Κυριάκος Μητσοτάκης: Εφιάλτες

Του Γ. Λακόπουλου

Ποιος έβαλε μπροστά τη μηχανή του χρόνου; Ξαφνικά στο κέντρο Αθήνας ακούστηκε το σύνθημα «Μητσοτάκη κάθαρμα»!

Οι μνήμες των παλιών ζωντάνεψαν και γύρισαν στο δραματικό καλοκαίρι του 1965.

Ο Κώστας Μητσοτάκης, υπουργός στη λαοπρόβλητη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, πρωταγωνίστησε στο παρασκήνιο για την ανατροπή της…

Κάθε μέρα στη Σταδίου τα πλήθη τον σταύρωναν. Και πολλά χρόνια αργότερα ο Ανδρέας Παπανδρέου θα τον χαρακτηρίσει «Εφιάλτη της Δημοκρατίας».

Έκανε πολλές προσπάθειες να βγάλει από πάνω του το στίγμα του αρχιαποστάτη – που τον κατέστησε αποσυνάγωγο στο καραμανλικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης…

Όταν έγινε – με ρεσάλτο – Πρωθυπουργός κινητοποίησε πολλούς για να τον ξεπλύνουν.

Άφησε πολλές προσωπικές αφηγήσεις. Οι άλλοι δεν ζούσαν πια να τον αντικρούσουν – και σε μια δεν ζούσε ούτε ο ίδιος.

Σε όλες έριχνε την ευθύνη της ανωμαλίας στον «Γέρο», που… δεν τον άκουσε…

Αυτό ήταν από μόνο του ανωμαλία: υπουργός να επιβάλει τη γνώμη του στον Πρωθυπουργό και φορέα της λαϊκής εντολής!

Τα υπόλοιπα θα τα βρουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Το παρόν μετέφερε αιφνιδίως τον βαρύ χαρακτηρισμό στον γιο και φυσικό πολιτικό κληρονόμο του.

Άδικο. Ο Κυριάκος είναι πολλά αρνητικά πράγματα. Αλλά «κάθαρμα» γιατί;

Απλώς δεν αντιλαμβάνεται ποιο ακριβώς ποτάμι βουίζει κάτω από τα πόδια του.

Όπως δεν είχε καταλάβει και στην Εύβοια τι έστρεφε εναντίον του ανθρώπους με φράσεις ανάμεσα στην αριστοφανική οργή και την πεζοδρομιακή αργκό.

Τα έβαλε με τον Κουτσούμπα. Ήτοι έβγαλε πιστοποιητικό φρονημάτων και χρέωσε στο ΚΚΕ όσους συνθηματολογούσαν.

Κάποιος πρέπει να τον οδηγήσει στην κατανόηση του φαινόμενου της συλλογικής επιθετικότητας απέναντί του.

Όσοι του εκτοξεύουν χαρακτηρισμούς δεν έχουν τίποτε προσωπικό μαζί του. Δεν τον ξέρουν και δεν τους ξέρει.

Έχουν με την πολιτική του, που αλλάζει βίαια τη ζωή τους.

Τους αφαιρεί δικαιώματα και μεταφέρει τους πόρους που προορίζονται γι’ αυτούς σε κάποιους λίγους που θα γίνουν πλουσιότεροι.

Οι αταβιστικοί συνειρμοί της Μητρόπολης απεικονίζουν την αντικυβερνητική βούληση όλο και περισσότερων πολιτών.

Κρύβει αλαζονεία και ελλιπή ενσυναίσθηση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας η αντίδρασή του.

Χρέωσε στον ευπρεπή Κουτσούμπα το ανοίκειο σλόγκαν «κάθαρμα».

Έτσι κατάργησε μόνος του τον οικογενειακό μύθο των τάχα καλών σχέσεων με την Αριστερά.

Εφεξής σε κάθε συνθηματολογία ανώνυμων που θα συνωστίζονται στις κινητοποιήσεις εναντίον του θα ψάχνει για υποκίνηση;

Ο ίδιος υποκινεί.

«Λες ανοησίες» του είπε ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, όταν του… ζήτησε τον λόγο!

Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει ησυχία νεκροταφείου στους ανθρώπους…

Πράγματι, κοινωνίες σε ακινησία δεν υπάρχουν.

Αν δεν το καταλάβει, θα τον στοιχειώσουν εφιάλτες όχι μόνο στο 1965, αλλά και από το 1993 του πατρός του.

AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR