Η απειλή του οργανωμένου εγκλήματος

Του Μελέτη Ρεντούμη

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια και κυρίως το τελευταίο διάστημα, έχει αυξηθεί κατακόρυφα η εγκληματικότητα στην χώρα, όχι τόσο σε επίπεδο απλών ληστειών, όσο σε δολοφονίες, συμβόλαια θανάτου, καθώς και ένοπλες ληστείες με θύματα.

Η κατάσταση αυτή τείνει να γίνει καθεστώς σε όλη την επικράτεια, δίνοντας την εντύπωση ότι ο πολίτης είναι ανυπεράσπιστος απέναντι στο έγκλημα και την παραβατικότητα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή του ανά πάσα στιγμή.

Παρά την έλευση της πανδημίας και των συνεχών lockdowns που αναγκαστικά μείωσε τις απλές ληστείες λόγω της παραμονής του κόσμου στα σπίτια του, το σκληρό έγκλημα συνέχισε να ανθεί και να κάνει αισθητή την παρουσία του σε όλη την επικράτεια, χωρίς μάλιστα να υπάρχει εξιχνίαση της πλειονότητας των συγκεκριμένων εγκλημάτων. 

Πρέπει άμεσα να προβληματίσει η όλη κατάσταση, τόσο την ηγεσία της ελληνικής αστυνομίας, όσο και το υπουργείο προστασίας του Πολίτη, γιατί αν το αγαθό της ασφάλειας χαθεί από την χώρα, θα απειληθεί άμεσα η κοινωνική συνοχή, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους.

Το λυπηρό είναι ότι μέχρι στιγμής η κοινωνία και οι πολίτες, δεν βλέπουν την αποτελεσματικότητα που θα ανέμεναν έναντι του οργανωμένου εγκλήματος, με διάφορες συμμορίες σε όλη την χώρα και κυρίως στην πρωτεύουσα, με συμμετοχή τόσο Ελλήνων όσο και αλλοδαπών κακοποιών, να απειλούν αλλά και να κατηγορούνται για πλήθος εγκλημάτων και ανθρωποκτονιών.

Η αποτροπή του εγκλήματος, σημαίνει καλή οργάνωση όλων των ομάδων κρούσης, συχνές περιπολίες, επαρκής εξοπλισμός, αλλά και εκπαίδευση, με στόχο να γίνει αισθητή η παρουσία των οργάνων της τάξης σε όλες τις επικίνδυνες περιοχές. 

Παρόλα αυτά η δημόσια τάξη, σχετίζεται άμεσα και με την απονομή δικαιοσύνης.

Το αγαθό της δικαιοσύνης είναι ύψιστο και θα πρέπει με κάθε τρόπο, αφενός να επιταχυνθούν οι διαδικασίες απονομής του, ιδίως σε περιπτώσεις ειδεχθών εγκλημάτων, αλλά και οι ποινές να αυστηροποιηθούν, ώστε να μην παρατηρούνται τα φαινόμενα των συνεχών αποφυλακίσεων σκληρών ποινικών, που καταλήγουν αντί του σωφρονισμού, ξανά στην παρανομία δημιουργώντας νέες απειλές για την κοινωνία.

Αν η πολιτεία δεν αντιδράσει και το έγκλημα επικρατήσει ως μία μορφή βίας που τελικά επιβάλλει τετελεσμένα γεγονότα, τότε είναι πιθανό, να δούμε φαινόμενα αυτοδικίας και υποκατάστασης του νόμου, είτε από μεμονωμένους πολίτες ή από οργανωμένες ομάδες που θα νιώθουν υπεράνω των θεσμών, προκαλώντας έκρηξη και κοινωνικό χάος.

Εν κατακλείδι, είναι επιτακτική ανάγκη το κράτος, η οργανωμένη πολιτεία και η κυβέρνηση να αποκτήσουν τον θεσμικό ρόλο που τους αξίζει, ώστε μέσα από μία εθνική προσπάθεια και συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων και οργάνων, να τιθασευθεί η μάστιγα των εγκλημάτων και της παραβατικότητας, με στόχο την προάσπιση τόσο της δημοκρατίας όσο και της δημόσιας ασφάλειας.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.