Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Αν συνεχιστεί η «ανέμελη εκδρομή» θα αναζητούμε(;) τις αιτίες μιας τυφλής κοινωνικής σύγκρουσης.
Αντικρίζοντας τα σημερινά αδιέξοδα βλέπουμε ότι τα οικονομικά προβλήματα είναι μόνο μία πτυχή.
Αν είχαμε βγάλει έγκαιρα τα αναγκαία συμπεράσματα για την καταστροφική περίοδο 2004-2008, ίσως να είχαμε διορθώσει αρκετά από αυτά στην πορεία.
Αντιθέτως, συνεχίστηκε η παραγωγική απαξίωση της χώρας προς όφελος των μεγάλων βιομηχανικών-εμπορικών χωρών. Και, τοπικά, συνεχίστηκε η λαφυραγώγηση από κλειστές ομάδες συμφερόντων (με απολήξεις ή και συμμετοχή στα πολιτικά κέντρα λήψης αποφάσεων).
Αν συνεχιστεί η «ανέμελη εκδρομή» θα αναζητούμε(;) τις αιτίες μιας τυφλής κοινωνικής σύγκρουσης.
Γιατί:
-Όταν έπρεπε να επιλέξουμε την απανθρακοποίηση, οδηγηθήκαμε στην απολιγνιτοποίηση υπέρ του… ήπιου άνθρακα (Φυσικού Αερίου). Αποτέλεσμα, την μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγόμενες πηγές ενέργειας.
Ακόμη, τώρα πια, στον στρατηγικά λαθεμένο ενεργειακό έλεγχο της Τουρκίας μέσω του αγωγού turkstream.Στην συγκυρία πάντως, είμαστε δεσμευμένοι σε απαράδεκτα υψηλές τιμές ρεύματος.
-Τώρα που απαιτείται νομισματική-οικονομική επέκταση επιβάλλεται σύσφιξη (βίαιη άνοδος των επιτοκίων), καθώς την προηγούμενη 3ετία δημιουργήσαμε τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα (ελλείμματα) καθώς καταφύγαμε σε οριζόντιες παροχές.
-Με την ακρίβεια να καίει τα νοικοκυριά η κυβέρνηση αντιστέκεται σθεναρά στην μείωση των έμμεσων φόρων που επιβαρύνουν δυσανάλογα τα χαμηλά βαλάντια. Γιατί στον άδικο, ως έμμεσο-καθολικό-κεφαλικό φόρο, ΦΠΑ βασίζει η κυβέρνηση τα έσοδα προς «αναδιανομή». Αλλά, φευ, μεταξύ των φτωχών στρωμάτων. Στην ουσία το κράτος απομυζά πόρους και εισόδημα μέσα από την σκληρή καθημερινότητα του πολίτη, ανατροφοδοτώντας τον πληθωρισμό, και τα επιστρέφει σαν «επιταγές» σε δυνητικούς ψηφοφόρους!
-Το (ακόμη πιο σκληρό οικονομικά) 2023, όπου απαιτείται πρόσθετη ενίσχυση των ευάλωτων οικογενειών και της παραγωγής (επιδότηση ενέργειας σε αγρότες, κτηνοτρόφους, μικρές βιοτεχνίες κ.α.), η χώρα υποχρεώνεται σε (δημοσιονομικά) πλεονάσματα.
-Την στιγμή που είναι αναγκαίο να δανειστούμε (με μέτρο!), για να στηρίξουμε τους αδυνάτους, η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών με επιτόκιο 10ετούς ομολόγου στο 5%. Με προοπτική στο 6% μέχρι τον Δεκέμβριο όταν τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα ανέβουν ακόμη κατά 0,75 μονάδες, σχεδόν 300 μονάδες (3%) πάνω από τα γερμανικά).
-Την στιγμή που είναι αναγκαία όσο ποτέ η αλληλεγγύη, η ισχυρή Γερμανία εξέρχεται, εν τοις πράγμασι, του ευρωπαϊκούclub. Δανείζεται 200 δισ. για να στηρίξει την βιομηχανία και αρνείται το πλαφόν στην τιμή του Φυσικού Αερίου. Δεν την ενδιαφέρει το κόστος ενέργειας (σ.σ. θα δαπανήσει και πέραν των 200 δισ.) καθώς η απουσία υποδομών (έχει αποθηκεύσει μόλις το 25% των αναγκών της σε Φυσικό Αέριο) την έχει μετατρέψει σε άρπαγα και στοχεύει στα αποθέματα των γειτονικών-ευρωπαϊκών χωρών (ακόμη και της Ελλάδας) μέσα στο χειμώνα. Θα τα «χτυπήσει» στις διεθνείς αγορές σε όποια τιμή απαιτηθεί. Και τα εθνικά κράτη ακόμη δεν έχουν σχέδια εκτάκτου ανάγκης για την δέσμευση του υγροποιημένου αερίου στους τερματικούς σταθμούς…
-Η ΝΔ επέβαλε το σχέδιο «Ηρακλής», υποχρεώνοντας τους φορολογουμένους να εγγυηθούν με 20 δισ. ευρώ τις τιτλοποιήσεις των «κόκκινων» δανείων και, ακολούθως, άφησε την αγορά ανεξέλεγκτη: Οι τράπεζες μεταβίβασαν όπως-όπως και όσο-όσο τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τα Fund δεν υποχρεώθηκαν σε προτάσεις διεξόδου (έκπτωση στο κεφάλαιο) προς τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Αποτέλεσμα, το ιδιωτικό χρέος να αυξάνει και το δημόσιο χρέος να μεγαλώνει (κρατικές εγγυήσεις). Την στιγμή που η άνοδος των εμπορικών τιμών των ακινήτων έχουν υπερκαλύψει το κόστος ελέγχου των ακινήτων (σ.σ. αγορά των «κόκκινων» δανείων στο 15%-20%). Τα Fundκαι οι servicersβρέθηκαν με τεράστια ακίνητη περιουσία εντελώς δωρεάν. Απλώς θα την ρευστοποιήσουν μετά τις εκλογές, όταν θα διορθωθεί(;) η απόφαση τους Αρείου Πάγου που ακυρώνει τους πλειστηριασμούς…
Τότε που τα (σημερινά) «περιστέρια» του κ.Μητσοτάκη (επιταγές ακρίβειας, επιδοτήσεις στους παρόχους ρεύματος κ.λπ.) θα γυρίσουν στους καταναλωτές σαν «γεράκια» των πλεονασμάτων, του ακριβού χρήματος, των υψηλών επιτοκίων. Τότε που η αγορά θα νιώσει πραγματικό σφίξιμο και η κοινωνία, αναμενόμενο, θα εκραγεί.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR