Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Με «το κεφάλι του στον πάγκο του χασάπη», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τον Λοβέρδο- και τον Βενιζέλο.
Στην πολιτική μπορείς να επιβιώσεις στην ηγεσία χωρίς να είσαι ηγέτης. Αρκεί να μην αφήνεις τους πνιγμένους να σε πιάσουν, μισοπέλαγα, από τα μαλλιά.
Στο δρόμο προς την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης, βρήκε μπροστά του τον Ανδρέα Λοβέρδο. Οι ψηφοφόροι, του πήγαν το κεφάλι στο πιάτο, ψηφίζοντας αυτόν και όχι έναν υπόδικο πρώην υπουργό.
Ο ίδιος όμως έβαλε τον Λοβέρδο στο Πολιτικό Συμβούλιο. Αντί να τον θέσει σε διαθεσιμότητα, μετέτρεψε το κόμμα σε ασπίδα του.
Τώρα που Δικαιοσύνη αποφάσισε για το σκάνδαλο Νοβάρτις, τους τραβάει στο βυθό όλους μαζί: άλλο να παριστάνεις το θύμα σκευωρίας και άλλο να είσαι ο σκευωρός.
Πάνε οι γνωματεύσεις Βενιζέλου ότι «απειλήθηκε το πολίτευμα» και τα θεριακλίκια του «μεγαλύτερου αδελφού του Αδωνι», «θα τους συντρίψω».
Συντρίβεται μόνο το πολιτικό κριτήριο του Ανδρουλάκη. Το βούλευμα του Αρείου Πάγου συμπίπτει με το σουξέ του στο γραμμόφωνο του ΠΑΣΟΚ: «Δεν θα μοιράσουμε καρέκλες με τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα».
Τον ανέδειξε, ως παιδί του κομματικού σωλήνα, η επιδεξιότητα στην ίντριγκα. Αλλά με μικρο-καισαρισμούς δεν μένεις στο ρετιρέ.
Κανείς δεν θα του ζητήσει να μοιράσει τίποτε. Μετά τις εκλογές ενδέχεται να τον φωνάξουν για συμπλήρωμα, ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης.
Παρότι φόρεσε πάλι τη στολή του ΠΑΣΟΚ, δεν λέει ότι αυτονόητα αποκλείει τον Μητσοτάκη. Τρελό: αν θέλει «σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση», μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπάρξει.
Αλλά η σέχτα που ανέδειξε τον Ανδρουλάκη δεν έχει πολιτικό σχέδιο. Δρα ως κλειστό σύστημα προσώπων με λίγα προσόντα, αφοσίωση των αρχηγό – και περίσσευμα αυταρέσκειας.
Ενσωμάτωσαν τον Λοβέρδο χωρίς αίσθηση ότι ενσωματώνουν και το φορτίο του και τώρα ο Ανδρουλάκης βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Σιωπά, γιατί αν μιλήσει – χωρίς να πει ότι τον παραμερίζει μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα- θα κάνει πιο δύσκολη τη θέση του στην επόμενη φάση.
Όταν η Δικαιοσύνη θα πάρει το σκάνδαλο από την αρχή και οι εισαγγελείς δεν θα είναι «συμμορίτες», ούτε οι προστατευόμενοι μάρτυρες «κουκουλοφόροι», αλλά κάποιοι που είναι σε θέση να γνωρίζουν.
Από αυτούς που έπιασαν στο στόμα τους, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει να διαχειριστεί ίδιο αριθμό με τον Μητσοτάκη. Αλλά ο ένας από τους δικούς του τελεί υπό ποινική δίωξη για δωροδοκία. Ως ένδειξη συμμετοχής στο σκάνδαλα, όχι ως αποτέλεσμα πλεκτάνης.
Βόλευε η θεωρία της σκευωρίας -που οργάνωσε ο Τσίπρας. Αλλά τώρα πρέπει να μιλήσει ευθέως, για το σκάνδαλο.
Με «το κεφάλι του στον πάγκο του χασάπη», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τον Λοβέρδο- και τον Βενιζέλο.
ΑΠΟ ΤΟΝ IEIDISEIS.GR
