Toυ Γ. Λακόπουλου
Ο Χρυσοχοΐδης με τον Παναγιωτόπουλο πήγαν στον Έβρο για να δηλώσουν ότι «έχουν εντολή από τον Πρωθυπουργό», να μην περάσει ούτε αφγανικό κουνούπι από το τείχος.
Ούτε καν αυτοί που θα φιλοξενήσει στο σπίτι του ο Σασόλι – αν πάρει τοις μετρητοίς τον Μπογδάνο.
Αλλά την ίδια ώρα η Ελλάδα , είχε εμπλακεί σε μια άλλη περιπέτεια για μια εντολή που έδωσε ο ίδιος Πρωθυπουργός.
Εδώ και έξι μήνες το μέγαρο Μαξίμου δεν επιτρέπει να φτάσουν στη Βουλή προς κύρωση τρεις διακρατικές Συμβάσεις, που θέτουν σε εφαρμογή ουσιώδεις πλευρές της συμφωνίας των Πρεσπών.
Το πιάσαμε το υπονοούμενο: λόγω Σαμαρά κι άλλων δαιμονίων.
Αυτό εκτρέπει τον Νίκο Δένδια. Εμφανίζεται στους διεθνείς Οργανισμούς να μην θέτει σε κίνηση ούτε τις ρυθμίσεις που εξασφαλίζει η συμφωνία υπέρ της Ελλάδας.
Ότι ο Πρωθυπουργός δεν επιτρέπει στον υπουργό Εξωτερικών να εφαρμόσει τη συμφωνία που αποδέχεται πλέον, δεν είναι εσωκομματικό θέμα.
Η χώρα εμφανίζεται να παραβιάζει – δια της μη εφαρμογής- τις Πρέσπες και αυτό τη καθιστά υπόλογη στη διεθνή κοινότητα.
Εμφανίζεται μάλιστα ως διπλωματική απραξία του Δένδια σε κάτι που κατοχυρώθηκε χάριν της διπλωματίας.
Αυτό ρίχνει νερό στο μύλο των εκατέρωθέν αρνητών της Συμφωνίας.
Κάπως έτσι για την Ελλάδα κυοφορείται μια ήττα. Αυτό προκύπτει από μια εξέλιξη στον στρατιωτικό τομέα.
Η Β. Μακεδονία βαρέθηκε να περιμένει την επικύρωση των Συμβάσεων από την ελληνική Βουλή, για να κλειδώσει αμετάκλητα η υλοποίηση της Συμφωνίας.
Ως ανεξάρτητη χώρα δέχθηκε συναφή πρόταση της Άγκυρας και ο Ερντογάν -που δεν έχει κανέναν Σαμαρά να του υπαγορεύει πολιτική- ανέκτησε ανέλπιστα αυτό που είχε χάσει στις Πρέσπες: μια αμυντική συμφωνία της Β. Μακεδονίας- Τουρκίας.
Δείχνει σαν ανορθογραφία, από τη στιγμή που η προστασία της αεράμυνας της «γειτονικής χώρας», έχει ανατεθεί στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, μαζί με την εκπαίδευση των ειδικών μονάδων της.
Η κυβέρνηση δεν έχει δώσει καμία επίσημη εξήγηση για την καθυστέρηση στην ψήφιση των Συμβάσεων και βρίσκεται με τη πλάτη στον τοίχο.
Δεν τις απορρίπτει, απλώς τις κρατάει ο Πρωθυπουργός στο συρτάρι του.
Επισήμως δεν μπορεί να πει ότι είναι πρόβλημα που απορρέει από τη Συμφωνία.
Ανεπίσημα όμως οι κεκράκτες της Δεξιάς το επαναφέρουν ως απόδειξη ότι η συμφωνία είναι, “προδοτική”.
Στην διεθνή πολιτική δεν μπορείς να κοροϊδεύεις για πολύ καιρό και τους μέσα και τους έξω- πόσο μάλλον και τους δυο ταυτόχρονα.
Η αμηχανία του Νίκου Δένδια ως επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας μαρτυράει σε πόσο δύσκολη θέση τον φέρνει πάλι το μέγαρο Μαξίμου.
Δεν είναι ο πολιτικός που θα χρέωνε στον Τσίπρα τα προβλήματα που του δημιουργεί ο Μητσοτάκης.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR