Του Νίκου Λακόπουλου
Παρά την χαμηλή τηλεθέαση του debate των π΄εντε από τους έξι υποψήφιους του Κινήματος Αλλαγής το ενδιαφέρον για τις εκλογές της Κυριακής αφορά όλα τα κόμματα και θα φανεί μια μαζική συμμετοχή -ίσως και ψηφοφόρων άλλων κομμάτων.
Στις εκλογές δεν κρίνεται ο ηγέτης του κόμματος όσο η ενότητά του, ακόμα και η ύπαρξή του και η επόμενη κυβέρνηση που δεν θα αργήσει πολύ καθώς βρισκόμαστε σε παρατεταμένη προεκλογική περ΄ίοδο.
¨Ήδη η άνοδος του Κινάλ στις δημοσκοπήσεις δημιουργεί υποψίες για ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων -αφού η άνοδος του Κινάλ πέρα από την καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στα ποσοστά που είχε πριν τις τελευταίες εκλογές οδηγεί τη Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά σε ποσοστά κάτω από το 30% -28% δείχνει η Metron Analysis.
To ερώτημα είναι αν αυτό το ενδιαφέρον για το Κίνημα Αλλαγής μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά θα υπάρχει και την επόμενη μέρα με την ενδιαφέρουσα πληροφορία πως το …45% δηλώνουν πως θα μπορούσαν να το ψηφίσουν.
Μια άλλη έρευνα που δημοσιεύεται στο News 247 -της About People- δείχνει μάλιστα ότι το 41,4% εκτιμά ότι το ΚΙΝΑΛ μπορεί να γίνει ένα κόμμα με μεγάλα ποσοστά, αλλά μόλις το 10% το βλέπει θετικά, ενώ ένα 39,8% πιστεύει πως θα πρέπει να κινηθεί πιο αριστερά.
Είναι ένα σήμα που δεν λαμβάνουν οι επικρατέστεροι για την ηγεσία ενός κόμματος που ενώ έχανε α΄πό τα αριστερά μετακινήθηκε δεξιά έχοντας αποξενωθεί από το μακρυνό αριστερό παρελθόν του χωρίς να αντιληφθούν οι ηγεσίες του ότι η συνεργασία με την Νέα Δημοκρατία αναιρούσε τον λόγο ύπαρξής του.
Η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ
Αν θα μπορούσε πράγματι το ΠΑΣΟΚ να επιστρέψει -καθώς οι ψηφοφόροι του είναι κυρίως συνταξιούχοι- θα μπορούσε μόνο σαν ένα αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα του μέλλοντος κι όχι του παρελθόντος. Αλλά τα μηνύματα που στέλνουν οι περισσότεροι υποψήφιοι -με πρώην βουλευτές να υποστηρίζουν Παπανδρέου και Λοβέρδο- είναι πως το Κινάλ-ΠΑΣΟΚ είναι ένα κ΄όμμα του παρελθόντος που πάσχει από αμνησία.
Ο Λοβέρδος για παράδειγμα που αν εκλεγεί θα είναι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν υπόσχεται μέλλον, αλλά επιστροφή στο παρελθόν χωρίς να θυμάται γιατί έπαψε το κόμμα να ονομάζεται έτσι και μάλλον υπόσχεται ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς καθόλου ΠΑΣΟΚ.
Ένας πολιτικός λόγος της δεκαε΄τίας ΄80, σα να μην πέρασαν τόσες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αναμασήματα και πολύ σοσιαλδημοκραία και σε ό,τι αφορά τον Λοβέρδο καθαρός υπερδεξιός λόγος -με το βλέμμα ίσως σε ένα άλλο κόμμα.
Πιθανότατα η προσπάθεια να αλλοιωθεί εντελώς ο χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ ξαναμον΄τάροντας το παρελθόν να δημιουργήσει μια αντισυσπείρωση για την υπεράσπισή του, αλλά μακροπρόθεσμα το Κινάλ -ΠΑΣΟΚ- ή όποιο θα λέγεται η ομπρέλα δεν φαίνεται να έχει μέλλον.
Η πιθανή ανάκαμψη του -που συμβαίνει σε ένα διάστημα που δεν έχει ηγέτη- μπορεί να είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του -καθώς στη Βουλή δεν μπορεί να εμφανίσει μια εικόνα ενιαίου κόμματος.
Έχουμε κόμμα, ζητάμε ηγέτη
Υπάρχει βέβαια και η υπόσχεση πως θα ξαναγ΄ίνει “μεγάλη παράταξη” -αν όμως ψηφίσει ο κόσμος συγκεκριμένους υποψήφιους που δεν εκφράζουν ούτε το ένα τρίτο της εκλογικ΄ής του βάσης.
Το Κινάλ ή ΠΑΣΟΚ αν υπάρξει μαζική συμμετοχή στις εκλογές του κι αν δεν γίνει κομμάτια μετά από αυτές τις εκλογές μάλλον πρέπει να μάθει να ζει χωρίς ηγέτη.
Και χωρίς να απαντά στο βασικό ερώτημα των εκλογών με ποιον θα συνεργασθεί μετά τις βουλευτικές εκλογές. Όποια απάντηση κι αν δ΄ώσει, θα το σκοτώσει.
Και μάλλον δεν ψηφίζουν οι ψηφοφόροι του την επόμενη Κυρια΄κή για τον μέλλοντα πρωθυπουργό (!), αλλά μάλλον για τα ψηφοδέλτια επικρατείας άλλων κομμάτων.