Του Γ. Λακόπουλου
Ήδη υπάρχει αφωνία εκ μέρους του– κάποιοι άλλοι από το ΚΙΝΑΛ μίλησαν, ο ίδιος προσωπικά όχι –για το αίτημα Τσίπρα για εκλογές.
Αν λάβουμε υπόψη όσα είχαν προηγηθεί, η εορταστική παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στο προσκήνιο δεν ήταν θορυβώδης.
Εκτός από ένα ανούσιο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα-και μια, χονδροειδή επικοινωνιακά, αναφορά σε κάποιο φλουρί- αγνώστου πίττας, που του «έπεσε»- δεν συνδέθηκε με κάτι αξιοσημείωτο στη ρωγμή της εναλλαγής του χρόνου.
Είναι από τους λίγους που δεν πρέπει να έχουν παράπονα από το 2021.
Αλλά με την κλεψύδρα να καταναλώνει πλέον το 2022, βρίσκεται αντιμέτωπος με προκλήσεις: να αποδείξει ότι καλώς βρίσκεται στο τιμόνι του τρίτου κόμματος της Βουλής.
Η πρώτη δεν ορίσθηκε από τον ίδιο, αλλά από τον …Μητσοτάκη- λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Όταν στην αίθουσα των δημοσιογράφων της Βουλής του είπε- για να το ακούσουν όλοι: «σε περιμένω μετά τις γιορτές».
Εκείνη τη στιγμή ο Θεός της πολιτικής έβαλε το νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ μπροστά σε έναν πειρασμό που μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος για τον ίδιο.
Τον περιμένει ο Πρωθυπουργός ως τι; Οργανώνει κύκλο συναντήσεων με τους πολιτικούς αρχηγούς και έτυχε να παραδώσει την πρόσκληση στον Ανδρουλάκη δια ζώσης;
Κανείς δεν έχει αντιληφθεί τέτοια πρωθυπουργική πρωτοβουλία. Άλλωστε θα άρχιζε από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Άρα περιμένει μόνο τον Ανδρουλάκη. Είναι ειδική πρόσκληση χωρίς περιεχόμενο, εκτός από εκτός από αυτό που προσπαθεί να υποδηλώσει:
-Καλεί –αν όχι υφιστάμενό του για οδηγίες και εντολές-έναν οικείο του να τα πουν.
Έχει άραγε να πει κάτι ο Πρωθυπουργός, μόνο στον Ανδρουλάκη και όχι στους άλλους επικεφαλής της αντιπολίτευσης;
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ τι έχει να πει, κατ’ ιδίαν, με έναν πολιτικό του αντίπαλο, προτού καν ανοίξει δημοσίως τα χαρτιά του;
Οι αρχηγοί των κομμάτων επισκέπτονται μόνο τον αρχηγό του Κράτους-ζητούν ακρόαση για την ακρίβεια.
Όμως δεν υπάρχει δική του πρωτοβουλία να συναντήσει τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων, κομίζοντας κάποια πρόταση ευρύτερου ενδιαφέροντος.
Υπάρχει μόνο η …κλήση από τον Μητσοτάκη, που αρχίζει να μοιάζει με θηλιά στο λαιμό του Ανδρουλάκη.
Αν πάει σε μια κατ΄ ιδίαν συνάντηση με τον Πρωθυπουργό, στιγματίζεται ως εν δυνάμει εταίρος του— αν όχι σαν «του χεριού του».
Ήδη υπάρχει αφωνία εκ μέρους του– κάποιοι άλλοι από το ΚΙΝΑΛ μίλησαν, ο ίδιος προσωπικά όχι –για το αίτημα Τσιπρα για εκλογές.
Όπως υπάρχει και η ανεξήγητη αφαίρεση από το δημόσιο λόγο του της διατύπωσης «Μαξίμου ΑΕ» που είχε καθιερώσει η Φώφη Γεννηματά.
Κάτι κάνει νιάου στα κεραμίδια: αν ο Νίκος Ανδρουλάκης πάει στο μέγαρο Μαξίμου, προσφέρει το κεφάλι του…
Ο συμβολισμός της επίσκεψης θα είναι αυτοκαταστροφικός.
Σαν να κλωτσάει το σκαμνί και αφήνει τη θηλιά να κάνει τα υπόλοιπα.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
