Του Γ. Λακόπουλου
Αφού αποφάσισε να μπει καθυστερημένα στην πολιτική για να αξιοποιήσει το όνομα του πατέρα της η Φώφη Γεννηματά, θα έπρεπε τουλάχιστον να ξέρει ένα πράγμα: στην πολιτική προσέχουμε τις παρέες μας.
Δεν το έκανε και τώρα έμπλεξε: εκείνοι στους οποίους στήριξε την επιβίωσή της της αφήνουν μόνο μια επιλογή: να γίνει υπάλληλος του Μητσοτάκη. Δεν της αναγνωρίζουν ούτε καν το δικαίωμα να επιλέξει ποιους δημάρχους θα υποστηρίξει.
Ήδη από την κομματική βάση του -πρώην- ΠΑΣΟΚ πιέζεται να προσανατολισθεί σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς και της Δημοκρατικής παράταξης -αποτινάσσοντας το άγος του Βενιζέλου που έκανε το ΠΑΣΟΚ παράρτημα της Δεξιάς του Σαμαρά. Οι φίλοι της στα ΜΜΕ την προειδοποιούν να μην το τολμήσει. Ρίχνουν προειδοποιητικές βολές κατά του Σταύρου Θεοδωράκη και του Θαν. Θεοχαροπούλου, που προτάσσουν την πολιτική τους αξιοπρέπεια, αλλά και του Γ. Παπανδρέου που δεν βρίσκεται στη Βουλή, αλλά δεν μπορεί στο Σκοπιανό να στηρίξει κάτι άλλο από την εθνική γραμμή του 2008 που υποστήριξε.
Οι φίλοι της Φώφης όμως -που συνιστούν μετεξέλιξη από τον Σημιτισμό στον Νεομητσοτακισμό- τη θέλουν να κάνει ό,τι θα κάνει ο Μητσοτάκης. Όπως θέλουν και από τον Μητσοτάκη να κάνει ό,τι θα κάνει ο Γεωργιάδης, που με τη σειρά του θα κάνει ό,τι θα κάνει ο Σαμαράς: να καταψηφίσει τη λύση.
Δεν έχουν τίποτε με τη λύση, ούτε τους κόβει τι θα γίνει με το όνομα της Μακεδονίας. Για τη βολή τους νοιάζονταν πάντοτε. Ο πατριωτισμός είναι πολυτέλεια την οποία έχουν αφήσει από χρόνια έξω από τα κατώφλια των πρεσβειών που περνούσαν για συμβουλευτική. Τους κόβει να μην ωφεληθεί Τσίπρας και η κυβέρνηση. Γιατί είναι κολλημένοι στην ιδέα «με τον Τσίπρα να τελειώνουμε γιατί χαθήκαμε».
Ήδη κάποιοι από της κολλητούς του, αλλά και ορισμένοι από τα αφεντικά τους έχουν πάρει την άγουσα για το εδώλιο και αναμένονται και άλλοι. Δεν υπάρχει πλέον κυβερνητική προστασία. Τους μένει να τα δώσουν όλα κατά της Αριστεράς. Σ’ αυτό εντάσσεται και η πίεση στην επικεφαλής του Κινάλ να μην δεχθεί τη λύση στο Μακεδονικό.
Για τη Φώφη Γεννηματά όμως αυτό το θέμα είναι η τελευταία ευκαιρία της να χειραφετηθεί. Να διαχωρίσει οριστικά το δρόμο της από τον υιό του πατρός Μητσοτάκη και να κόψει το βήχα σε όσους την εκβιάζουν δημόσια να ψηφίσει όπως της υπαγορεύουν οι ίδιοι. Από μια άλλη άποψη είναι και η ευκαιρία για την κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ και τα ιστορικά στελέχη του -που καπέλωσε η Γεννηματά- να της επιβάλλουν την επιστροφή στις αντιδεξιές καταβολές του.
Μετά το ανοσιούργημα της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ η Φώφη είναι επικεφαλής ενός κόμματος που δεν είναι ακριβώς κόμμα, δεν ξέρει αν θα φτάσει και πώς θα φτάσει στις επόμενες εκλογές και αν θα βρίσκεται στην επόμενη Βουλή. Μπορεί να φαντασιώνεται ότι αυτές οι εκλογές θα είναι «ντέρμπι για τρεις» -όπως είπε υπερφίαλα ξανά- και μπορεί να τη δούμε και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης- άρα υποψήφια πρωθυπουργό. Τα όνειρα δεν κοστίζουν.
Στην πράξη όμως έχει να πάρει μια απόφαση με φόντο ένα εθνικό θέμα: με τη λύση ή με τη μη λύση και την οριστική κατοχύρωση του όρου «Μακεδονία» χωρίς κανέναν προσδιορισμό στα Σκόπια. Με τη δημοκρατική παράταξη και με την Αριστερά ή με τον Μητσοτάκη και την Ακροδεξιά.
Αν υποκύψει στον εκβιασμό και συνταχθεί με τη Δεξιά, καταψηφίζοντάς τη λύση, υπογράφει το τέλος της. Πριν από αυτό όμως θα επέλθει ο εξευτελισμός της. Αν μη τι άλλο, το όνομα που φέρει δεν επιτρέπει να σύρεται σε επιλογές που επιβάλλει ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Στην πολιτική η αξιοπρέπεια προηγείται. Και στα κόμματα όποιος δεν το καταλαβαίνει πρέπει να βρίσκει απέναντί του κάποιους που να το επιβάλλουν. Αυτός ο χώρος πλήρωσε τον Βενιζέλο -θαυμαστή του Σαμαρά και του Άδωνι -κατά δήλωσή του. Ό,τι απομένει, ας μην πληρώσει και τη Γεννηματά…
