Κυριάκος Μητσοτάκης: θέλει να γίνει ο… Στάλιν της Δεξιάς;

Του Γ. Λακόπουλου

Είναι ένα  σύνδρομο που εμφανίζεται στα συστήματα εξουσία από τους αρχαίους χρόνους: όποιος επικρατεί φροντίζει να εξοντώσει τους προκατόχους και τους ανταγωνιστές του για να εδραιώσει την κυριαρχία του. Από τις ίντριγκες στο Βυζάντιο και στις αυλές του Μεσαίωνα στη Δύση μέχρι τον… Μουμπάρακ. Ξεχωριστή θέση στην ιστορία κατέχει ο Στάλιν για τις Μεγάλες Εκκαθαρίσεις.  Ο ένας μετά τον άλλον όσοι τον απειλούσαν πήγαν άκλαυτοι με διάφορα προσχήματα. Μπορεί το παράδειγμά του να εμπνέει τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Ακούγεται παράδοξο, άλλος μόλις πρόσφατα δημοσιεύθηκαν πληροφορίες -στο Documento και αλλού- που δεν διαψεύσθηκαν από κανέναν: τον περασμένο Δεκέμβριο ο Μητσοτάκης ετοίμαζε ξεκλήρισμα των προκατόχων του.  Σχεδίαζε- ή έστω δέχονταν εισηγήσεις -να  διαγράψει τον Καραμανλή, τον Σαμαρά, τον Μεϊμαράκη, την Μπακογιάννη, τον Κακλαμάνη -και όποιον άλλον μπορούσε να θεωρηθεί  αντίπαλος εσωκομματικός πόλος.

Από πρώτη άποψη δείχνει αυτοκτονικό μόνο που το σκέφθηκε-αν το σκέφθηκε. Αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις. Με πρώτη την… προεργασία που κάνει. Σχεδόν από την αρχή καταρτίζει μια λίστα την οποία ο ίδιος ονομάζει “Μητρώο Στελεχών”. Εκεί εγγράφονται πρόσωπα αποκλειστικά δικής του επιλογής χωρίς κανένα πολιτικό ή ιδεολογικό κριτήριο. Του αρκεί ότι είναι “επιτυχημένοι” και δικοί του.

Ένας ιδιωτικός στρατός από τον οποίο σκοπεύει αντλήσει υποψηφίους βουλευτές κατ’ αρχήν για να θέσει υπό προσωπικό έλεγχο την επομένη Κοινοβουλευτική Ομάδα και εν συνεχεία να στελεχώσει το δημόσιο, δημιουργώντας ένα ΙΧ κράτος. Αλλά δεν μένει εκεί.  Ήδη έχει εξοντώσει την πολύπαθη Ντόρα Μπακογιάννη, είτε γιατί τη θεωρεί υπ’ αριθμόν ένα αντίπαλο του, είτε γιατί απλώς χρησιμοποίησε το αξίωμά του για να εκκαθαρίσει ενδοοικογενειακές διαφορές.

Πάντως η υποψήφια πρόεδρος της ΝΔ, πολιτικός με μεγαλύτερο εκτόπισμα από τον αδελφό της, είναι μάλλον τελειωμένη. Ανακοινώνοντας στα ξεκούδουνα, ο πρόεδρος του κόμματος της ότι δεν πρόκειται να την υπουργοποιήσει της “κόβει τα πόδια” στην Α΄Αθήνας, στην οποία οι λοιποί υποψήφιοι θα  κυκλοφορούν με υπουργικά κουστούμια -και ταγιέρ.

Πρόσφατα -και μάλιστα ύστερα από ένα δείπνο μεταξύ τους- φιλικά στον Κυριάκο ΜΜΕ εμφάνισαν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη πρόθυμο να… αποχωρήσει. Υπήρξε μόνο ανεπίσημη διάψευση. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν είπε λέξη για την τύχη του προκατόχου του. Ουσιαστικά το  άφησε να πλανάται.

