Του Ανδρέα Δεληγιάννη
Ειδικός στη διάλυση των κομμάτων αποδεικνύεται ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ίσως αυτό εξηγεί γιατί τον προσέλαβε η Φώφη ως βοηθό του Κεγκέρογλου.
Ο Θεοδωράκης εισέβαλε στην πολιτική σκηνή με την ίδρυση του Ποταμιού το 2014, λίγο πριν τις Ευρωεκλογές της ίδια χρονιάς, με βασικό σύνθημα «πολιτική χωρίς πολιτικούς». Ήταν η εποχή της μεγάλης αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και θέλησε να καβαλήσει το κύμα της λαϊκής αντίδρασης απέναντι στο «παλιό».
Το «καινούργιο» που εμφάνισε ήταν η παντελής απουσία οργάνων στο κόμμα του, ώστε να μην τον ενοχλεί ούτε να τον εμποδίζει κάποιος στις κινήσεις και τις αποφάσεις του.
Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, με την ολόθερμη υποστήριξη του Σημίτη, που κινήθηκε διασπαστικά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, και αρκετών εκσυγχρονιστών, το ΠΟΤΑΜΙ πήρε 373.868 ψήφους, ποσοστό 6,05% και εξέλεξε 17 βουλευτές.
Στο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Θεοδωράκης διακρίθηκε για τις εκκλήσεις του προς τον Τσίπρα να βάλει το ΠΟΤΑΜΙ στην κυβέρνηση και να εγκαταλείψει τους ΑΝΕΛ. Το σύνθημά του προς τον Τσίπρα ήταν «φέρε ένα οποιοδήποτε μνημόνιο να το ψηφίσουμε», πράγμα που τελικά έπραξε όταν ο Τσίπρας έφερε στη Βουλή το τρίτο μνημόνιο.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, που ακολούθησαν την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, το Ποτάμι πήρε μόλις 222.166 ψήφους, ποσοστό 4,09% και 10 βουλευτές. Σε μόλις 9 μήνες, είχε χάσει σχεδόν τις μισές ψήφους.
Στο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Θεοδωράκης διακρίθηκε για τις εκκλήσεις του προς τον Τσίπρα να βάλει το ΠΟΤΑΜΙ στην κυβέρνηση και να εγκαταλείψει τους ΑΝΕΛ
Μπροστά στο φάσμα της πλήρους εκλογικής εξαέρωσης, άρχισε να προσεγγίζει τη ΔΗΣΥ της Φώφης. Έκαναν και κοινή επιτροπή για τις προγραμματικές θέσεις. Το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε κοινή συναινέσει, γιατί και οι δύο αρχηγοί δεν ήθελαν να μπλέξουν σε περιπέτειες. Όμως αυτή η προσέγγιση με τη ΔΗΣΥ της Φώφης, οδήγησε σε καταστροφικά δημοσκοπικά αποτελέσματα. Οι ψηφοφόροι του Ποταμιού, που στην πλειοψηφία τους μισούν το ΠΑΣΟΚ, το εγκατέλειψαν και το Ποτάμι άρχισε δημοσκοπικά να κινείται γύρω στο 2%.
Τότε προσέγγισε την Ώρα Αποφάσεων, την πολιτική κίνηση που ίδρυσαν η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Γιώργος Φλωρίδης. Έδειχνε ότι θα συμπορευόταν μαζί τους, αλλά αυτοί ήθελαν κάτι καινούργιο και δεν μπορούσαν να δεχτούν ως αρχηγό τον πολιτικά αποτυχημένο Θεοδωράκη.
Αυτός ήταν και ο λόγος που τους εγκατέλειψε και στράφηκε, με προξενητές τον Κ. Σημίτη και τον Ν. Αλιβιζάτο, προς τη Φώφη και τη ΔΗΣΥ.
Δεν υπολόγισε την κάθοδο Καμίνη, που είχαν παρασκηνιακά συμφωνήσει οι δύο προξενητές.
