Η συμφωνία, το τέλος του μνημονίου, η νέα εποχή και η μεταμνημονιακή Ελλάδα

Του Νίκου Λακόπουλου

«Η μεγάλη μέρα για την Ελλάδα». “Ιστορική συμφωνία”, “Ορόσημο”, “Τελειώνει η εποχή της τρόικας στην Ελλάδα». “Η  Ελλάδα επιστρέφει στην οικονομική της κυριαρχία». Ο διεθνής τύπος μιλά με ηχηρούς τίτλους για την Ελλάδα. Κατά τον Πιερ Μοσκοβισί «η ελληνική κρίση τελειώνει εδώ, απόψε».

Τα ιδιωτικά κανάλια μάλλον δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα πως έγινε κάποια συμφωνία. Προς το παρόν η κυβέρνηση κρατάει χαμηλούς τόνους και το σεμνό σχόλιο του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου είναι ότι η “ελληνική κυβέρνηση είναι «ικανοποιημένη» για τη συμφωνία.

«Μπορούμε να βγούμε στις αγορές. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα ξεχάσει ποτέ τι πέρασε ο ελληνικός λαός αυτά τα 8 χρόνια. Θα πρέπει πολύ γρήγορα αυτός ο λαός να δει αποτελέσματα .Όλοι έκαναν λόγο για σημαντική στιγμή. Αυτό που πήραμε είναι άμεσα 10 χρόνια να πάνε πίσω οι πληρωμές επιτοκίων και δέκα χρόνια επέκταση των ωριμάνσεων των ομολόγων μας και έξτρα για το μαξιλάρι ασφαλείας».

Βέβαια υπάρχουν και οι τυμπανοκρουσίες του Πάνου Καμμένου ότι αυτή η κυβέρνηση “απελευθερώνει την πατρίδα”, αλλά η Αθήνα δεν φαίνεται να γιορτάζει «το τέλος δέκα χρόνων κηδεμονίας» –Le Monde- και τη «συμφωνία-ορόσημο» κατά το Bloomberg.  

Πολλοί μετράνε τα χρήματα, άλλοι βλέπουν ότι το Βερολίνο δείχνει προθέσεις συναίνεσης για επταετή επέκταση- αν και απορρίπτει τη “γαλλική συνταγή” – που συνέδεε άμεσα την απομείωση του χρέους με την ανάπτυξη.

Για τον αντιπολιτευόμενο ελληνικό τύπο υπάρχει το αυστηρό πλαίσιο ετήσιων ελέγχων, οι εφημερίδες στέκονται στη  μείωση του αφορολογήτου και την μείωση των συντάξεων, τις αντικειμενικές αξίες. Δεν φαίνεται να συμμερίζονται την διαπίστωση της Επιτροπής ότι “μετά από χρόνια προγραμμάτων, η Ελλάδα βρίσκεται στο μονοπάτι της ανάκαμψης, της ανάπτυξης, ενώ δουλειές επιστρέφουν και η Ελλάδα θα μπορέσει σύντομα να σταθεί πάλι στα δυο της πόδια».

Το βίντεο της Κομισιόν μιλάει για “ένα νέο κεφάλαιο για την Ελλάδα”. Η χώρα έχει γίνει πιο ανταγωνιστική. Η οικονομία βρίσκεται τώρα στο σωστό δρόμο. Σύντομα η Ελλάδα θα είναι σε θέση να χρηματοδοτείται αυτόνομα και πάλι.

«Χάσαμε χρόνο με λανθασμένες ιδέες, όπως η ιδέα ενός κουρέματος. Ένα πραγματικό κούρεμα δεν αποτελούσε ποτέ επιλογή, αλλά ξέραμε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τι έπρεπε να γίνει. Θα έπρεπε να το είχαμε κάνει γρηγορότερα» κατά τον Μοσκοβισί. “Το δεύτερο μεγάλο λάθος, ήταν όταν η Ελλάδα ήταν κοντά στο να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη πριν από τρία χρόνια”.

Θάλεγε κανείς ότι η Ευρώπη και ο τύπος της ζητάει συγγνώμη από την Ελλάδα. Οι ενέσεις αισιοδοξίας, αλλά και οι διθύραμβοι δεν αγγίζουν όμως την αντιπολίτευση, γιατί από την άλλη πλευρά υπάρχει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης:

“Η ρύθμιση για το χρέος, για την οποία να είστε βέβαιοι ότι θα πανηγυρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα, συνιστά απλή επιβεβαίωση των όσων είχαν συμφωνηθεί το Νοέμβριο του 2012” είπε, αλλά “στο πλαίσιο αυτό, κάθε μέτρο για την ελάφρυνση του χρέους αντιμετωπίζεται θετικά».

