Το ξέρουν όσοι παρακολουθούν από παλιά τις πολιτικές εξελίξεις: με τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων από το 1974 πολιτεύτηκαν και πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι με διαθέσεις προσφοράς. Ο «σοφός λαός» τους άφησε εκτός Βουλής. Ειδικά μετά το 1989 δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στα σούργελα, τις εφήμερες ντίβες και τους προστατευόμενος από τα αφεντικά της τηλεόρασης.
Οι καλοί και οι άξιοι κατά κανόνα δεν πείθουν τους ψηφοφόρους. Ακόμη και αν εκλεγούν και αποδείξουν την αξία τους τους περιμένουν τη γωνία. Παράδειγμα η καταψήφιση του ευπατρίδη Ανάσταση Πεπονή το 2000.
Το 2012 η αφροσύνη του Αντώνη Σαμαρά και του Βαγγέλη Βενιζέλου μετέφερε αυτή την κατάσταση και στους ευρωβουλευτές με τον σταυρό προτίμησης, τον οποίο Τσίπρας δεν κατάργησε ατυχώς. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε. Προστατευόμενοι μηχανισμών, περσόνες και απίστευτοι τύποι αναδείχθηκαν ευρωβουλευτές. Γιατί οι Σαμαράς -Βενιζέλος δεν είχαν το σθένος να επιλέξουν ποιους θα στείλουν από τα κόμματα τους και να πάρουν τη ευθύνη.
Σήμερα η χώρα υφίσταται τις συνέπειες: έχει τη χειρότερη ευρωκοινοβουλευτική ομάδα από συμμετοχή της στην κοινοτική Ευρώπη. Και τα δυο κόμματα, με τον Μητσοτάκη και τη Φώφη πλέον προσπαθούν να την κάνουν χειρότερη: ενώ οι απερχόμενες κομματικές ομάδες τους απέτυχαν, κοσμούν πάλι τα ψηφοδέλτιά τους.
Οι πολίτες μπορούν να ρίξουν την ψήφο τους σ’ αυτά τα δυο κόμματα, αν το κρίνουν. Αλλά πριν σταυρώσουν υποψηφίους καλό είναι να αξιολογήσουν τη δραστηριότητα όσων πέρασαν ήδη μια πενταετία στο Στρασβούργο. Αν το κάνουν θα διαπιστώσουν ότι ήταν πετάμενα λεφτά.
Και τα δυο κόμματα στο παρελθόν είχαν εκπροσωπηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο με προσωπικότητες και δραστήριους πολιτικούς. Ο Χριστοδούλου, η Γιαννάκου, ο Χατζηδάκης , ο Ζαχαράκης από τη ΝΔ. Ο Τσάτσος, ή ο Κατηφόρας από το ΠΑΣΟΚ. Και άλλοι.
Στην θητεία του Κοινοβούλιου που λήγει υπήρξαν μέχρι και ντροπιαστικές περιπτώσεις. Και πάντως πρόσωπα στα οποία δεν έδωσε κανείς σημασία. Δεν τους ανατέθηκαν ρόλοι δεν είχαν αξιοπρόσεκτη δράση και δεν άφησαν καλό όνομα. Και όσες φορές εμφανίσθηκαν επί σκηνής συγκέντρωσαν τη χλεύη με τον μικρομεγαλισμό τους.
Θα είναι κέρδος για τη χώρα αυτοί οι άνθρωποι να μην ξαναβρεθούν στο Ημικύκλιο.
Στα ψηφοδέλτια των δυο κομμάτων υπάρχουν και αξιόλογοι άνθρωποι. Π.χ. ποιος δεν θα ήθελε να δει ευρωβουλευτή τον καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη– , ίσως τον καλύτερο που έχει η χώρα στα ευρωπαϊκά θέματα- ή τη Μένη Μαλιώρη;
Υπάρχουν ομοίως καλές υποψηφιότητες στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Να πάει στο Στρασβούργο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ή ο Γιώργος Κρεμλής, με γνώση των κοινοτικών, όπως και ο Γ. Κορκόβελος στη λίστα του Ποταμιού..
Η δύναμη του σταυρού πρέπει να χρησιμοποιηθεί με σωφροσύνη, από τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων, αλλά ειδικά από όσους θα ψηφίσουν ΝΔ και Κινάλ. Μακριά από «περσόνες», από μηχανισμούς, από «ντίβες» και «κομματικούς», από κακόφημα πρόσωπα και από όσους σπονσοράρει η διαπλοκή. Θα είναι κέρδος για τη χώρα…