Την απόφαση για τη συμμετοχή στις εκλογές ηγεσίας του ανύπαρκτου κόμματος, την πήρε μόνος του, αγνοώντας 60 στελέχη της ΜΕΣΥΑ του Ποταμιού (κάτι σαν Κεντρική Επιτροπή) που ζήτησαν έκτακτο συνέδριο. Αυτούς και πολλούς άλλους, που υπήρξαν η ραχοκοκαλιά του Ποταμιού, τούς έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Η πανωλεθρία που υπέστη στις εκλογές για την ηγεσία του «αβάπτιστου της Φώφης», όπως κοροϊδευτικά γράφουν για το Κίνημα Αλλαγής κονδυλοφόροι δεξιών εφημερίδων, πρώην υποστηρικτών του εγχειρήματος, τον οδήγησε στην πλήρη υποταγή στη Φώφη. Η προσπάθειά του είναι να επιβιώσει εκλογικά ο ίδιος, γι’ αυτό και κάνει όλα τα χατίρια της, κυρίως για την εξουδετέρωση του Ν. Ανδρουλάκη και του Γ. Καμίνη.
Με αφορμή το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ο Θεοδωράκης επανήλθε στη γνώριμη τακτική του. Έσπευσε να δηλώσει ότι θα ψηφίσει μια «εθνικά επωφελή», χωρίς να πει ποια, πρόταση για το ζήτημα του γειτονικού κράτους, ανεξάρτητα από το εάν η κυβέρνηση φέρει στη Βουλή ενιαία πρόταση με τον κυβερνητικό της εταίρο Π. Καμμένο. Νωρίτερα, φρόντισε να πει με 12 λόγους, γιατί δεν πήγε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.
Η πανωλεθρία που υπέστη στις εκλογές για την ηγεσία του «αβάπτιστου της Φώφης», όπως κοροϊδευτικά γράφουν για το Κίνημα Αλλαγής κονδυλοφόροι δεξιών εφημερίδων, πρώην υποστηρικτών του εγχειρήματος, τον οδήγησε στην πλήρη υποταγή στη Φώφη
Ο Θεοδωράκης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής, μαζί με τη Φώφη, τον Γ. Παπανδρέου, τον Θεοχαρόπουλο, τον Ανδρουλάκη και τον Καμίνη.
Το βασικό ερώτημα είναι αν αυτή η απόφαση του Θεοδωράκη, είναι απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής. Προφανώς όχι, γιατί δεν είδαμε να προηγηθεί καμία συνεδρίαση.
Είναι, άραγε, απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ποταμιού; Προφανώς όχι, αφού δεν έγινε τέτοια συνεδρίαση.
Αν σκεφτεί κανείς, ότι πριν λίγες μέρες ο Ε. Βενιζέλος αρθρογράφησε για την ανάγκη να υπάρξει πρώτα ενιαία κυβερνητική θέση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ για το ζήτημα των Σκοπίων και μετά τοποθέτηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, είναι προφανές ότι η στάση του Θεοδωράκη δημιουργεί ήδη το πρώτο σοβαρό ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ, αφού έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την άποψη Βενιζέλου, με την οποία συντάσσεται ανεπιφύλακτα και ο Α. Λοβέρδος.
Είναι γνωστό επίσης ότι στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, οι βουλευτές από τη Μακεδονία (Τζελέπης Σερρών, Αρβανιτίδης Β΄Θεσσαλονίκης, Χ. Κεφαλίδου Δράμας), αλλά και άλλοι, είναι υπό την πίεση των ψηφοφόρων τους και δεν θέλουν ούτε να ακούσουν τις απόψεις του Θεοδωράκη.
Αν σκεφτεί κανείς, ότι ο Ε. Βενιζέλος αρθρογράφησε για την ανάγκη να υπάρξει πρώτα ενιαία κυβερνητική θέση για το ζήτημα των Σκοπίων και μετά τοποθέτηση των κομμάτων, είναι προφανές ότι η στάση του Θεοδωράκη δημιουργεί ήδη σοβαρό ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ
Ταυτόχρονα, στο θυμικό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, λειτουργεί η καταλυτική ανάμνηση της στάσης του Ανδρέα Παπανδρέου για τα εθνικά ζητήματα και ιδιαίτερα για το Σκοπιανό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είναι κοντά στη Φώφη, όπως ο πρώην Γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Παντελής Καμάς, δηλώνουν δημόσια στο διαδίκτυο, ότι θα πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα.
Έτσι, ο τελειωμένος πολιτικά Θεοδωράκης, αφού διέλυσε το Ποτάμι, ανέλαβε να διαλύσει και το ΠΑΣΟΚ, μετατρέποντάς του σε θύμα του Σκοπιανού ζητήματος. Διευκολύνει με τον τρόπο αυτό και τη Φώφη για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, την οποία αυτή τόσο πολύ επιθυμεί, αλλά είναι σαφές οδηγεί το «αβάπτιστό» της σε εκλογική πανωλεθρία.