Πάλι καλά που αντιμετωπίζεται “θετικά”, αλλά το “να είστε βέβαιοι ότι θα πανηγυρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα” είναι το ίδιο απαράμιλλο με αυτό που είπε πρόσφατα ότι ο Τσίπρας είναι ικανός να …φορέσει γραβάτα! Ο Κυριάκος εξασφάλισε με αυτή τη δήλωση μια θέση στην αντιπολίτευση.

Πρακτικά η συμφωνία θα επιτρέψει από τώρα στην κυβέρνηση να “δρέψει καρπούς” -όπως είπε ο πρωθυπουργός- μετά τις θυσίες να θέσει σε λειτουργία την ελληνική Οικονομία με ένα μπαράζ μέτρων που μπορεί να άρχισε ήδη. Ο υπουργός Οικονομικών έχει πει ήδη πως πρέπει να διορθωθεί το γεγονός ότι «υπάρχουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες που υπερφορολογούνται» και μίλησε για ‘μια ανάπτυξη η οποία θα πρέπει να εμπεριέχει και την εργατική τάξη και τα μεσαία στρώματα που πληρώσανε πολύ ακριβά το τίμημα της ύφεσης τελευταία χρόνια στη χώρα μας».

“Η κυβέρνηση θέλει να βγάλει την χώρα από τα μνημόνια χωρίς να επιστρέψουμε στο οικονομικό μοντέλο που επικράτησε για σαράντα χρόνια» είχε πει πρόσφατα -με τον Γιώργο Χουλιαράκη, τον αναπληρωτή του να διευκρινίζει ότι το υπερπλεόνασμα του 2020 θα δοθεί κατά 75% σε φοροελαφρύνσεις και κατά 25% σε κοινωνικές παροχές.

Το “μαξιλαράκι” μαζί με την απίστευτη στήριξη στην Ελλάδα θα της επιτρέψει τελικά να βγει στις αγορές χωρίς άγχος και με αξιοπιστία, «χωρίς τον βραχνά του χρέους ως διαρκή ενόχληση» όπως είπε χθες ο Δημήτρης Τζανακόπουλος αφού “η απόφαση εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και πλέον υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλίζονται χρήματα για την ελληνική οικονομία και το ελληνικό Δημόσιο χωρίς άγχος, χωρίς πιέσεις, ακόμα και κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες».

Προφανώς η συμφωνία απομακρύνει το χρόνο των εκλογών αφού “η κυβέρνηση δεν θα πάει σε εκλογές αν δεν δείξει πρώτα δείγματα γραφής στην «εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα» κατά των Τσακαλώτο. «Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε ότι το πελατειακό κράτος είναι εχθρός της ανάπτυξης» είπε την ίδια ώρα που κυβέρνηση ανακοίνωνε πως “θα υπάρξει αύξηση στον κατώτερο μισθό, πως θα επιστρέψουν οι συλλογικές συμβάσεις, αλλά και πως θα δώσουμε δύναμη στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο στο μέλλον».

Με ένα αναγκαίο κυβερνητικό ανασχηματισμό που θα υλοποιεί την συμμαχία του με την Κεντροαριστερά και άλλες δυνάμεις ο Αλέξης Τσίπρας -ερήμην των κομμάτων της- δεν θα χρειαστεί να φορέσει γραβάτα- όσο να μαζέψει τα μανίκια. Η επόμενη περίοδος μπορεί να είναι κοσμογονική για την Ελλάδα -κι αν δεν είναι,η τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ -που για ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του έχει ανασταλεί, θα είναι σίγουρη.

Η έξοδος από το μνημόνιο ακυρώνει το πολιτικό σκηνικό που δημιουργήθηκε την οκταετία, όταν ψήφιζες ένα κόμμα κι έπαιρνες ένα δεύτερο ως δώρο. Δεν είναι το Μακεδονικό που κλυδωνίζει τα κόμματα, όσο το απλό γεγονός πως στην μεταμνημονιακή Ελλάδα τα “αντιμνημονιακά κόμματα” -όπως αυτό του Καμμένου- δεν έχουν λόγο ύπαρξης και γι΄αυτό επιχειρούν να γίνουν άρον -άρον “εθνικά”.

Προφανώς η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αλλάξει πρόγραμμα και συνθήματα- ίσως και ηγέτη. Αν και στην οικονομία οι διεργασίες θα είναι αργές κι αδιόρατες στην πολιτική μπορεί να είναι ραγδαίες. Τα μικρά ενδιάμεσα κόμματα εξαφανίζονται, ο διπολισμός έρχεται και η σύγκρουση δεν θα είναι ακριβώς ανάμεσα σε Αριστερά και Δεξιά, όσο για το ποιο κόμμα θα καταφέρει να οδηγήσει στην μεταμνημονιακή εποχή -να εκσυγχρονίσει δηλαδή τη χώρα.