Του Βασίλη Βενιζέλου
Είναι πολύ σοβαρή η αντίφαση την οποία περιήλθε το υπουργείο Υγείας, με ευθύνη του υπηρεσιακού υπουργού Υγείας Θάνου Δημόπουλου, με την σύσταση ομάδας εργασίας για την αναβάθμιση και την βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας των ψυχικώς πασχόντων στα τρία ψυχιατρικά νοσοκομεία του ΕΣΥ της χώρας μας.
Ο Θάνος Δημόπουλος είχε τις καλύτερες των προθέσεων, χωρίς αμφισβήτηση, αλλά το κυριότερο στοιχείο το οποίο οφείλει να υπογραμμίσει κανείς είναι ότι η χώρα μας έχει παραβιάσει τις συμβατικές υποχρεώσεις της, βάσει του συμφώνου Λυκουρέντζου – Άντορ, σύμφωνα με τις οποίες τα τρία ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας μας θα είχαν από το τέλος του περασμένου Ιουνίου αναστείλει οριστικά την λειτουργία τους…
Η απόφαση του Θάνου Δημόπουλου για την συγκρότηση της ως άνω ομάδας εργασίας, η οποία δεν έχει δώσει ακόμη τα πρακτικά συμπεράσματα και τις προτάσεις της, δείχνει ότι ακόμη και η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, η οποία συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, δεν σκοπεύει να οδηγήσει σύντομα τα παρωχημένα ψυχιατρικά άσυλα της χώρας μας σε οριστικό λουκέτο.
Κι όμως, στα συρτάρια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, από την εποχή της υπουργίας του Μάκη Βορίδη βρίσκεται ξεχασμένο το πόρισμα μίας άλλης ομάδας εργασίας, εκείνης υπό τον τέως διοικητή του ψυχιατρικού νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ – “Δαφνί”) για την δημιουργία περισσοτέρων των δέκα νέων ψυχιατρικών κλινικών σε γενικά νοσοκομεία του ΕΣΥ του Λεκανοπεδίου, προκειμένου σε αυτές να μετακινηθούν ψυχικώς πάσχοντες νοσηλευόμενοι και προσωπικό από το ΨΝΑ – “Δαφνί” και το ψυχιατρικό νοσοκομείο Αττικής “Δρομοκαϊτειο”…
Η πολύπαθη ψυχιατρική μεταρρύθμιση και η ασθμαίνουσα αποασυλοποίηση των ψυχικώς πασχόντων βάλτωσαν απλώς ή έχουν εγκαταληφθεί σιωπηρά στην ταλαίπωρη χώρα μας, τελικά;