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Μετά ήλθαν τα δημοσιεύματα για την απομάκρυνση του Καραμανλή και του Σαμαρά. Υποτίθεται ότι όσοι τα εισηγούνται προβάλλουν το επιχείρημα ότι έτσι θα ενισχύσει το ηγετικό προφίλ του και θα δείξει ότι είναι το αφεντικό στο κόμμα. Καμία πρωτοτυπία. Το έλεγαν και στον Γ. Παπανδρέου – με τον οποίο μοιάζουν απίστευτα- και το… έκανε.

Με ασήμαντη αφορμή πέταξε έξω από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ τον Κ. Σημίτη με εξευτελιστικό τρόπο. Στη συνέχεια τον έκοψε από τα ψηφοδέλτια -στερώντας  έτσι τη Βουλή από την χρήσιμη παρουσία του. Μπορεί να κάνει το ίδιο ο Κυριάκος με τους δικούς του πρώην πρωθυπουργούς;

Με τον Σαμαρά μάλλον θα το ήθελε, πλέον. Αφού εγκατέλειψε ο ίδιος τα ιερά και τα όσια της οικογένειας και έγινε υπουργός του και αφού συνέπραξαν στο να πάρει την ηγεσία -χωρίς να γίνει ποτέ σαφές ποιος εκμεταλλεύονταν τον άλλο- το τελευταίο διάστημα η σχέση τους βρίσκεται στο λαιμό του μπουκαλιού.

Ο Σαμαράς τον αντιμετωπίζει σαν παρένθεση. Προβάλλει ότι η αποστολή του Κυριάκου είναι να το “δικαιώσει”. Και πάντως  δεν εγκαταλείπει την ιδέα της επιστροφής- αντίθετα την προετοιμάζει. Ωστόσο  από τη μια το Μακεδονικό και από την άλλη το σκάνδαλο Novartis έγιναν αφορμή να περάσει ο Σαμαράς τη θηλιά στο λαιμό του  Μητσοτάκη. Υποχρεώθηκε να κινηθεί στη γραμμή του, εγκαταλείποντας κάθε στοιχείο σύγχρονου πολιτικού που επί χρόνια φιλοτεχνούσε για τον εαυτό του. Καθώς αυτή η θηλιά σφίγγει δεν αποκλείεται να κόψει το σκοινί.

Ίσως να το επιδιώκει και ο Σαμαράς για δικούς του λόγους που φτάνουν ως τη δημιουργία κόμματος. Ή από εσωτερική παρόρμηση: αφού κατέστρεψε τον πάτερα και την κόρη Μητσοτάκη, ώρα να καταστρέψει και το γιο.

Με τον Καραμανλή το πράγμα αλλάζει. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν λειτουργεί, ούτε είναι ανταγωνιστής του Κυριάκου. Αντίθετα οσάκις του το ζητάει τον συμβουλεύει. Κυρίως όμως είναι αυτός που το κρατάει στη θέση του καθώς η γνώμη του κρατάει τους απογοητευμένους σε ηρεμία. Αυτή η γνώμη είναι απλή και έντιμη: αυτός εξελέγη αρχηγός, με αυτόν θα πάμε στις εκλογές.

Με τον Καραμανλή όμως ο Κυριάκος έχει σύνδρομο κατωτερότητας, όπως του αποδίδεται τουλάχιστον.  Όχι γιατί δεν του έδωσε ένα ρημαδο-υφυπουργείο, σαν πρωθυπουργός. Ούτε γιατί υπάρχει ιστορικά οικογενειακή απόκλιση μεταξύ τους. Αλλά γιατί όλοι στο κόμμα -και έξω από αυτό- αναγνωρίζουν μια αλήθεια: πρόεδρος της ΝΔ είναι ο Μητσοτάκης, αλλά φυσικός ηγέτης της παράταξης είναι ο Καραμανλής.

Αν ο… “σταλινισμός” του Κυριάκου τον οδηγήσει στο σημείο να τα βάλει ευθέως με τον Καραμανλή, στην έδρα ενός καραμανλικού κόμματος, πρέπει να αναζητηθούν άλλες ερμηνείες. Ανάμεσα σ’ αυτές τις φήμες πάντως ο δημοσιογράφος Μανόλης Κοττάκης, συναξαριστής της Δεξιάς, με άρθρο του στη ” Δημοκρατία” προσπάθησε να τον προφυλάξει από σταλινικές εκτροπές που καλλιεργούν οι αυλικοί του…