Του Κωνσταντίνου Καλοφωλιά
Για πολύ καιρό μετά το 2015 στήριζαν παθιασμένα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Η εμμονή τους να κατακτήσει την αυτοδυναμία ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε χαρακτηριστεί δημοσιογραφικά ως “αντισύριζα υστερία”.
Στο παρελθόν είχαν ένσημα στον προοδευτικό χώρο και αποκήρυσσαν μετά βδελυγμίας κάθε δεξιά πολιτική. Ακόμα και ο ακραίος πολιτικός λόγος του αντιπρόεδρου της ΝΔ Άδωνη Γεωργιάδη δεν έφτανε στα αυτιά τους. Ο αταλάντευτος στόχος τους παρέμενε ένας: αυτοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη βουλή και νίκη της ΝΔ σε όλες τι κάλπες του Μαΐου (αυτοδιοίκησης – Ευρωεκλογές).
Διάσημοι καλλιτέχνες, διακεκριμένοι επιστήμονες και επιτυχημένοι άνθρωποι της αγοράς επιστρατεύτηκαν στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η υποστήριξη τους αυτή έγινε διαδικτυακά γνωστή ως #metonkyriako. Επικοινωνιακό τέχνασμα για να μην ταυτίζονται στα μάτια της κοινής γνώμης με το κόμμα τη Νέας Δημοκρατίας.
Και ύστερα ήρθαν τα Βρασνά… Ένας μέρος της Βορείου Ελλάδας που έγινε γνωστό σε όλη την επικράτεια για την επιστολή διαμαρτυρίας των κατοίκων ενάντια στη μετεγκατάσταση προσφύγων στην περιοχή τους.
Ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία και κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να εκφράζει δημόσια τη γνώμη του. Ωστόσο, η επιστολή του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου της περιοχής που είδε το φως τη δημοσιότητας γυρίζει τη χώρα μας σε πολύ σκοτεινές περιόδους. Με αναφορά στη φυλετική καθαρότητα 2.000 ετών που τους διακρίνει, οι κάτοικοι υποστήριζαν ότι δεν θα επιτρέψουν τη μετεγκατάσταση των προσφύγων στα Βρασνά. Και τελικά έπειτα από δυναμικές κινητοποιήσεις υπερίσχυσαν του κυβερνητικού σχεδίου.
Οι πρόσφυγες δεν έμειναν ποτέ στα Βρασνά του Δήμου Βόλβης και οδηγήθηκαν σε χώρους φιλοξενίας στη Βόρεια Εύβοια. Αυτή η υποχώρηση της κυβέρνησης μπροστά στην ξενοφοβία των κατοίκων ήταν που έκανε πολλούς από τους επιφανείς υποστηρικτές της να προβληματιστούν. Μεταξύ αυτών και ο γνωστός συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης, που τις τελευταίες μέρες, με άρθρο του σε δημοφιλή ιστοσελίδα, έκανε έκκληση στην κοινωνία να μην αφήσει το μίσος να φωλιάσει μέσα της. Αντίθετα, αρκετά κυβερνητικά στελέχη με δηλώσεις τους εξέφρασαν την ικανοποίησή τους που η κυβέρνηση εισάκουσε το αίτημα των κατοίκων στα Βρασνά.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια αποσπασματική λύση σε ένα τόσο σύνθετο ζήτημα. Η απουσία στρατηγικού σχεδίου για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών δεν λύνεται με επικοινωνιακές κινήσεις προς ικανοποίηση των τοπικών κοινωνιών. Ο λαϊκισμός στο συγκεκριμένο θέμα είναι που τρέφει το ρατσισμό και τη ξενοφοβία. Όπως είχε πει ο Μάνος Χατζηδάκις αναφερόμενος στο φαινόμενο του φασισμού «όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει».
Επομένως, είναι λογικό οι κεντρώοι πολίτες που στήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μη νιώθουν άνετα με την πολιτική της κυβέρνησης για το προσφυγικό. Tο προεκλογικό αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας για την άμεση και αποτελεσματική διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος μόλις εκλεγεί κυβέρνηση, πολύ νωρίς αποδεικνύεται στην πράξη κενός λόγος.