλεγγύης η οποία ενώ είχε μειωθεί προσωρινά για τους μισθωτούς 30%, επανήλθε προσαυξημένη στα πρότερα επίπεδα.
Ήδη η κυβέρνηση, επεξεργάζεται λύση υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία φημολογείται ότι θα επιβαρύνει τις αποδείξεις λιανικής που εκδίδονται από τις ταμειακές μηχανές με 5% επιπλέον, πέραν του ΦΠΑ 23%. Αν συμβεί αυτό, δηλαδή σύνολο 28% φορολογίας, προσεγγίζουμε το 1/3 της αξίας οποιουδήποτε προϊόντος ή υπηρεσίας διατίθεται στην αγορά.
Υπάρχει βέβαια πάντα και το σχέδιο, της έκτακτης εισφοράς των μισθωτών, με υποχρεωτική κράτηση επί των μεικτών μηνιαίων αποδοχών, πέραν της αυξημένης εισφοράς αλληλεγγύης.
Με το παραπάνω σχέδιο, είναι λογικό, όχι να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, αλλά να οργιάσει με εκπτώσεις και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
Συνολικά δηλαδή, για ένα μέσο μισθωτό, οι κρατήσεις μπορεί να ξεπερνούν το 50% με όλες τις επιβαρύνσεις, μηνιαίως.
Σε όλα τα παραπάνω, παρακαλώ προσθέστε, την δραστική μείωση των καταθέσεων, την αύξηση των κόκκινων δανείων στα 100 δις ευρώ, την ανεργία στο 26% και ύφεση για μία ακόμη χρονιά το 2015.
Όπως αντιλαμβάνεστε, μ’ ένα λαό γηρασκόμενο, που δεν παράγει, το να επιχειρεί η κυβέρνηση να εφαρμόσει το Μνημόνιο μέσω της υπερφορολόγησης, είναι μάλλον ανέκδοτο.
Απαιτούνται άμεσα, μέτρα επανεκκίνησης της οικονομίας. Αφενός μέσω μείωσης των δαπανών σε περιοχές και υπηρεσίες του δημοσίου και της δημόσιας διοίκησης που δεν είναι παραγωγικές, αντίστοιχη ενεργοποίηση νέων υπηρεσιών, προς το δημόσιο συμφέρον. Με συνεργασία του ιδιωτικού τομέα και μελέτη ανά επαγγελματικό κλάδο, ώστε να δοθούν κίνητρα άμεσης παραγωγής και εξαγωγής στο εξωτερικό, προϊόντων και υπηρεσιών.
Μόνο με αύξηση του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας, θα έρθουν φορολογικά έσοδα, θα μειωθεί η ανεργία και θα πληρωθούν αντίστοιχα εισφορές για να καταστήσουν το ασφαλιστικό βιώσιμο.
Η συνταγή που ακολουθείται τώρα, απλά είναι θνησιγενής και οδηγεί την μεσαία τάξη στην αφάνεια.
Ας το καταλάβουν λοιπόν οι κυβερνώντες και ας αλλάξουν άμεσα πολιτική, πριν είναι πολύ αργά για την ελληνική κοινωνία.
*Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Δυναμικής Ελλάδας.
