Η παρουσία του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στην ετήσια συνεδρίαση της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης στη Βαυαρία προβλήθηκε από ως σημαντική διεθνής δραστηριότητα. Δεν ήταν τίποτε περισσότερο από τυπική συμμετοχή σε μια συζήτηση με βουλευτές και ευρωβουλευτές ενός από τα πιο συντηρητικά κόμματα της Ευρώπης.
Ως εδώ καλά. Το περίεργο είναι ότι ο ίδιος επέλεξε να αναφερθεί στην καγκελάριο Μέρκελ με ένα τρόπο που δείχνει τουλάχιστον διάθεση παραπλάνησης. ” Την επόμενη εβδομάδα θα συναντηθώ με την Καγκελάριο Μέρκελ” είπε στους Βαυαρούς.
Ένας τρίτος θα καταλάβαινε ότι πρόκειται για οργανωμένη συνάντηση μεταξύ τους. Δεν είναι έτσι. Η Καγκελάριος εύχεται στην Αθήνα για συνομιλίες με την ελληνική κυβέρνηση. Για λόγους πρωτοκόλλου θα δει και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια περίεργη αναφορά που έκανε ο Μητσοτάκης στο ίδιο συνέδριο. “Δεν θέλω να εμπλέξω την Καγκελάριο στην εσωτερική μας πολιτική συζήτηση. Έχω μια πολύ καλή προσωπική σχέση μαζί της και ευελπιστώ, με την εντολή των Ελλήνων πολιτών, να συνεργαστούμε και μετά τις επόμενες εκλογές”.
Καλά όλα τα άλλα. Η καλή προσωπική σχέση όμως από που προκύπτει; Όλοι στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι για την Γερμανίδα Καγκελάριο και τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και για τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ζόζεφ Ντολ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι και από τα πρόσωπα που πεθαίνουν να συναντούν και να συνεργάζονται.
Ειδικά για τη Μέρκελ ο Κυριάκος πρέπει να είναι ο επικεφαλής κόμματος μέλους του ΕΛΚ στον οποίο έχει διαθέσει τον λιγότερο χρόνο της. Λογικό άλλωστε. Δεν γίνεται να προσυπογράφεις την πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και ταυτόχρονα να συμφωνείς με τον Μητσοτάκη που είναι εναντίον αυτής της πολιτικής.
Τα υπόλοιπα θα φανούν εναργώς από μεθαύριο που η κυρία θα βρίσκεται επί ελληνικού εδάφους.
