Πολλαπλές ταχύτητες και πολλαπλοί κίνδυνοι για την Ελλάδα

 

Του Μελέτη Ρεντούμη

Το μεγάλο γεγονός των ημερών που πέρασε ήταν αναμφισβήτητα ο εορτασμός των 60 χρόνων από την ιδρυτική Συνθήκη της Ρώμης του 1957 όπου τέθηκαν οι βάσεις και το όραμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ένωση σε όλα τα πεδία είναι πολύ σοβαρές και σύνθετες, από την οικονομική κρίση και το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου μέχρι το προσφυγικό, το ΝΑΤΟ και γεωπολιτικά ζητήματα.

Σε αυτό το πλαίσιο διενεργούνται προσπάθειες διεθνών συμφωνιών όσον αφορά το παγκόσμιο εμπόριο, την διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών και την μεγέθυνση ανταγωνιστικότητας της ΕΕ παρά τα όποια προβλήματα.

Δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκεται για μία ακόμη φορά απομονωμένη αλλά και εξουθενωμένη από την περιβόητη διαπραγμάτευση με τους δανειστές για το κλείσιμο της αξιολόγησης, η οποία σημειωτέον θα έπρεπε να είχε κλείσει ένα χρόνο νωρίτερα και η χώρα ήδη να βρίσκεται στις διεθνείς αγορές και να δανείζεται με ανταγωνιστικά επιτόκια.

Αντί γι’αυτή την εξέλιξη, η κυβέρνηση όχι μόνο καθυστερεί σημαντικά επιβαρύνοντας καθημερινά την οικονομία με πρόσθετο κόστος, καθώς σημειώνεται από την αρχή του έτους σημαντική διαρροή καταθέσεων, αλλά επιβεβαιώνει μόνη της τον τίτλο του μαύρου προβάτου της Ευρώπης, όταν προσήλθε με σοβαρές επιφυλάξεις και απειλώντας στο παρασκήνιο ακόμα και με βέτο, όσον αφορά την υπογραφή της κοινής διακήρυξης των 27 για τα 60 χρόνια και την πορεία της ΕΕ.

Αν δεν γίνουν τα απαραίτητα για την χώρα, τότε οι πολλαπλές ταχύτητες θ’αντιστοιχούν απλά στην τελευταία χωρίς ίχνος συμμετοχής στα τεκταινόμενα και όσον αφορά τις επιλογές, προφανώς και θα καταλήξουν στην εξής μία που θα είναι η σταδιακή έξοδος της χώρας από την ΕΕ.

Είναι λυπηρό πραγματικά, η χώρα να κινείται σε οπισθοδρομικούς ρυθμούς διανθισμένους με πάσης φύσεως ιδεοληψίες και να μην βγαίνει μπροστά στο να προτείνει σοβαρές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να ενισχύσουν τόσο την πορεία της Ελλάδας στην ΕΕ όσο και την ίδια την ευρωπαϊκή σύγκλιση.

Μάλιστα ο Α.Τσίπρας, ερωτώμενος για το μείζον θέμα που συζητείται στην Κομισιόν για τις πολλαπλές ταχύτητες χωρών στην Ένωση, δήλωσε υπέρμαχος των πολλαπλών επιλογών χωρίς να διασαφηνίσει τί ακριβώς εννοεί.

Αυτό που είναι δεδομένο πάντως για όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ότι δεν νοείται κάποιος να είναι μέσα στον σκληρό πυρήνα και να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται έξω από αυτόν.

Δε νοείται επίσης να μιλάει κανείς για επιλογές και ν’αγνοεί τις βασικές δημοσιονομικές και διαρθρωτικές υποχρεώσεις προς διμερείς αλλά και διακρατικές συμβάσεις, σε μία α λα καρτ συμμετοχή, όπου όταν οι μεταρρυθμίσεις αγνοούνται μπαίνουν μπροστά ως βιτρίνα προστασίας τα εργασιακά για να καλύψουν τα σοβαρά εθνικά θεσμικά κενά και την έλλειψη πραγματικής πολιτικής βούλησης.

Είναι προφανές ότι η περίοδος που διανύουμε τόσο ευρωπαϊκά όσο και παγκόσμια, ενδεχομένως να επηρεάσει και τις επόμενες γενεές των Ελλήνων πολιτών. Με αυτά τα δεδομένα η χώρα δεν έχει κανένα περιθώριο στο ν’αγνοήσει την διεθνή οικονομικοπολιτική συγκυρία και να βρεθεί απομονωμένη στα σύνορά της απέναντι σε όλους, εχθρούς και συμμάχους.

Είναι ξεκάθαρα συνταγματικό και εθνικό καθήκον της παρούσας κυβέρνησης, να προασπίσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας εντός ΕΕ και ευρωζώνης, κλείνοντας την αξιολόγηση, ενημερώνοντας για την αλήθεια των μέτρων τους Έλληνες πολίτες και εφαρμόζοντας συγκεκριμένες αντικυκλικές πολιτικές ώστε να τονωθεί η παραγωγή και η απασχόληση με την ενδυνάμωση της ιδιωτικής οικονομίας.

Συμπερασματικά θα λέγαμε πώς αν δεν γίνουν τα απαραίτητα για την χώρα, τότε οι πολλαπλές ταχύτητες θ’αντιστοιχούν απλά στην τελευταία χωρίς ίχνος συμμετοχής στα τεκταινόμενα και όσον αφορά τις επιλογές, προφανώς και θα καταλήξουν στην εξής μία που θα είναι η σταδιακή έξοδος της χώρας από την ΕΕ με ανυπολόγιστες οικονομικές και εθνικές συνέπειες.

 

 

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.