Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο Κώστας Σημίτης μιλάει ως πρώην – πρόεδρος και Πρωθυπουργός. Αλλά όπως έλεγαν στην Αμερική για τον Κάρτερ: καλυτέρα να ήταν πρώην …εξ αρχής.
Ως «συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ» ο Κώστας Σημίτης εμφανίσθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1995.
Σε μια Συνδιάσκεψη στο Περιστέρι, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου υπενθύμισε το ρόλο του, ως ιδρυτής του Κινήματος.
Επαναφέρει τον όρο για στηρίξει τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Αλλά οι λέξεις δεν έχουν πάντα το περιεχόμενο που τους δίνει όποιος τις εκφέρει.
Ο Σημίτης ΔΕΝ είναι συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ -όπως το εννοεί: αυτός και ο Παπανδρέου! Υπήρξε ένας από τους 150 συνιδρυτές.
Όσους ήταν παρόντες στο «Κινγκ Παλλάς» του Συντάγματος, στις 3 Σεπτέμβρη του 1974, όταν Ανδρέας Παπανδρέου παρουσίασε την ιστορική Διακήρυξη.
Αν και ο Παπανδρέου τον διόριζε πάντα στο Εκτελεστικό Γραφείο, εγκατέλειψε τα «συνιδρυτικά» του καθήκοντα και μετακόμισε στη Γερμανία.
Επέστρεψε τις παραμονές του θριάμβου του 1981 και άνοιξε πολιτικό γραφείο για να πολιτευτεί στην Αθήνα.
Δεν το χάρηκε, γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν τον συμπεριέλαβε στα ψηφοδέλτια.
Τον έκανε ωστόσο υπουργό Γεωργίας και τον άφησε στη θέση του για τέσσερα χρόνια. Είναι η περίοδος που θεμελιώθηκε η διαφθορά στον αγροτικό τομέα.
Το 1985 τον διόρισε, με τη λίστα, βουλευτή στον Πειραιά. Αλλά στο «βρόμικο΄89» τον βρήκε απέναντί του.
Ήταν ένας από τους τρεις που δεν πήγαν να καταθέσουν υπέρ του στο Ειδικό Δικαστήριο. Οι άλλοι δυο ήταν ο γιός του και η Βάσω Παπανδρέου.
Ένα χρόνο αργότερα έστησε – με «μπροστινούς» τον Λαλιώτη και τη Μελίνα- την ανταρσία στο Πεντελικό.
Αν του έβγαινε, ίσως τον Παπανδρέου τον πρόδιδε η ασθενική υγεία του. Και θα έμενε στην Ιστορία ως υπόδικος…
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Σημίτης με τη συνδρομή της διαπλοκής και του Γ. Παπανδρέου, έγινε Πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ηγέτης του δεν έγινε ποτέ- με την έννοια να το πάει από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Αυτό μόνο οι δυο Παπανδρέου το έκαναν.
Το βρήκε στην κυβέρνηση. Στην ουσία παράλαβε το κράτος, δια του οποίου επικράτησε και στο κόμμα.
Το 2004, σαν να ήταν ιδιοκτησία του, το εκχώρησε στον Γ. Παπανδρέου-στο διαμέρισμά του στο Κολωνάκι.
Όταν ο Παπανδρέου τον έδιωξε από την Κ.Ο. και από τη Βουλή, τον στήριξαν μόνο ο Παπαδόπουλος και η Μερεντίτη.
Μερικά χρόνια αργότερα οργάνωσε- δια της Φώφης, του Σκανδαλίδη κ.α. – την καθήλωση του ονόματος και των συμβόλων.
Με έναν ιδιότυπο ιστορικό ρεβανσισμό: να μην υπάρχει τίποτε που θυμίζει Παπανδρέου.
Έκτοτε κάνει τον απολογισμό του, χωρίς να αναλαμβάνει καμία ευθύνη- σαν να μην υπήρξε για οκτώ χρόνια Πρωθυπουργός.
Τώρα μοιράζει πιστοποιητικά ως «συνιδρυτής», ενώ είναι συνυπεύθυνος για την απομάκρυνση από τη ίδρυση, που έφερε την κατάρρευση.
Μιλάει ως πρώην – πρόεδρος και Πρωθυπουργός. Αλλά όπως έλεγαν στην Αμερική για τον Κάρτερ: καλυτέρα να ήταν πρώην …εξ αρχής.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
