Του Ιωάννη Δαμίγου
Έκπληκτος διαβάζω στον τύπο για την στάση βουλευτή, οργή του κ Τζαβάρα, βόμβα από τον κ. Τζαβάρα, πως εμμένει στις θέσεις του, καρφιά για την παραίτησή του και άλλα υποκριτικά σκευάσματα! Έχουν βαλθεί να ηρωοποιήσουν τάχα, μια παράλογη συμπεριφορά, με το “έτσι θέλω”!
Μια στάση που υπολείπεται λογικής και που έρχεται σε αντίθεση με αυτά που φέρονται ως δηλώσεις του ιδίου. “Ούτε άρρωστος είμαι, ούτε πάσχω από κάποιο μεταδοτικό νόσημα”! “Θεώρησα πως θα πρέπει να διευκολύνω το κόμμα μου”! “Γιατί σε συνεννόηση με το κόμμα μου και επειδή δεν ήθελα να προκαλέσω ρήγμα στην οριακή πλειοψηφία στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας (οξύμωρο), έχοντας δημοσιοποιήσει τις απόψεις μου για τα θέματα των υποκλοπών, τις οποίες δεν αλλάζω (!) γιατί είναι επιστημονικές”!
Πόσο προσβλητικά για την λογική και πόσα αντικρουόμενα νοήματα, σε λίγες φράσεις, που θα αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας πολλών κλάδων της επιστήμης. Θα αποφύγω έναν τέτοιο πειρασμό, αναλύοντας λογικά το παράλογο των νοημάτων μόνο με μια μικρή σημείωση: Δέχεται τις υποκλοπές, προσβάλει την επιτροπή (και τον εαυτό του), συμφωνεί ως προς το παράνομο, διαφωνεί στον καταλογισμό ευθυνών και βοηθά το κόμμα του σε αυτήν την παρανομία!
Παραιτήθηκε; Τον … παραίτησαν; Αποχώρησε; Ίσως το γράψει στα απομνημονεύματά του! Ούτως ή άλλως, αποτελεί ένα τρανό και μοναδικό παράδειγμα, απόπειρας προκλητικής θρασύτητας και παράλογης συμπεριφοράς, σε μάταιη προσπάθεια αποφυγής υπεύθυνης θέσης και στάσης.
Με αυτόν τον προτεινόμενο παραλογισμό, καταλήξαμε στα τάρταρα, με αυτήν την καθαρή πολιτική κατάντια της σάπιας δικαιολογίας, απαξιώνεται συλλήβδην ο πολιτικός λόγος, σκόπιμα. Γιατί αυτήν την άλογη στάση και θέση, υπερασπίζει ένας έμπειρος βουλευτής, ένας επιστήμονας, που νομοθετεί! Και σε όλα αυτά. συμφωνούν κατά πλειοψηφία, όλοι οι δημοσιογράφοι, δημιουργώντας μια κάλπικη εικόνα, ακόμα και αντίθεσης με την κυβέρνηση και με το κόμμα του, για αυτόν τον βουλευτή, που ας σημειωθεί, αποχωρεί από την πολιτική!
Αυτός στο τέλος τέλος κάνει την “δουλειά” του! Η πλειοψηφία του τύπου, ποιανού δουλειά κάνει; Δήθεν αφελής, σε ρητορική ερώτηση με χαλίκια στην γλώσσα της εναπομείνασας λογικής, για εύκολους λύτες.