Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
…περίεργες νομοθετήσεις και ύμνους στην «ανεξάρτητη ΕΡΤ»
Στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε έχοντας επίγνωση ότι για πρώτη φορά την μεταπολιτευτική ιστορία του Κοινοβουλίου δεν υπήρχε απέναντί του αντιπολίτευση.
Αυτό του επέτρεψε αφ΄ ενός να επαναλάβει τις συνήθεις μεγαλοστομίες του, να επικαιροποιήσει την παραπληροφόρηση για την προηγούμενη θητεία του και να συμπεριλάβει κατά τομέα εκθέσεις ιδεών, που ακούγονται ευχάριστα .
Στην πράξη όμως υπονομεύονται από τις παροχές που εμφανίζονται γενναιόδωρες, αλλά όταν δεν μετατίθενται για το τέλος της τετραετίας, εξαερώνονται από την ακρίβεια και το κόστος επιβίωσης και της κάλυψης κεντρικών οικογενειακών αναγκών ίδια στην παιδεία και την υγεία.
Μιλούσε σαν επιτήδειος πολιτικός, που προσπαθεί να κρύψει την ουσία της πολιτικής και τους πραγματικούς στόχους του με την ωραιοποίηση της πραγματικότητας – παρουσιάζοντας μια Ελλάδα- παράδεισο, με λαμπρό και ανέφελο μέλλον, χάρη στην επικράτησή του..
Άρχισε βεβαιώνοντας ότι «οφείλουμε να είμαστε κυβέρνηση όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων» και «η τετραετία 2019 – 2023 να γίνεται η γέφυρα προς μια νέα εποχή», σαν να απευθύνεται σε λωτοφάγους. Είναι γνωστό τίνος κυβέρνηση ήταν και πόσο φαιά υπήρξε η προηγουμένη τετραετία: υποκλοπές, κατάλυση κράτους δικαίου, αποδιάρθρωση των θεσμών, διεύρυνση των ανισοτήτων, αδιαφάνεια κλπ.
Ακόμη και μέσα στον εξωραϊσμό, παραδέχονταν ότι η ανεργία «είναι ακόμα η δεύτερη υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση» – σαν να την δικαιολογεί η ομολογία του. Πρότασσε ότι «αυξήσαμε τον κατώτατο και τον μέσο μισθό» και «μειώσαμε 50 φόρους και εισφορές», αποκρύπτοντας ότι η αύξηση εξαερώθηκε από την ακρίβεια που ο ίδιος συντήρησε. Η φορολογία έγινε επαχθέστερη με τον υψηλό ΦΠΑ που σύμφωνα με όλα τα στοιχεία απομείωσε το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα.
Παραβλέποντας τη διεθνή κατακραυγή κατά της Ελλάδας σε θέμα των μεταναστών έλεγε ότι η Ελλάδα «δίνει εξετάσεις στο πεδίο του ανθρωπισμού», αποκρύπτοντας ότι τις χάνει.
Η μάλλον γραφική στιγμή των δηλώσεών του ήταν όταν προσπάθησε να βάλει τον εαυτό του στην ιστορική γραμμή Ελευθέριος Βενιζέλος Κωνσταντίνος Καραμανλής- που συνδυάσθηκε στη συνεχεία με μια μάλλον βοναπαρτική αναφορά στα ελληνοτουρκικά: «δεν θα γυρίσουμε την πλάτη στην Ιστορία αν έχουμε την ευκαιρία να τη διαμορφώσουμε». Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Ειδικά με όσο ακούγονται για την μεθοδευόμενη «συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο» και τον ενταφιασμό του Κυπριακού μαζί με τη Κύπρο. Αλλά και σε συνδυασμό με τις προφανές ήττες της προηγουμένης κυβέρνησής του στη Λιβύη και την Αίγυπτο.
Αν έτσι θεωρεί ότι «είμαστε πια στο σύνορο ενός νέου ιστορικού τόξου» χαθήκαμε. Η αναδρομή του στη Ιστορία υπήρξε ελλειμματική με επιδεκτικές αναφορές που έδειχναν να χρησιμοποιούνται για να περιγράφουν το φωτοστέφανο που διεκδικεί για τον εαυτό του ως εθνικός ηγέτης, κάνοντας και αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Σημίτη.
Επιλεκτικοί ήταν και οι οικονομικοί στόχοι του: μείωση του δημόσιου χρέους κάτω από το 140% έως το 2027, και της ανεργίας στο 8%, με αύξηση των εξαγωγών στο 60% του ΑΕΠ. Μόνο που η αύξηση εξαγωγών σε μια χώρα που παράγει όλο και λιγότερα μοιράζει σαν τον ανάπτυξη που προβάλει ως επίτευγμα. Ενώ όλοι ξέρουν ότι στηρίζεται σε κερδοσκοπικές κινήσεις από funds, στο real estate και στην χρηματοδότηση του αφελληνισμού της οικονομίας από τις ελληνικές τράπεζες. Οι υπηρεσίες διευρύνονται, η παραγωγή μειώνεται -υπέρ των εισαγωγών – και τα κέρδη περνούν τα σύνορα.
Όσο για τη «μείωση των ανισοτήτων με μόνιμα μέτρα στήριξης της μεσαίας τάξης και των πιο αδύναμων» είναι πλέον ανέκδοτο όταν ακούγεται από κάποιον που οργανώνει από το 2019 την βίαια αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος τους. Όπως είναι ανέκδοτο να μιλάει για «στεγαστική πολιτική» ο προστάτης των «κορακιών» που ξεσπιτώνουν ανυπεράσπιστους δανειολήπτες.
Η επιμονή του να μυθοποιεί τα διάφορα Pass δείχνει «κυβέρνηση του 50άρικου», που συχνά μετατρέπει σε διευκολύνσεις στους πολλούς τις πρακτικές ενίσχυσης των λίγων. Μετά τη χρηματοδότηση των υπερκερδών στην ενέργεια, εμφανίζεται ως παροχή η νέα μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10%. Αλλά για κάθε σπίτι «ασφαλισμένο από φυσικές καταστροφές» που είναι περισσότερο πριμοδότηση στις ασφαλιστικές εταιρίες.
Κατά τον ίδιο τρόπο η αναγγελία για «αναβάθμιση» του δημοσίου σχολείου, θα έχει ως αποτέλεσμα την πριμοδότηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Στην οποία προσφέρει και τη σύσταση ιδιωτικών Πανεπιστήμιων, πριν τη συνταγματική αναθεώρηση.
Η «ενίσχυση του ΕΣΥ» θα επιτείνει την ενίσχυση της ροής προς τα ιδιωτικά νοσοκομεία και εργαστήρια που θα θησαυρίζουν με τις λεόντειες «συμπράξεις» με τα κρατικά. Όπως θησαύρισαν με την προφύλαξή τους στην πανδημία, μετ΄ επαίνων για το «ΕΣΥ που άντεξε». Αλλά αφού το διέλυσε, τώρα θα το αναβαθμίσει.
Στις προγραμματικές δηλώσεις αναφέρθηκε και ένα που αναφέρθηκε ως «κατάκτηση» αλλά μάλλον δεν συνάδει με τον κοινοβουλευτισμό: «καθιερώνεται με το πρώτο νομοσχέδιο, η κοστολόγηση των κομματικών προγραμμάτων από ανεξάρτητο φορέα».
Πώς εννοεί ο ίδιος τους «ανεξάρτητους φορείς», την ανεξαρτησία στη Δικαιοσύνη και τις ανεξάρτητες Αρχές το γνωρίζομε. Αλλά από πού κι ως πού θα μεσολαβεί ένας δημόσιος φορέας ανάμεσα στον πολιτική και τα κόμματα; Είναι σαν να αναθέτει σε κάποιον να …προκρίνει την κυβέρνηση …
Ύποπτη και επικίνδυνη νομοθέτηση που θα συζητηθεί πολύ για τη σκοπιμότητά της.
Μαζί με άλλες «κατακτήσεις» που απέφυγε να αναφέρει, όπως είναι η θέσπιση του 5% για είσοδο κόμματος στη Βουλή, η σιωπή για τα τρία Π.Δ. ολοκλήρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών που κρατάει στο συρτάρι, η περίεργη σύνθεση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών από τέσσερις …εξωκοινοβουλευτικούς!
Το καλύτερο το κράτησε για το τέλος αναμενόμενος στη «θετική εικόνα της σημερινής ΕΡΤ» που ως δημόσια τηλεόραση «υπηρετεί την ελεύθερη και ανεξάρτητη ενημέρωση».
Όση αλήθεια υπάρχει σ΄ αυτό υπάρχει και στα υπόλοιπα θαυμαστά των προγραμματικών δηλώσεων.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
